Koumentakis

Ετικέτα: Κουμεντακης και Συνεργατες

  • Εταιρική Διακυβέρνηση: Ανταγωνιστικότητα και Ανάπτυξη

    Εταιρική Διακυβέρνηση: Ανταγωνιστικότητα και Ανάπτυξη

    [vc_row][vc_column][vc_column_text] Εταιρική Διακυβέρνηση (:Corporate Governance) είναι, σε γενικές γραμμές, σύνολο αρχών και κανόνων που (πρέπει να) διέπουν συγκεκριμένες περιοχές της οργάνωσης, της λειτουργίας και της διοίκησης μιας Ανώνυμης Εταιρείας. Ποια όμως η σχέση τους με την Ανταγωνιστικότητα και την Ανάπτυξη;

    Α. Η Εταιρική Διακυβέρνηση, η ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας και η υποβοήθηση της Ανάπτυξης

    1. Τι είναι η «εταιρική διακυβέρνηση» και σε ποιους αναφέρεται;

    Ενδεικτικά, στον Ελληνικό Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης για τις εισηγμένες εταιρείες (Οκτ. 2013) οι συγκεκριμένοι κανόνες αναφέρονται: (α) στον ρόλο και τις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου, (β) στο μέγεθος και τη σύνθεση του, (γ) στο ρόλο και τις απαιτούμενες ιδιότητες του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου, (δ) στα καθήκοντα και τη συμπεριφορά των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, (ε) στην ανάδειξη των υποψηφίων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, (στ) στη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου, (ζ) στην αξιολόγηση του Διοικητικού Συμβουλίου, (η) στο σύστημα εσωτερικού ελέγχου, (θ) στο επίπεδο και τη διάρθρωση των αμοιβών, (ι) στην επικοινωνία με τους μετόχους και (ια) στη Γενική Συνέλευση των μετόχων.

    Ο Ελληνικός Κώδικας Εταιρικής Διακυβέρνησης τελεί υπό την παρακολούθηση και έλεγχο του Ελληνικού Συμβουλίου Εταιρικής Διακυβέρνησης βεβαίως και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς-καθώς αφορά (ιδίως) τις εισηγμένες εταιρείες

    2. Η υποχρεωτικότητα (;) των ρυθμίσεων των Κωδίκων Εταιρικής Διακυβέρνησης

    Οι Κώδικες Εταιρικής Διακυβέρνησης δεν έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα εκτός κι αν κάποιες διατάξεις τους (ή στο σύνολό τους) έχουν περιβληθεί τον τύπο του νόμου. Τέτοιος υπήρξε στην Ελλάδα ο ν. 3016/2002 που αφορά τις εισηγμένες εταιρείες (όπως σήμερα ισχύει με τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις του) όπως και ο πρόσφατος ν. 4548/2018 που αφορά την αναμόρφωση του δικαίου των ανωνύμων εταιρειών. Σ’ αυτόν τον τελευταίο νόμο (όπως εξάλλου και σε τροποποιήσεις του προϊσχύσαντος ν. 2190/1920) έχουν  συμπεριληφθεί σημαντικές διατάξεις που αφορούν την εταιρική διακυβέρνηση.

    3. Στόχος και σκοπός της Εταιρικής Διακυβέρνησης. Το στοιχείο της ανταγωνιστικότητας

    Κατά τον Ελληνικό Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης: «Στόχος είναι να προωθηθούν βέλτιστες πρακτικές διακυβέρνησης στο σύνολο του ελληνικού εταιρικού τομέα, με σκοπό την ενίσχυση γενικά της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Υπογραμμίζεται μάλιστα πως «σκοπός του Κώδικα είναι να προωθήσει την καλή διακυβέρνηση με την πεποίθηση ότι αυτή θα ενισχύσει τη μακροπρόθεσμη επιτυχία και ανταγωνιστικότητα των ελληνικών εταιρειών».

    Οι αναφορές στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας δεν είναι τυχαίες: Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως δεν θα βρισκόταν επενδυτής να επενδύσει σε μια επιχείρηση που λειτουργεί με τη γνωστή μεθοδολογία των περισσοτέρων οικογενειακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Μια μεθοδολογία στο πλαίσιο της οποίας ο επιχειρηματίας ταυτίζει το ταμείο (και τους τραπεζικούς λογαριασμούς) της επιχείρησης με τα δικά του προσωπικά διαθέσιμα. Την επιχείρηση με το σπίτι του.

    Σε ποιο βαθμό είναι άραγε διατεθειμένος ο Έλληνας (μη εισηγμένος) επιχειρηματίας να υποχωρήσει από την αταλάντευτη πρακτική και συνήθειες ετών;

    4. Αναγκαιότητα και αξία της Εταιρικής Διακυβέρνησης: Από την θεωρία…

    Σχετικά με την αναγκαιότητα και αξία της Εταιρικής Διακυβέρνησης έχουν γραφτεί πολλά για τις εισηγμένες (και όχι μόνον) εταιρείες. Από τους προλόγους του Ελληνικού Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης για τις εισηγμένες εταιρείες (2013) παρατίθενται αποσπάσματα των θέσεων των, κατά τεκμήριο, αρμοδίων:

    «…Η ενίσχυση της εταιρικής διακυβέρνησης αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία ελκυστικού επενδυτικού κλίματος στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε χώρα και η υιοθέτηση του Κώδικα από τις επιχειρήσεις συμβάλλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και των δανειστών, στην προσέλκυση εγχώριων και ξένων κεφαλαίων, καθώς και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων…»  (Ιάκωβος Γεωργάνας, τότε Πρόεδρος της ΕΧΑΕ-για τους παλαιότερους «Πατριάρχης της Ελληνικής Κεφαλαιαγοράς»

    «…Στο βιβλίο του για τον 21ο αιώνα «The Lexus and the Olive Tree» ο Τόμας Φρήντμαν ζητά να τολμήσουμε να αλλάξουμε. Και συνεχίζει: «αφού αλλάξετε, αλλάξατε και πάλι. Το μήνυμα είναι σαφές: το παιγνίδι της επιβίωσης είναι η διαρκής προσαρμογή…» (Σοφία  Κουνενάκη-Εφραίμογλου, τότε Πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου Εταιρικής Διακυβέρνησης)

    «…Η εφαρμογή ενός κοινού πλαισίου εταιρικής διακυβέρνησης, αποδεκτού από την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα είναι απολύτως απαραίτητη προκειμένου να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την προβολή των επιχειρήσεων μας…» (Σωκράτης Λαζαρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος Χρηματιστηρίου Αξιών.

    5. … στην πράξη. Ενδεικτικά: Το πρόγραμμα Roots

    Όλοι μιλούν για ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η υποβοήθηση της ανάπτυξης των ελληνικών επιχειρήσεων αλλά και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς τους προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα πρόσβασης σε επενδυτικά κεφάλαια. Το Χρηματιστήριο Αθηνών επιδιώκει ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, μέσω του προγράμματος Roots. Σε συνεργασία με το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, την Παγκόσμια Ομοσπονδία Συμβουλίων Ανταγωνιστικότητας (GFCC) και με την υποστήριξη του υπουργείου Εξωτερικών, το Χρηματιστήριο Αθηνών ανέλαβε την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που στοχεύει στη διευκόλυνση της πρόσβασης ελληνικών μικρομεσαίων εταιρειών σε επενδυτικά κεφάλαια με τους κανόνες και τις βέλτιστες πρακτικές που διαμορφώνονται διεθνώς. Ήδη στις 13.5.2018 έγινε η πρώτη εκδήλωση στο Χρηματιστηριακό Κέντρο Θεσσαλονίκη με αποδέκτες υφιστάμενες, κι ελπιδοφόρες μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος. Επιχειρήσεις που εκτιμούν πως διαθέτουν ενδιαφέρουσα επενδυτική πρόταση κι αναζητούν επενδυτές. Οι προτάσεις θα υποστούν μια πρώτη αξιολόγηση με την υποβολή τους. Στη συνέχεια, όσες επιλεγούν, θα υποστηριχθούν πολυεπίπεδα με σκοπό να αποκτήσουν εξοικείωση με τα διαφορετικά χρηματοπιστωτικά εργαλεία. Κι ακόμα περισσότερο: Για να αναπτύξουν τις δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να επικοινωνούν αποτελεσματικά την επιχειρηματική τους πρόταση σε ενδιαφερόμενους επενδυτές.

    «Η επιτυχία των εταιρειών που θα ενταχθούν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα θα κριθεί από την ικανότητα τους να αντλήσουν τα κεφάλαια που απαιτούνται για την υλοποίηση της επενδυτικής τους πρότασης, πληρώντας τις προϋποθέσεις οργάνωσης, διαφάνειας και καλής εταιρικής διακυβέρνησης υπό τους όρους που ζητούν οι επενδυτές», αναφέρει ο Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου κ. Σωκράτης Λαζαρίδης.

    Νάτη πάλι η εταιρική διακυβέρνηση!

    Είναι ξεκάθαρο πλέον:

    Χωρίς καλή εταιρική διακυβέρνηση δεν υπάρχει πρόσβαση σε χρηματοδότηση!

    Χωρίς χρηματοδότηση δεν υπάρχει δρόμος για την ανάπτυξη!

    Οι επενδυτές δεν δείχνουν οποιοδήποτε ενδιαφέρον!

    Τα χρηματιστήρια έχουν ερμητικά κλειστές τις πόρτες τους!

     

    Β. Ειδικότερα: Οι Γενικές Αρχές της Εταιρικής Διακυβέρνησης

    Οι Γενικές Αρχές που (πρέπει να) διέπουν την Εταιρική Διακυβέρνηση είναι οι ακόλουθες (αποσπάσματα από τον οικείο Ελληνικό Κώδικα):

    Ι. Ρόλος και αρμοδιότητες του Δ.Σ.

    Το Δ.Σ. θα πρέπει να ασκεί αποτελεσματικά τον ηγετικό του ρόλο και να διευθύνει τις εταιρικές υποθέσεις προς όφελος της εταιρείας και όλων των μετόχων, διασφαλίζοντας ότι η Διοίκηση εφαρμόζει την εταιρική στρατηγική. Θα πρέπει ακόμα να διασφαλίζει τη δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση όλων των μετόχων, συμπεριλαμβανομένων των μετόχων μειοψηφίας και των αλλοδαπών μετόχων.

    Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, το Δ.Σ. θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα μέρη, των οποίων τα συμφέροντα συνδέονται με εκείνα της εταιρείας, όπως είναι οι πελάτες, οι πιστωτές, οι εργαζόμενοι και οι κοινωνικές ομάδες που επηρεάζονται άμεσα από τη λειτουργία της εταιρείας στο βαθμό που δεν προκύπτει σύγκρουση με το εταιρικό συμφέρον. Οι κύριες, μη εκχωρητέες αρμοδιότητες του Δ.Σ. (με την έννοια ότι η λήψη σχετικής απόφασης απαιτεί την πρότερη έγκριση του Δ.Σ. ή, σε περίπτωση ανάγκης, την εκ των νεοτέρων επικύρωση από το Δ.Σ.), θα πρέπει να περιλαμβάνουν:

    • την έγκριση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής και των λειτουργικών στόχων της εταιρείας,
    • την έγκριση του ετήσιου προϋπολογισμού και του επιχειρησιακού σχεδίου, καθώς και τη λήψη αποφάσεων για τις μείζονες κεφαλαιουχικές δαπάνες, εξαγορές και εκποιήσεις,
    • την επιλογή και, όποτε χρειάζεται, την αντικατάσταση της εκτελεστικής ηγεσίας της εταιρείας, όπως και την εποπτεία του σχεδιασμού της διαδοχής,
    • τον έλεγχο απόδοσης της ανώτατης Διοίκησης και την εναρμόνιση των αμοιβών των ανώτατων στελεχών με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εταιρείας και των μετόχων της,
    • τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των οικονομικών καταστάσεων και στοιχείων της εταιρείας, των συστημάτων χρηματοοικονομικής πληροφόρησης και των στοιχείων και πληροφοριών που λαμβάνουν δημοσιότητα, καθώς και τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων,
    • την επαγρύπνηση, όσον αφορά υπάρχουσες και πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ αφενός της εταιρείας και αφετέρου της Διοίκησής της, των μελών του Δ.Σ. ή των κύριων μετόχων (συμπεριλαμβανομένων των μετόχων με άμεση ή έμμεση εξουσία να διαμορφώνουν ή να επηρεάζουν τη σύνθεση και τη συμπεριφορά του Δ.Σ.), καθώς και την κατάλληλη αντιμετώπιση τέτοιων συγκρούσεων,
    • για το σκοπό αυτό, το Δ.Σ. θα πρέπει να υιοθετήσει διαδικασία εποπτείας των συναλλαγών με γνώμονα τη διαφάνεια και την προστασία των εταιρικών συμφερόντων,
    • τη διασφάλιση ύπαρξης αποτελεσματικής διαδικασίας κανονιστικής συμμόρφωσης της εταιρείας,
    • την ευθύνη λήψης σχετικών αποφάσεων και την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας του συ- στήματος διοίκησης της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών λήψης αποφάσεων και ανάθεσης εξουσιών και καθηκόντων σε άλλα στελέχη, και
    • τη διατύπωση, διάδοση και εφαρμογή των βασικών αξιών και αρχών της εταιρείας που διέπουν τις σχέσεις της με όλα τα μέρη, των οποίων τα συμφέροντα συνδέονται με αυτά της εταιρείας.

    ΙΙ.Μέγεθος και σύνθεση του Δ.Σ.

    Το μέγεθος και η σύνθεση του Δ.Σ. θα πρέπει να επιτρέπουν την αποτελεσματική άσκηση των αρμοδιοτήτων του και να αντικατοπτρίζουν το μέγεθος, τη δραστηριότητα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της επιχείρησης. Το Δ.Σ. θα πρέπει να επιδιώκει τη δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση όλων των μετόχων και να χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο ακεραιότητας. Περαιτέρω, το Δ.Σ. θα πρέπει να διαθέτει πολυμορφία ως προς το φύλο καθώς και πολυμορφία δεξιοτήτων, απόψεων, ικανοτήτων, γνώσεων, προσόντων και εμπειρίας, που να ανταποκρίνονται στους εταιρικούς στόχους.

    Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να επιδιώκεται η μέγιστη πολυμορφία, συμπεριλαμβανόμενης της ισορροπίας μεταξύ των φύλων, στο ΔΣ και τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη. Η σύνθεση αυτή στοχεύει στην καλύ- τερη δυνατή εξυπηρέτηση των εταιρικών στόχων, δεδομένου ότι έτσι αυξάνεται η δεξαμενή ικανοτήτων, εμπειρίας και οπτικής, που η εταιρεία διαθέτει για τις υψηλότερες θέσεις της, καθώς και η ανταγωνιστικότητά της, η παραγωγικότητά της και η καινοτομία της.

    III. Ρόλος και απαιτούμενες ιδιότητες του προέδρου του Δ.Σ.

    Ο Πρόεδρος προΐσταται του Δ.Σ. Θα πρέπει να έχει τις αρμοδιότητες του καθορισμού της ημερήσιας διάταξης, της διασφάλισης της καλής οργάνωσης των εργασιών του Δ.Σ., αλλά και της αποτελεσματικής διεξαγωγής των συνεδριάσεών του. Ευθύνη επίσης του Προέδρου θα πρέπει να αποτελεί η διασφάλιση της έγκαιρης και ορθής πληροφόρησης των μελών του Δ.Σ., καθώς και της αποτελεσματικής επικοινωνίας του με όλους τους μετόχους, με γνώμονα τη δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση των συμφερόντων όλων των μετόχων.

    IV.Καθήκοντα και συμπεριφορά των μελών του Δ.Σ.

    Κάθε μέλος του Δ.Σ. θα πρέπει να έχει υποχρέωση πίστης στην εταιρεία. Τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να ενεργούν με ακεραιότητα και προς το συμφέρον της εταιρείας, και να διαφυλάσσουν την εμπιστευτικότητα των μη δημοσίως διαθέσιμων πληροφοριών. Δεν θα πρέπει να έχουν σχέση ανταγωνισμού με την εταιρεία και θα πρέπει να αποφεύγουν κάθε θέση ή δραστηριότητα που δημιουργεί ή φαίνεται να δημιουργεί σύγκρουση ανάμεσα στα προσωπικά τους συμφέροντα και εκείνα της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής θέσεων στο Δ.Σ. ή στη Διοίκηση ανταγωνιστικών εταιρειών, χωρίς την άδεια της Γενικής Συνέλευσης. Τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να συνεισφέρουν την εμπειρία τους και να αφιερώνουν στα καθήκοντά τους τον αναγκαίο χρόνο και προσοχή. Θα πρέπει επίσης να περιορίζουν το πλήθος άλλων επαγγελματικών δεσμεύσεων (ιδιαίτερα συμμετοχές σε Δ.Σ. άλλων εταιρειών) μόνο στο βαθμό που αυτό απαιτείται για την ικανοποιητική απόδοσή τους ως μελών του Δ.Σ. Τέλος, τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να επιδιώκουν να συμμετέχουν σε όλες τις συνεδριάσεις του Δ.Σ., καθώς και των επιτροπών, στις οποίες τοποθετούνται.

    V.Ανάδειξη υποψήφιων μελών του Δ.Σ.

    Η ανάδειξη υποψηφίων για το Δ.Σ. θα πρέπει να γίνεται αξιοκρατικά και με αντικειμενικά κριτήρια. Το Δ.Σ. θα πρέπει να διασφαλίζει την ομαλή διαδοχή των μελών του καθώς και των ανώτατων διοικητικών στελεχών, με σκοπό τη μακροπρόθεσμη επιτυχία της επιχείρησης.

    VI.Λειτουργία του Δ.Σ.

    Το Δ.Σ. θα πρέπει να συνέρχεται με την απαραίτητη συχνότητα, ώστε να εκτελεί αποτελεσματικά τα καθήκοντά του. Η πληροφόρηση που του παρέχεται από τη Διοίκηση θα πρέπει να είναι έγκαιρη, ώστε να του δίνεται η δυνατότητα να αντεπεξέρχεται αποτελεσματικά στα καθήκοντα που απορρέουν από τις αρμοδιότητές του.

    VII. Αξιολόγηση του Δ.Σ.

    Το Δ.Σ. θα πρέπει να αξιολογεί τακτικά την αποτελεσματικότητά του στην εκπλήρωση των καθηκόντων του καθώς και εκείνη των επιτροπών του.

    VIII. Σύστημα εσωτερικού ελέγχου

    • Το Δ.Σ. θα πρέπει να παρουσιάζει στους μετόχους και το κοινό μια σαφή αξιολόγηση της πραγματικής θέσης και των προοπτικών της εταιρείας, και να διασφαλίζει την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων και την ορθότητα των εταιρικών ανακοινώσεων, όπου αυτές επιβάλλονται.
    • Το Δ.Σ. θα πρέπει να διατηρεί ένα αποτελεσματικό σύστημα εσωτερικού ελέγχου, με σκοπό την περιφρούρηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, καθώς και τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των σημαντικότερων κινδύνων. Θα πρέπει να παρακολουθεί την εφαρμογή της εταιρικής στρατηγικής και να την επανεξετάζει τακτικά. Θα πρέπει να ανασκοπεί τακτικά τους κύριους κινδύνους που αντιμετωπίζει η επιχείρηση και την αποτελεσματικότητα του συστήματος εσωτερικού ελέγχου, όσον αφορά στη διαχείριση των εν λόγω κινδύνων. Η ανασκόπηση θα πρέπει να καλύπτει όλους τους ουσιώδεις ελέγχους, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοοικονομικών και λειτουργικών ελέγχων, του ελέγχου συμμόρφωσης, καθώς και τους ελέγχους των συστημάτων διαχείρισης κινδύνων. Το Δ.Σ. μέσω της επιτροπής ελέγχου (εφόσον υπάρχει) θα πρέπει επίσης να αναπτύσσει άμεση και τακτική επαφή με τους τακτικούς ελεγκτές, προκειμένου να λαμβάνει τακτική ενημέρωση από τους τελευταίους σε σχέση με την ορθή λειτουργία του συστήματος εσωτερικού ελέγχου.

    IX.Επίπεδο και διάρθρωση των αμοιβών

    Το επίπεδο και η διάρθρωση των αμοιβών θα πρέπει να στοχεύουν στην προσέλκυση και την παραμονή στην εταιρεία, των μελών του Δ.Σ., των διοικητικών στελεχών και των εργαζομένων που προσθέτουν αξία στην εταιρεία με τις ικανότητες, τις γνώσεις και την εμπειρία τους. Το ύψος των αμοιβών θα πρέπει να βρίσκεται σε αντιστοιχία με τα προσόντα και τη συνεισφορά τους στην εταιρεία. Το Δ.Σ. θα πρέπει να έχει σαφή εικόνα του τρόπου με τον οποίο η εταιρεία αμείβει τα στελέχη της, και κυρίως εκείνα που διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για την αποτελεσματική διοίκηση της εταιρείας.

    X.Επικοινωνία με τους μετόχους

    Το Δ.Σ. θα πρέπει να μεριμνά για την ύπαρξη συνεχούς και εποικοδομητικού διαλόγου με τους μετόχους της εταιρείας, ιδιαίτερα δε με εκείνους που έχουν σημαντικές συμμετοχές και μακροπρόθεσμη προοπτική.

    XI.Η Γενική Συνέλευση των μετόχων

    Το Δ.Σ. θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η προετοιμασία και η διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων διευκολύνουν την αποτελεσματική άσκηση των δικαιωμάτων των μετόχων, οι οποίοι θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για όλα τα θέματα που σχετίζονται με τη συμμετοχή τους στη Γενική Συνέλευση, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων ημερήσιας διάταξης, και των δικαιωμάτων τους κατά τη Γενική Συνέλευση. Το Δ.Σ. θα πρέπει να διευκολύνει, εντός του πλαισίου των σχετικών καταστατικών προβλέψεων, τη συμμετοχή των μετόχων στη Γενική Συνέλευση, και ειδικότερα των μετόχων μειοψηφίας, των αλλοδαπών μετόχων και όσων διαμένουν σε απομονωμένες περιοχές. Το Δ.Σ. θα πρέπει να αξιοποιεί τη Γενική Συνέλευση των μετόχων για να διευκολύνει τον ουσιαστικό και ανοιχτό διάλογό τους με την εταιρεία.

    Koumentakis-and-Associates-Stavros-Koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Senior Partner

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 16 Δεκεμβρίου 2018

  • Οι Κυβερνοεπιθέσεις και ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου

    Οι Κυβερνοεπιθέσεις και ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    «Υπάρχουν μόνο δύο είδη επιχειρήσεων: αυτές που τις έχουν ήδη χακάρει και αυτές τις οποίες θα χακάρουν στο μέλλον», δήλωσε το 2012 ο τότε  Διευθυντής του FBI Robert Mueller.

    Παρά την ψηφιοποίηση των πληροφοριών και την χρήση ηλεκτρονικών δικτύων για την διεκπεραίωση συναλλαγών και εργασιών, είναι προφανές πως οι περισσότερες επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν έχουν συναίσθηση των κινδύνων που διατρέχουν τόσο οι ίδιες όσο και τα δεδομένα των πελατών τους από τις κυβερνοεπιθέσεις.

    Οι νομικές συνέπειες της διαρροής δεδομένων από τις κυβερνοεπιθέσεις είναι, πάντοτε σοβαρές. Οι μεν βλαπτόμενοι τρίτοι δικαιούνται να κινηθούν δικαστικά σε βάρος της επιχείρησης για τη διαρροή των δεδομένων τους, οι δε αρμόδιες αρχές να επιβάλλουν τα πρόστιμα που προβλέπονται από τη νομοθεσία.

     

    Η οδηγία Νetwork and Information Security

    Οι περισσότεροι πλέον γνωρίζουν τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων 2016/679 (γνωστό και ως GDPR). Λίγοι όμως γνωρίζουν και την Οδηγία για τα Μέτρα για Υψηλό Κοινό Επίπεδο Ασφαλείας Συστημάτων Δικτύου και Πληροφοριών (Νetwork and Information Security Directive 2016/1148) που επίσης έπρεπε υποχρεωτικά να ενσωματωθεί στην εσωτερική νομοθεσία των κρατών – μελών τον Μάιο του 2018.

    Με τα παραπάνω νομοθετήματα η Ευρωπαϊκή Ένωση σκληραίνει τη στάση της στην απόδοση επιχειρηματικής ευθύνης για την παράλειψη προστασίας και ασφαλούς διαχείρισης των δεδομένων. Και τα δύο νομοθετήματα, προβλέπουν δυσμενείς συνέπειες σε βάρος της επιχείρησης για τη διαρροή δεδομένων.

     

    Ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου

    Καθήκον του Νομικού Συμβούλου είναι η μέριμνα για την πιστή εφαρμογή της νομοθεσίας και των βέλτιστων πρακτικών (best practices), η άμβλυνση των συνεπειών από τυχόν παραβίαση και, ιδίως, η εναρμόνιση του συνόλου της επιχείρησης στην τήρηση του Σχεδίου Αντίδρασης (Incident Response Plan), το οποίο απαραίτητα πρέπει να διαθέτει κάθε επιχείρηση. Ένα Σχέδιο Αντίδρασης σε Κυβερνοεπίθεση ενδεικτικά περιλαμβάνει:

    • Τη σύνθεση του crisis management team και πότε/πως ενεργοποιείται.
    • Τους επικεφαλής των ομάδων ενέργειας, και πότε/πως ειδοποιούνται.
    • Το πρόσωπο που αποφασίζει (και το deadline λήψης απόφασης) για την ολοσχερή διακοπή (total shut down) λειτουργίας των δικτύων της εταιρείας ή την απόπειρα συνέχισης λειτουργίας ώστε να εντοπισθεί η προέλευση της κυβερνοεπίθεσης.
    • Τα έγγραφα που θα τεκμηριώνουν τον χρόνο συνειδητοποίησης της κυβερνοεπίθεσης και των ενεργειών που έλαβαν χώρα.
    • Τον υπεύθυνο επικοινωνίας που (ενδεχομένως) θα διαχειρισθεί επικοινωνιακό κομμάτι της αποκάλυψης.

    Ο νομικός σας σύμβουλος γνωρίζει ποιες είναι οι απαιτούμενες ενέργειες ώστε να καθίσταται σαφές στις Αρχές πως η επιχείρηση έκανε ό,τι καλύτερο ήταν δυνατό τόσο προληπτικά όσο και μετά την διαρροή των δεδομένων και να συλλεγεί το κατάλληλο αποδεικτικό υλικό. Κρίσιμος είναι ο ρόλος του νομικού συμβούλου και στην κατάρτιση αναφοράς η οποία με τρόπο σαφή και ευεξήγητο θα εντοπίζει τα αίτια της διαρροής και τα ευθυνόμενα πρόσωπα.

    Επίσης, ο νομικός σύμβουλος της επιχείρησης θα εντοπίσει τις πιθανότερες πηγές κινδύνου και θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί το περιεχόμενο των προτεινομένων συμβάσεων ασφάλισης και εν τέλει εισηγηθεί τη σύναψη της ενδεδειγμένης ασφαλιστικής κάλυψης έναντι κυβερνοεπίθεσης.

    Όλες οι παραπάνω ενέργειες του νομικού συμβούλου (: εσωτερικά policies, Σχέδιο Αντίδρασης, Ασφαλιστική Κάλυψη) κυρίως όμως η ευθυγράμμιση της επιχείρησης με όσα προβλέπονται, δεν μπορούν παρά να έχουν ως συνέπεια την επαύξηση της εμπιστοσύνης των πελατών και συνεργατών της προς την ίδια.

    Λάμπρος Τιμοθέου
    Partner

     

    Υ.Γ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 21 Οκτωβρίου 2018

     

  • Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και πάλι κοντά μας

    Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και πάλι κοντά μας

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]Η ιστορική εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ βρίσκεται από τις 9 Σεπτεμβρίου και πάλι στα περίπτερα και στην ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ νοιώθουμε ιδιαίτερη χαρά που συμπράττουμε στην επιτυχία, ως Νομικοί Σύμβουλοι.

    Με την ολοκληρωμένη νομική υποστήριξη της ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ η ιστορική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης (και της Βορείου Ελλάδος) βρίσκεται ξανά στα περίπτερα, ενώ είναι ήδη στον … αέρα (από τις 3 Σεπτεμβρίου) η διαδικτυακή της έκδοση www.makthes.gr. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κύριος Σταύρος Κουμεντάκης, Senior Partner, «Το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Χάρις σε πρωτοποριακές συμπράξεις, καινοτόμους σχεδιασμούς και άοκνες προσπάθειες. Στην «ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ» αισθανόμαστε ξεχωριστή τιμή που οι συμμετέχοντες μας εμπιστεύτηκαν τη νομική διάσταση του όλου εγχειρήματος και, ιδίως, περήφανοι που βάλαμε το δικό μας λιθαράκι στην υλοποίηση του ονείρου. Ευχόμενοι «ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ», ας απολαύσουμε μαζί το καταπληκτικό ταξίδι…».

     

    Το εγχείρημα

    εφημεριδα μακεδονια ιστορικη αξιοπιστη

    Οι προσπάθειες για να επανεκδοθεί η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά την αναστολή λειτουργίας της. Μία ομάδα 24 εργαζομένων με όραμα και σχέδιο κινήθηκαν γρήγορα. Αποφάσισαν ό,τι χρειάζονταν ένα σχήμα που δεν θα βασιζόταν σε αυτοδιαχειριζόμενες πρακτικές ή σε κλασικές επενδυτικές. Το ιδανικό σχήμα θα αξιοποιούσε τους εργαζομένους της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ» αλλά θα είχε χρηματοδότηση από επιχειρηματίες.

    Οι εργαζόμενοι εξασφάλισαν το δικαίωμα χρήσης των τίτλων των δύο εφημερίδων της Θεσσαλονίκης με αντάλλαγμα τμήμα των δεδουλευμένων που τους όφειλε η επιχείρηση. Στην συνέχεια δημιούργησαν μια Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝΣΕΠ) και τέλος, αναζήτησαν κεφάλαια.  Για να επανεκδοθεί η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ χρειάστηκε η σύμπραξη με επιχειρηματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο χώρο της Βόρειας Ελλάδας. Στο πλαίσιο της οικοδόμησης αυτής της συνεργασίας, διαμορφώθηκε ένα άρτιο και πλήρως μελετημένο business plan ,το οποίο εγγυάται την βιωσιμότητα και την προοπτική του εγχειρήματος. Αξίζει να σημειωθεί ό,τι τα κέρδη της ΚΟΙΝΣΕΠ θα κατανέμονται με τον εξής τρόπο: το 33% στους εργαζομένους, το 33% ως επανεπένδυση για αναπτυξιακές κινήσεις στο ίδιο πλαίσιο (π.χ. για εκδόσεις ενθέτων) και το 33% ως αποθεματικό για περαιτέρω ανάπτυξη.

     

    Οι συντελεστές

    «Κανείς από τους είκοσι επιχειρηματίες που συμμετέχουν στο εγχείρημα δεν προσδοκά κέρδος ή άλλα οικονομικά οφέλη. Η πολυμετοχικότητα του εγχειρήματος σε συνδυασμό με την ποιότητα των επιχειρηματιών και των δημοσιογράφων που συμμετέχουν σε αυτό εγγυώνται την εγκυρότητα της ενημέρωσης», τονίζει ο Βασίλης Τακάς, βιομήχανος και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της νέας εκδοτικής εταιρίας».

    Ενα τέτοιο καινοτόμο εκδοτικό μοντέλο απαιτεί υπέρβαση αγκυλώσεων του παρελθόντος. «Θέλουμε να ξεπεράσουμε τα παλιά στερεότυπα για τα “κακά αφεντικά”. Oι επιχειρηματίες, από τη μεριά τους, πρέπει να αποστούν από μια κερδοσκοπική λογική και να πάψουν να τρέμουν το μισθολογικό κόστος», λέει ο Μιχάλης Αλεξανδρίδης, εκδότης και διευθυντής του εκδοτικού εγχειρήματος. «Θεωρώ ότι κινούμαστε όλοι στην ίδια λογική, αυτήν που θα ωφελήσει την πόλη και την ενημέρωση. Δεσμευόμαστε όλοι ότι θα μείνουν μακριά από εμάς πρακτικές που εδραιώθηκαν και ταλαιπωρούν ακόμη τη χώρα, όπως η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι και η διαφθορά. Πιστεύουμε ότι τα νέα μέσα ενημέρωσης θα σεβαστούν το βαρύ τους όνομα, την ιστορία τους και τους δεσμούς τους με τους Θεσσαλονικείς και τους Βορειοελλαδίτες γενικότερα».

    Το 11μελές διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας που θα εκδίδει την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και θα έχει την ευθύνη λειτουργίας του makthes.gr συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής: Βασίλης Τακάς πρόεδρος. Μιχάλης Αλεξανδρίδης εκτελεστικός αντιπρόεδρος – εκδότης – διευθυντής έκδοσης. Χασδάι Καπόν αντιπρόεδρος. Λεωνίδας Φάκας αντιπρόεδρος. Παναγιώτης Αλεξανδρίδης διευθύνων σύμβουλος. Μέλη: Γιάννης Μασούτης πρόεδρος ΕΒΕΘ. Θανάσης Σαββάκης πρόεδρος Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος. Γιώργος Κωνσταντόπουλος πρόεδρος Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος. Γιώργος Μπίκας πρόεδρος Επιμελητηρίου Ημαθίας. Παναγιώτης Μενεξόπουλος γενικός γραμματέας ΕΒΕΘ. Σταύρος Κουμεντάκης δικηγόρος – νομικός σύμβουλος της εταιρίας.

    Η δήλωση του Σταύρου Κουμεντάκη στην εφημερίδα

    δηλωση σταυρου κουμεντακη στην εφημερίδα μακεδονια

    «Το εγχείρημα της επανέκδοσης της ιστορικής εφημερίδας της πόλης μας από πολύ νωρίς το πίστεψα-κι όχι για λόγους συναισθηματικούς. Οι δεδομένες ανάγκες της πόλης μας, η ευρύτητα του μετοχικού σχήματος, η σοβαρότητα των επενδυτών-μετόχων, η αδυναμία προώθησης προσωπικών ή κομματικών στρατηγικών, η τεχνοκρατική προσέγγιση των συμμετεχόντων και, κυρίως, η λαμπρή δημοσιογραφική ομάδα κι η δυναμική της αποτελούν στοιχεία αναγκαία, επαρκή  και ικανά για την επιτυχία. Είμαστε χαρούμενοι για το πρώτο φύλλο, βέβαιοι για το αποτέλεσμα και περήφανοι που συμπράττουμε, στοιχισμένοι πίσω από τη δημοσιογραφική ομάδα, εκπληρώνοντας ένα χρέος μας προς την πόλη. Θεωρώ δεδομένο κι οι Θεσσαλονικείς, αντίστοιχα, θα αγκαλιάσουν με την ίδια θέρμη την όλη προσπάθεια».

    Η ιστορική εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

    Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι η αρχαιότερη πολιτική εφημερίδα της Βόρειας Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1911 (το πρώτο της φύλλο κυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου 1911 – με το νέο ημερολόγιο στις 23 Ιουλίου 1911) από τον εκδότη Κωνσταντίνο Βελλίδη. Μετά τον θάνατό του (1936) ανέλαβε ο γιος του, Ιωάννης Βελλίδης. Μετά τον θάνατο του τελευταίου (1978) ανέλαβε αρχικά η σύζυγός του, Άννα Βελλίδη, και από το 1980 η κόρη τους, Κατερίνα Βελλίδη. Το καλοκαίρι του 1996 η εφημερίδα έκλεισε λόγω χρεών, για να κυκλοφορήσει εκ νέου στις αρχές του 1998 από τον νέο της ιδιοκτήτη, επιχειρηματία Γιάννη Ραπτόπουλο. Η εφημερίδα ανέστειλε την έκδοση της τον Οκτώβριο του 2017 και επανακυκλοφόρησε στις 9 Σεπτεμβρίου του 2018.

    Από την διεύθυνση της εφημερίδας διαδεχόμενοι τον Κωνσταντίνο Δημάδη, μία ιστορική φυσιογνωμία για τη δημοσιογραφική οικογένεια, που διετέλεσε αρχισυντάκτης και διευθυντής της εφημερίδας για 62 χρόνια (1931 έως 1993), πέρασαν ακόμη οι δημοσιογράφοι Νίκος Βουργουντζής, Γιάννης Νικολόπουλος, Λάζαρος Χατζηνάκος, κ.ά. Ανάμεσα στους συνεργάτες της εφημερίδας υπήρξαν κατά το παρελθόν οι Δημήτρης Χουρμούζιος, Δημήτρης Ψαθάς, Κωστής Παλαμάς, Στρατής Μυριβήλης, Γεώργιος Βαφόπουλος, Αρχέλαος και άλλοι.

    Στις πρωτιές που καταγράφει η εφημερίδα περιλαμβάνονται η καθιέρωση μίας πρώιμης μορφής μονοτονικού συστήματος, πολλά χρόνια πριν το μονοτονικό καθιερωθεί ως η επίσημη γραφή της ελληνικής γλώσσας καθώς και το γεγονός ό,τι υπήρξε η πρώτη ελληνική εφημερίδα που κυκλοφόρησε σε διαδικτυακή μορφή. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Gallery” border_width=”3″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_images_carousel images=”36012,36014,36010,36016″ img_size=”full” speed=”6000″ slides_per_view=”5″ hide_pagination_control=”yes”][/vc_column][/vc_row]

  • Οι οικειοθελείς παροχές στο πλαίσιο των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων

    Οι οικειοθελείς παροχές στο πλαίσιο των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Οικειοθελείς παροχές: «Τι, εν τέλει, ισχύει;»

    Η καταβολή παροχών προς τον εργαζόμενο, πέρα από το μισθό που έχει συμβατικά καθορισθεί (είτε αυτός είναι ο νόμιμος, είτε υψηλότερος από το νόμιμο), αποτελεί πρακτική αρκετών εργοδοτών, η οποία τα τελευταία χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης τείνει να λάβει διαστάσεις παγιωμένης πρακτικής.

    Οι παροχές αυτές χαρακτηρίζονται «οικειοθελείς» και μπορεί να συνίστανται σε ορισμένο χρηματικό ποσό, σε είδος (π.χ. κουπόνια για αγορές από σούπερ μάρκετ, τρόφιμα, γεύμα κατά τη διάρκεια της εργασίας) ή ακόμη και σε κάλυψη δαπάνης για λογαριασμό του εργαζομένου (π.χ. κατάρτιση ομαδικής σύμβασης ασφάλισης και καταβολή των ασφαλίστρων).

    Η πρακτική αυτή έχει ως αποτέλεσμα να λαμβάνει ο εργαζόμενος το μισθό που έχει συμφωνήσει με τον εργοδότη και επιπρόσθετα να αποκομίζει στην πράξη επιπλέον «εισόδημα» κατά τη διάρκεια της εργασιακής σχέσης, το οποίο αποτιμάται στο ύψος της εκάστοτε καταβαλλόμενης παροχής. Το γεγονός της καταβολής των παροχών αυτών κατά τη διάρκεια και εξαιτίας της εργασιακής σχέσης συχνά δημιουργεί μία σύγχυση ως προς τη φύση τους και ειδικότερα ως προς το αν αυτές μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «μισθός» του εργαζομένου.

    Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα δεν είναι απλή και έχει επανειλημμένα απασχολήσει τα ελληνικά δικαστήρια στον ανώτατο βαθμό. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο ερώτημα έχει, πριν ακόμα από τη νομική, και μια επιχειρηματική-σαφέστατα οικονομική διάσταση καθώς κεντρικό ερώτημα πολλών επιχειρηματιών είναι η υιοθέτηση μιας τέτοιας επιλογής ή όχι.

    Μια πρώτη απάντηση στα συγκεκριμένα ερωτήματα επιχειρείται με το παρόν.

     

    Δικαίωμα ή υποχρέωση του εργοδότη;

    Η καταβολή των πρόσθετων αυτών (οικειοθελών) παροχών λαμβάνει χώρα καταρχήν στο πλαίσιο της άσκησης της ελευθερίας του εργοδότη να προσφέρει στον εργαζόμενο «κάτι παραπάνω» από το μισθό που έχει συμβατικά συμφωνήσει. Αυτονοήτως, λοιπόν, ο εργοδότης (θα πρέπει να) μπορεί να διακόψει οποτεδήποτε και αναιτιολόγητα την καταβολή της εκάστοτε οικειοθελούς παροχής χωρίς να μπορεί να προβάλει  ο εργαζόμενος αξίωση για τη συνέχιση της καταβολής της.

    Ενδέχεται όμως, η χορήγηση μίας οικειοθελούς παροχής να εξελιχθεί σε επιχειρησιακή συνήθεια λόγω της αδιάλειπτης χορήγησής της για μεγάλο χρονικό διάστημα και της αποδοχής της από τον εργαζόμενο με αποτέλεσμα να παραχθεί σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου, πως η παροχή αυτή αποτελεί τμήμα του μισθού του τελευταίου. Στην περίπτωση αυτή γεννιέται υποχρέωση του εργοδότη για την καταβολή της παροχής και δεν μπορεί πλέον αυτός να προβεί στη μονομερή διακοπή της.

    Ωστόσο, εάν ο εργοδότης κατά την έναρξη χορήγησης μιας παροχής καταστήσει σαφές στον εργαζόμενο (λ.χ. στη σύμβαση εργασίας) ότι διατηρεί το δικαίωμα να διακόψει τη χορήγησή της οποτεδήποτε, αναιτιολόγητα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου, διατυπώνοντας με τον τρόπο αυτό τη λεγόμενη «επιφύλαξη ελευθεριότητας», δεν μπορεί – σε οποιαδήποτε περίπτωση – να θεωρηθεί, ότι η παροχή έχει μισθολογικό χαρακτήρα και επομένως ο εργαζόμενος δεν θα αποκτά αξίωση για την καταβολή της.

     

    «Επιφύλαξη ελευθεριότητας» και «ρήτρα ανακλήσεως» εκ μέρους του εργοδότη:
    η διάκριση των εννόμων (αλλά και οικονομικών) συνεπειών που επιφέρει η κάθε μία

    Ο Άρειος Πάγος για πρώτη φορά με την υπ’ αρ. 1174/2017 απόφασή του διαχώρισε την έννοια της «επιφύλαξης ελευθεριότητας» από αυτή της «ρήτρας ανακλήσεως», τις οποίες μπορεί να διατυπώσει ο εργοδότης κατά την έναρξη χορήγησης μίας οικειοθελούς παροχής.

    Στην περίπτωση της «ρήτρας ανακλήσεως» ο εργοδότης μπορεί να διακόψει τη χορήγηση της παροχής ασκώντας το σχετικό δικαίωμα ανακλήσεως με μονομερή δήλωση απευθυντέα προς τον εργαζόμενο. Κατ’ αποτέλεσμα τόσο η «επιφύλαξη ελευθεριότητας» όσο και η «ρήτρα ανακλήσεως» επιτρέπουν στον εργοδότη να διακόψει μονομερώς τη χορήγηση της παροχής.

    Υπάρχει όμως μία ουσιώδης διαφοροποίηση μεταξύ τους: Η διατύπωση της «επιφύλαξης ελευθεριότητας» αποκλείει τη δημιουργία επιχειρησιακής συνήθειας και άρα σιωπηρής συμβατικής ανάληψης υποχρέωσης του εργοδότη για χορήγηση της παροχής και αντίστοιχης αξίωσης του εργαζόμενου για την καταβολή της. Αντίθετα, η διατύπωση της «ρήτρας ανακλήσεως» δεν επιτελεί την ίδια λειτουργία: Η αξίωση του εργαζομένου να λάβει την παροχή γεννιέται αλλά η άσκηση του δικαιώματος ανακλήσεως επιφέρει την απώλεια της αξίωσης αυτής για το μέλλον.

    Από τη στιγμή λοιπόν που ο εργαζόμενος αποκτά αξίωση για την καταβολή της παροχής, το ύψος αυτής θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον προσδιορισμό τόσο της αποζημίωσης απόλυσης όσο και κάθε άλλης παροχής που κατά νόμο λαμβάνει ο εργαζόμενος και για τον προσδιορισμό της οποίας λαμβάνεται υπόψη ο καταβαλλόμενος μισθός (ενδεικτικά: δώρα εορτών). Καθώς η επιλογή της μιας ή της άλλης ρήτρας έχει άμεσες οικονομικές συνέπειες στην επιβάρυνση της επιχείρησης, εύκολα γίνεται αντιληπτή η ιδιαίτερη αξία της συγκεκριμένης διάκρισης.

    dikhgoriko-grafeio-koumentakis-kai-synergates-law-firm-

    Οι πραγματικές διαστάσεις των οικειοθελών παροχών στις εργασιακές σχέσεις

    Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, βεβαρημένες από τις στερούμενες λογικής πολυποίκιλες επιβαρύνσεις, φαίνεται να αντιμετωπίζουν τις οικειοθελείς παροχές ως μέσο περιορισμού των συμβατικών τους υποχρεώσεων έναντι των εργαζομένων τους και άρα εξοικονόμησης (ή δυνητικής εξοικονόμησης) δαπανών. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι, λίγο-πολύ, κοινή  τόσο για τους εν ενεργεία εργαζομένους της επιχείρησής τους όσο και για τους υπό πρόσληψη: αμφότεροι καλούνται να δεχθούν ως συμφωνημένη αμοιβή ένα συγκεκριμένο ποσό, το οποίο όμως διασπάται στο νόμιμο ελάχιστο μισθό (που θα αναγράφεται στη σύμβαση εργασίας) και στο υπόλοιπο, που (ρητά ή σιωπηρά) θα λαμβάνουν οι εργαζόμενοι ως κάποια από τις ανωτέρω αναφερόμενες μορφές οικειοθελούς παροχής.

    Οι μεν εν ενεργεία εργαζόμενοι συμφωνούν να υπογράψουν τροποποίηση της σύμβασης εργασίας τους, στην οποία ουσιαστικά αποτυπώνεται η μείωση του μισθού τους στο νόμιμο, οι δε υπό πρόσληψη συμφωνούν να υπογράψουν σύμβαση εργασίας δεχόμενοι ως συμβατικό μισθό τον ελάχιστο νόμιμο. Και οι δύο κατηγορίες εργαζομένων προσβλέπουν στη μονιμότερη τήρηση της πρόσθετης συμφωνίας για την καταβολή της οικειοθελούς παροχής, η οποία θα συμπληρώνει το ποσό του συμφωνημένου μισθού.

     

    Οικειοθελείς παροχές: η φορολογική αντιμετώπιση

    Ο νομοθέτης δεν αντιμετωπίζει ενιαία τις οικειοθελείς παροχές από τη σκοπιά της φορολόγησής τους. Καταρχήν ισχύει ο γενικός κανόνας της φορολόγησής τους, εφόσον η αξία τους υπερβαίνει το ποσό των 300,00 € ετησίως. Ωστόσο οι υποπεριπτώσεις για τον τρόπο προσδιορισμού της αξίας τους αλλά και οι ρητές εξαιρέσεις από τον κανόνα είναι αρκετές (και συναρτώμενες με το ύψος των παροχών ανά προβλεπόμενη κατηγορία) με αποτέλεσμα να πρέπει ο εργαζόμενος να ερευνήσει σε ποια υποπερίπτωση ανήκει η παροχή που λαμβάνει ώστε να γνωρίζει, αν θα φορολογηθεί για αυτή την παροχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι διατακτικές σίτισης (δηλαδή τα ευρέως χρησιμοποιούμενα κουπόνια για το σούπερ μάρκετ), οι οποίες δεν φορολογούνται εφόσον δεν υπερβαίνουν το ποσό των 6,00 € ημερησίως, ήτοι των 120,00 € μηνιαίως.

    Για το φορολογικό νομοθέτη λοιπόν, είναι αδιάφορος ο νομικός χαρακτηρισμός της παροχής αλλά ιδιαίτερα κρίσιμο το ύψος αυτής.

     

    Αντί επιλόγου

    Η από μέρους των επιχειρήσεων επιλογή για οικειοθελείς παροχές στο πλαίσιο συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας (είτε από ελευθεριότητα παρεχομένων είτε ελευθέρως ανακλητών) υιοθετείται ολοένα και συχνότερα στο πλαίσιο της εύλογης προσπάθειας αποκόμισης θεμιτού οφέλους ή απομείωσης αθέμιτου κόστους. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην διατύπωση των σχετικών διατάξεων και ρητρών προκειμένου και το μέγιστο όφελος να επιτευχθεί και η διακινδύνευση να είναι η ελάχιστη δυνατή.

    Η συμβολή του νομικού παραστάτη (και εν προκειμένω) του νομικού συμβούλου καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική.

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Cyber Risk: Ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου

    Cyber Risk: Ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    1. Ο κίνδυνος της κυβερνοεπίθεσης: Αφορά όλους ή αποκλειστικά τους «εκλεκτούς» και «διάσημους»;

    «Πολλοί άνθρωποι που εργάζονται στον τομέα της κυβερνοασφάλειας θα σας πουν ότι δεν είναι ζήτημα του εάν θα δεχθεί μια επιχείρηση κυβερνοεπίθεση αλλά του πότε θα την δεχθεί, υπό οποιαδήποτε μορφή. Είτε έχεις δεχθεί κυβερνοεπίθεση και δεν το έχεις καταλάβει είτε υπέστης κυβερνοεπίθεση και το ξέρεις είτε θα υποστείς κυβερνοεπίθεση κάποια στιγμή στο μέλλον».

    Αυτή είναι η δήλωση του Martin Felli (CLO της JDA Software, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως σε software εφοδιαστικών αλυσίδων), προς τον Dominic Carman, ο οποίος διεξήγε ειδική έρευνα για λογαριασμό της Kroll.

    Αυτό που λέει ο Felli είναι στην πραγματικότητα μια επεξήγηση της δήλωσης του πρώην Διευθυντή του FBI Robert Mueller, ο οποίος ήδη από το 2012, δήλωσε: «Υπάρχουν μόνο δύο είδη επιχειρήσεων: αυτές που τις έχουν ήδη χακάρει και αυτές τις οποίες θα χακάρουν στο μέλλον».

    Παρά την διαρκή ψηφιοποίηση των πάσης φύσεως πληροφοριών και την χρήση ηλεκτρονικών δικτύων για την διεκπεραίωση πάσης φύσεως συναλλαγών και εργασιών, είναι περισσότερο από προφανές πως οι περισσότερες επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν έχουν συναίσθηση των κινδύνων που διατρέχουν τόσο οι ίδιες όσο και τα δεδομένα των πελατών τους από τις πάσης φύσεως και μορφής κυβερνοεπιθέσεις

    Όμως γιατί ο νομικός σας σύμβουλος να ασχοληθεί με αυτό το θέμα; Δεν είναι, άραγε, θέμα του ΙΤ;

    Για να επιχειρήσουμε μια ικανοποιητική απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στο πρόσφατο παρελθόν…

    1. Η δημοσιοποίηση της απώλειας ή διαρροής πληροφοριών και οι συνέπειές της-Γενικά.

    Η δημόσια εκδήλωση – αποκάλυψη μιας απώλειας ή διαρροής πληροφοριών πάσης φύσεως (είτε αυτά είναι προσωπικά δεδομένα πελατών είτε είναι επιχειρηματικά απόρρητα) ξεκινά με την δημόσια παραδοχή αυτής της διαρροής. Μια τέτοια δημόσια παραδοχή είναι δυνατό να γίνει είτε στο ευρύ κοινό είτε σε περιορισμένο κύκλο νομικών και φυσικών προσώπων, τα δεδομένα των οποίων έχουν απωλεσθεί ή διαρρεύσει από την κυβερνοεπίθεση.

    Και στις δύο περιπτώσεις (:δημόσια ή περιορισμένη παραδοχή της κυβερνοεπίθεσης) οι νομικές συνέπειες είναι, πάντοτε σοβαρές. Οι μεν βλαπτόμενοι τρίτοι δικαιούνται να κινηθούν δικαστικά σε βάρος της επιχείρησης που δέχθηκε την κυβερνοεπίθεση οι δε αρμόδιες αρχές να επιβάλλουν τα πρόστιμα που προβλέπονται από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Το εύρος των αποζημιώσεων που θα επιδικαστούν και των προστίμων που θα επιβληθούν θα είναι, πάντοτε, ευθέως ανάλογο της έκτασης της διαρροής και της σοβαρότητας των δεδομένων που απωλέσθηκαν ή υποκλάπηκαν

    Και στις δύο περιπτώσεις (στην πρώτη άμεσα, στη δεύτερη εν καιρώ) η αναπόφευκτη δημοσιοποίηση προσελκύει, επιπρόσθετα, το ενδιαφέρον των media και προκαλεί, αναπόφευκτα, σοβαρότατο πλήγμα στο κύρος και τη φήμη της επιχείρησης. Αυτή η δεύτερη συνέπεια της κυβερνοεπίθεσης είναι εξίσου σοβαρή (πολλές φορές σημαντικότερη) με τις νομικές συνέπειες που έχει η δημοσιοποίηση (αγωγές, διοικητικά πρόστιμα, ποινικές ευθύνες).

    1. «Δεν έλαβε χώρα ενδελεχής διερεύνηση των αιτιών της διαρροής πληροφοριών»: Η περίπτωση της Yahoo

    Σχετικά πρόσφατα (το 2016) η Yahoo αποκάλυψε δύο αυτοτελή περιστατικά υποκλοπής των δεδομένων της από hackers, οι οποίοι απέκτησαν πρόσβαση σε δεδομένα ενός δισεκατομμυρίου χρηστών (:το νούμερο προκαλεί, πράγματι,  ίλιγγο). Το πρώτο συνέβη το 2014 και κρατήθηκε, αρχικά, μυστικό. Όταν όμως το 2016 έγινε και δεύτερη παραβίαση, η εταιρεία αναγκάσθηκε να προβεί σε συνολική αποκάλυψη.

    Το σοκ για τον επιχειρηματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν τόσο μεγάλο που μια λεπτομέρεια πέρασε ίσως απαρατήρητη: Ο πρώτος που παραιτήθηκε ήταν ο Head IT της Yahoo (:αναμενόμενο) ο δεύτερος όμως ήταν ο επικεφαλής Νομικός Σύμβουλος. Γιατί όμως αυτή η δεύτερη παραίτηση;

    Η Ειδική Επιτροπή που ορίσθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο της Yahoo για τη διερεύνηση των συνθηκών των διαρροών, τόσο αυτής του 2016 όσο κι εκείνης του 2014, έκρινε πως όλη η ομάδα των Νομικών Συμβούλων της Yahoo απέτυχε να διερευνήσει ενδελεχώς τα αίτια και τις συνθήκες των παραβιάσεων του 2014. Και τούτο παρά το ότι διέθετε και τα στοιχεία και τις προϋποθέσεις για να το επιτύχει. Η συγκεκριμένη λοιπόν αποτυχία από μέρους της ομάδας των Νομικών Συμβούλων είχε ως πρώτο αποτέλεσμα να μην ληφθεί οποιοδήποτε ουσιαστικό μέτρο και ως τελικό-δραματικό αυτή τη φορά (αποτέλεσμα) να καταστεί εφικτή η εκτεταμένη παραβίαση του 2016.

    Ποιο ήταν το καθήκον λοιπόν που παρέλειψε ο Επικεφαλής Νομικός Σύμβουλος της Yahoo; Ποιο αντίστοιχο καθήκον βαρύνει τους Νομικούς Συμβούλους των επιχειρήσεων;

    1. Οι αλλαγές που φέρνουν στο παγκόσμιο επιχειρηματικό περιβάλλον ο Κανονισμός ΕΕ GDPR και η Οδηγία NIS

    Το 2016 η Ευρωπαϊκή Ένωση νομοθέτησε δύο σημαντικότατα νομοθετήματα : Τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (General Data Protection Regulation 2016/679) και την Οδηγία για τα Μέτρα για Υψηλό Κοινό Επίπεδο Ασφαλείας Συστημάτων Δικτύου και Πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση (Νetwork and Information Security Directive 2016/1148).

    Τον πρώτο εξ αυτών (GDPR) αρκετοί, ήδη, γνωρίζουν. Την δεύτερη όμως οι περισσότεροι αγνοούν, παρά το γεγονός ότι και αυτή πρέπει υποχρεωτικά να ενσωματωθεί στην εσωτερική νομοθεσία των κρατών – μελών από τον Μάιο του 2018. Τα κράτη – μέλη υποχρεούνται μέχρι τον Νοέμβριο του 2018 να ταυτοποιήσουν τους φορείς και παρόχους εκμετάλλευσης βασικών υπηρεσιών (οι οποίοι έχουν πλέον αυξημένη ευθύνη τήρησης υψηλών μέτρων ασφαλείας).

    Τα συγκεκριμένοι νομοθετήματα θα επηρεάσουν (ακριβέστερα: επηρεάζουν ήδη) άμεσα και καίρια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το σύνολο των επιχειρήσεων που διαχειρίζονται Προσωπικά Δεδομένα ευρωπαίων πολιτών. Τονίζεται ότι δεν αφορούν μόνο τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αλλά και τις εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης οντότητες που διαχειρίζονται δεδομένα πολιτών της Ένωσης.

    Στην Ευρώπη (όπως νωρίτερα στην Βόρεια Αμερική) κάτι σημαντικό αλλάζει σε σχέση με την εκτίμηση των κινδύνων που εγκυμονεί η ηλεκτρονική διαχείριση δεδομένων. Η στάση των νομοθετικών οργάνων και ελεγκτικών αρχών φαίνεται πως σκληραίνει απότομα και σημαντικά. Με τα παραπάνω νομοθετήματα η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται η αιχμή του δόρατος σχετικά με την απόδοση επιχειρηματικής ευθύνης όσον αφορά την παράλειψη προστασίας και ασφαλούς διαχείρισης των πληροφοριών που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διαχειρίζονται οι επιχειρήσεις.

    Και τα δύο νομοθετήματα, πέρα από όλες τις άλλες συνέπειες τους και τις πολλαπλές παραμέτρους κανονιστικής συμμόρφωσης που δημιουργούν, επισωρεύουν και πρόσθετες δυσμενείς συνέπειες σε περίπτωση κυβερνοεπίθεσης που ως αποτέλεσμά της μπορεί να έχει τη διαρροή δεδομένων.

    1. Ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου της επιχείρησης

    Μέσα σε αυτό το περιβάλλον των ραγδαίων (μα και ταυτόχρονα σημαντικών) αλλαγών επιχειρηματικών συμπεριφορών και πρακτικών που επιφέρουν οι σύγχρονες νομοθετικές τάσεις, ο ρόλος του Νομικού Συμβούλου μιας επιχείρησης αποδεικνύεται εκτεταμένος και, συνάμα, καίριος .

    Ο Νομικός Σύμβουλος μιας επιχείρησης οφείλει, ως επικεφαλής της οικείας ομάδας, να σχεδιάσει, επιβλέψει και δοκιμάσει εκ των προτέρων ένα Σχέδιο Αντίδρασης (Incident Response Plan) για την περίπτωση κυβερνοεπίθεσης.

    Φαντάζει ίσως περίεργο ότι ένας νομικός είναι επικεφαλής μιας τέτοιας προσπάθειας και όχι ο IT Manager. Κι όμως, μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική προστασία των συμφερόντων της επιχείρησης έναντι των συνεπειών που θα έχει μια ενδεχόμενη απώλεια ή διαρροή δεδομένων.

    Στο τεχνικό σκέλος είναι προφανής (όσο και αυτονόητη) η συνδρομή των ειδικών εκείνων που θα εντοπίσουν το είδος της εισβολής, την αδυναμία που έτυχε εκμετάλλευσης, την ταυτοποίηση του όγκου των δεδομένων που διέρρευσαν κλπ. Κύριο μέλημα όμως του Νομικού Συμβούλου θα είναι η όχι μόνον η γνωστοποίηση στη διοίκηση και τα αρμόδια στελέχη της επιχείρησης αλλά και η μέριμνα για την πιστή εφαρμογή όσων προβλέπονται από την νομοθεσία και τις βέλτιστες πρακτικές (best practices), η άμβλυνση των συνεπειών από τυχόν παραβίαση και, ιδίως, η εναρμόνιση του συνόλου των τμημάτων της επιχείρησης στην τήρηση του Σχεδίου Αντίδρασης.

    Ο Νομικός σας Σύμβουλος (οφείλει να) γνωρίζει ποιες είναι οι πρόνοιες εκείνες (πριν την κυβερνοεπίθεση) αλλά και οι απαιτούμενες ενέργειες (μετά την κυβερνοεπίθεση και τη διαρροή δεδομένων) ώστε:

    • Να καθίσταται σαφές στις αρμόδιες ελεγκτικές και δικαστικές Αρχές πως η επιχείρηση έκανε ό,τι καλύτερο ήταν δυνατό τόσο προληπτικά (πριν από την κυβερνοεπίθεση) όσο και μετά την διαρροή των δεδομένων.
    • Να εντοπισθούν κατά τρόπο σαφή και ευεξήγητο (σε μη ειδικούς) τα αίτια της διαρροής, τα πρόσωπα που τυχόν ευθύνονται, η ύπαρξη δόλου ή αμέλειας που συνετέλεσαν στην διαρροή των πληροφοριών.
    • Η δημιουργία βέλτιστων συνθηκών και αποδεικτικού υλικού για την επιδίωξη της τιμωρίας των αυτουργών ή/και υπευθύνων της επίθεσης ενώπιον των αρμοδίων αρχών και οργάνων.
    • Η επικοινωνιακή διαχείριση των συνεπειών της αποκάλυψης της απώλειας/διαρροής δεδομένων εξαιτίας της κυβερνοεπίθεσης.

    Ο Νομικός Σύμβουλος της επιχείρησης θα εντοπίσει τους συγκεκριμένους κινδύνους για κάθε επιχείρηση-πελάτη του ανάλογα με τη δραστηριότητα που ασκεί και την έκθεση της στην διαχείριση δεδομένων (:gap analysis). Σε συνεργασία με το ΙΤ της επιχείρησης θα μελετήσει ο Νομικός Σύμβουλος τα πιθανά σενάρια κυβερνοεπίθεσης και θα καταρτίσει ένα Σχέδιο Αντίδρασης, το οποίο θα είναι απλό και κατανοητό για όλα τα στελέχη και τμήματα της επιχείρησης όσο και, ιδίως, για έναν δικαστή που ενδεχομένως επιληφθεί μεταγενεστέρως.

    Για να γίνει απόλυτα κατανοητό αυτό ας προστρέξουμε σε ένα απλό παράδειγμα: Ο δικηγόρος που υπερασπίζεται έναν πελάτη του για ιατρική αμέλεια δεν χρειάζεται να είναι νευροχειρουργός. Αρκεί να έχει προετοιμασθεί ώστε να αντιλαμβάνεται την φιλοσοφία και ακολουθία του πρωτοκόλλου που όφειλε να ακολουθήσει ο πελάτης του για να ανταποκριθεί στο επίδικο περιστατικό. Ο Νομικός Σύμβουλος της επιχείρησης, αφού κατανοήσει, με την πολύτιμη βοήθεια του IT, τα τεχνικά ζητήματα, θα «μεταφράσει» με τρόπο κατανοητό τις απαραίτητες ενέργειες και διαδικασίες, ώστε αυτές να είναι απλές και κατανοητές τόσο από τη Διοίκηση της επιχείρησης και τους εργαζόμενους όσο και από τρίτους (ελεγκτικές αρχές, δικαιοσύνη).

    Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ήδη στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία, οι μεγάλες δικηγορικές εταιρείες έχουν αναπτύξει δικά τους τμήματα Κυβερνοασφάλειας, ώστε να παρέχουν το σύνολο των υπηρεσιών που απαιτούνται (legal και IT).

    1. To ζήτημα της Κυβερνοασφάλειας και η ένταξή του στα κανονιστικά έγγραφα της επιχείρησης

    To ζήτημα της Κυβερνοασφάλειας, με πρωτοβουλία του Νομικού Συμβούλου πρέπει να ενταχθεί στα κανονιστικά έγγραφα της επιχείρησης (Κανονισμός Εργασίας, Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, Εγκεκριμένες Οδηγίες (Policies) για την διαχείριση δεδομένων ή/και Η/Υ κλπ).

    Ενδεικτικά και μόνον να σημειωθεί πως ένα Σχέδιο Αντίδρασης σε Κυβερνοεπίθεση πρέπει να περιλαμβάνει (ενδεικτικά-μεταξύ πολλών άλλων):

    • Ποιοι είναι οι επικεφαλής των ομάδων ενέργειας, πότε και πως ειδοποιούνται
    • Ποιος αποφασίζει και εντός ποιου χρονικού διαστήματος για την (ενδεχόμενη) ολοσχερή διακοπή (total shut down) λειτουργίας των δικτύων της εταιρείας ή την απόπειρα συνέχισης λειτουργίας ώστε να εντοπισθεί η προέλευση της κυβερνοεπίθεσης
    • Ποιος είναι ο εξωτερικός συνεργάτης που (ενδεχομένως) πρέπει να επιληφθεί της παρακολούθησης των συστημάτων.
    • Ποιές και τί είδους είναι οι έγγραφες ειδοποιήσεις και αναφορές που θα αποτελέσουν την αρχή απόδειξης του χρόνου συνειδητοποίησης της κυβερνοεπίθεσης και των ενεργειών που έλαβαν χώρα
    • Ποιος είναι υπεύθυνος επικοινωνίας και PR που (ενδεχομένως) πρέπει να διαχειρισθεί το επικοινωνιακό κομμάτι της αποκάλυψης

    1. Μήπως ΚΑΙ για την ασφάλιση αστικής ευθύνης θα πρέπει να μεριμνήσει ο Νομικός Σύμβουλος;

    Στο ίδιο πλαίσιο, ο Νομικός Σύμβουλος της επιχείρησης θα εντοπίσει με ακρίβεια τις πιθανότερες πηγές κινδύνου και θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει  την σωστή ασφάλιση αστικής ευθύνης έναντι κυβερνοεπίθεσης. Και τούτο σε αντίστιξη με τη συνήθη επιχειρηματική τακτική που το μεν επιλέγεται η φθηνότερη προσφορά το δε υπογράφεται το πρώτο κείμενο/σχέδιο ασφαλιστικής σύμβασης που θα σταλεί από την επιλεγείσα ασφαλιστική εταιρεία (το οποίο ενδεχομένως αφενός μεν να καλύπτει και απολύτως περιττούς κινδύνους αφετέρου δε να μην καλύπτει τα απολύτως αναγκαία).

    1. Η σύνδεση της αξιοπιστίας της επιχείρησης με την προστασία της

    Όλες οι παραπάνω ενέργειες του Νομικού Συμβούλου (:ύπαρξη σαφών κανονιστικών εγγράφων, policies, Σχεδίου Αντίδρασης, Ασφαλιστικής Κάλυψης κλπ) κυρίως όμως η ευθυγράμμιση της επιχείρησης και των στελεχών της με όσα προβλέπουν, δεν μπορούν παρά να έχουν ως συνέπεια την επαύξηση της εμπιστοσύνης των πελατών και συνεργατών της προς την ίδια

    Δεδομένου μάλιστα ότι όλοι επιθυμούμε να συνεργαζόμαστε με αξιόπιστους εταίρους, τα (περιφερειακά) οφέλη της επιχείρησης είναι περισσότερο από προφανή: οι πελάτες βλέπουν ότι έχουν να κάνουν με έναν σοβαρό business partner και όχι με ένα «μαγαζάκι».

    1. Η δημιουργία συνθηκών αποτροπής μιας «εσωτερικής» κυβερνοεπίθεσης

    Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε, δυστυχώς, μπροστά σε φαινόμενα παραβίασης επιχειρηματικών απορρήτων επιχειρήσεων από (δυσαρεστημένα ή μη, παραμένοντα ή υπό αποχώρηση) στελέχη τους στο πλαίσιο ενός μακροπρόθεσμου ή ευκαιριακού σχεδιασμού τους. Τη νομολογία μας έχουν απασχολήσει κάποιες μεμονωμένες, μέχρι σήμερα, περιπτώσεις στελεχών τα οποία είτε ήθελαν (απλώς) τη βλάβη της εργοδότριας επιχείρησης είτε τον προσωπικό τους πλουτισμό είτε την μετακίνησή τους σε ανταγωνιστή-συνοδεία της προίκας των επιχειρηματικών απορρήτων του προηγούμενου εργοδότη τους.

    Η προστασία της επιχείρησης από τα (κακόβουλα) στελέχη της μολονότι δεν είναι αυτόματη ή αυτονόητη είναι, εντούτοις, σε πολύ σημαντικό βαθμό εφικτή με σημαντικά ερείσματα στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο αλλά και στο Σύνταγμα (http://koumentakislaw.gr/epixeirhseis-kai-empisteftikothta/)

    Τι συμβαίνει λοιπόν όταν η κυβερνοεπίθεση προέρχεται «εκ των έσω» όταν δηλ. δράστης είναι στέλεχος της επιχείρησης; Υπάρχει δυνατότητα προστασίας και αποτροπής; Υπάρχει δυνατότητα (στην περίπτωση του απευκταίου) διάγνωσης της προέλευσης και ταυτοποίησης των δραστών με σκοπό τον (εσωτερικό) παραδειγματισμό και (μελλοντική) αποτροπή;

    Ο Νομικός Σύμβουλος είναι εκείνος που οφείλει να δημιουργήσει το πλαίσιο και υπόβαθρο των επιχειρηματικών απορρήτων. Ακριβώς στο ίδιο αυτό πλαίσιο (αυτονοήτως σε στενή συνεργασία με το τμήμα ΙΤ) οφείλει να δημιουργήσει συνθήκες αποτροπής μιας «εσωτερικής κυβερνοεπίθεσης», η οποία θα ήταν δυνατό να πλήξει καίρια τα συμφέροντα της επιχείρησης που εκπροσωπεί. Εκείνος είναι που πρώτος οφείλει να «κρούσει» τον κώδωνα του κινδύνου αλλά κι εκείνος που θα πρέπει να  προτρέψει την επιχείρηση στη θέσπιση κατάλληλων πολιτικών και διαδικασιών για την ασφαλή χρήση των δικτύων της εταιρείας, τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, τον έλεγχο της πρόσβασης στα συστήματα και αρχεία της εταιρείας από τα στελέχη της.

    1. Αντί Επιλόγου

    Οι εκάστοτε διαθέσιμοι πόροι είναι, πάντοτε, περιορισμένοι. Η ανάγκη για την ορθολογική διαχείρισή τους περισσότερο από προφανής και σε ό,τι συναρτάται με τη μέγιστη δυνατή  προστασία από το Cyber Risk.

    Εάν δεν γίνει έγκαιρη και ενδελεχής αναγνώριση των αναγκών και πιθανών κινδύνων για την συγκεκριμένη επιχείρηση, το πιθανότερο είναι ότι οι πόροι της επιχείρησης θα «ξοδευτούν» με τρόπο που δεν θα είναι ο βέλτιστος.

    Ο νομικός σας σύμβουλος μπορεί να σας οδηγήσει σε ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων και να αναλάβει την ευθύνη συντονισμού όλων των εμπλεκομένων.

    Μα κι αν δεν επιλέξετε να του αναθέσετε τα συγκεκριμένα project, αναζητείστε τουλάχιστον τη συνδρομή του. Να είσθε βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα είναι απείρως καλύτερο.

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Συμμετοχή σε ημερίδα της Creative Pharma Services

    Συμμετοχή σε ημερίδα της Creative Pharma Services

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Η ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ προσκλήθηκε και συμμετείχε στην ετήσια εκπαιδευτική διημερίδα της Creative Pharma Services, στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποίησε παρουσίαση με θέμα «Επιχειρήσεις και Εμπιστευτικότητα».

    Η παρουσίαση του κ. Σταύρου Κουμεντάκη συγκέντρωσε το υψηλό ενδιαφέρον των περίπου εκατό συμμετεχόντων στελεχών και συνεργατών της εταιρείας καθώς, πέρα από το γενικό πλαίσιο αναφέρθηκε στα ειδικότερα θέματα της Φαρμακευτικής αγοράς.

     

    Υποχρέωση εμπιστευτικότητας

    Ο κ. Σταύρος Κουμεντάκης, Senior Partner της KOUMENTAKIS & ASSOCIATES ξεκίνησε την ομιλία του με αναφορά στην υποχρέωση της εμπιστευτικότητας για το σύνολο των πληροφοριών που σχετίζονται με μία επιχείρηση και τους stakeholders της, όπως οι συνεργάτες, οι πελάτες και οι εργαζόμενοι και συνέχισε εστιάζοντας στα ειδικότερα θέματα που αφορούν στην φαρμακοβιομηχανία, μεταξύ των οποίων είναι οποιαδήποτε πληροφορία σχετική με μελέτες και φαρμακοεπαγρύπνηση καθώς και με προϊόντα, σχέδια, διπλώματα ευρεσιτεχνίας, έγγραφα που αφορούν policies και διαδικασίες.

     

    Προσωπικά δεδομένα

    Στην συνέχεια ο κ. Κουμεντάκης αναφέρθηκε στο ζήτημα των προσωπικών δεδομένων, στις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα εργαζομένων και συνεργατών και στις δυνατότητες που έχουν οι επιχειρήσεις να διασφαλίζουν την Εμπιστευτικότητα (παρακολούθηση της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, ανάσυρση διαγραφείσας αλληλογραφίας, καταγραφή των στοιχείων που αντλούνται από τους υπολογιστές της επιχείρησής κ.ά.).

     

    Ρυθμίσεις εμπιστευτικότητας και κυρώσεις

    Όπως ανέφερε ο κ. Κουμεντάκης το νομικό πλαίσιο για τις ρυθμίσεις εμπιστευτικότητας είναι αρκετά πλήρες τόσο γενικά (Αστικός και Ποινικός κώδικάς), όσο και ειδικότερα (ν.2472/1997, Ν.146/1914, Κώδικας Ελληνικής Φαρμακευτικής Δεοντολογίας), καθώς και σε επίπεδο επιχείρησης (Συμβάσεις εργασίας, Κανονισμός Εργασίας, Code of Ethics, NDA’s), ενώ οι κυρώσεις για την παραβίαση της εμπιστευτικότητας είναι Αστικές (διπλάσιο των ετήσιων αποδοχών, αποκατάσταση οποιασδήποτε ζημίας), Ποινικές (στερητικές της ελευθερίας, χρηματικές ποινές) και Επαγγελματικές.

     

    Τα οφέλη της εμπιστευτικότητας

    Κλείνοντας ο κ. Κουμεντάκης σημείωσε ότι το θέμα ΔΕΝ είναι, κυρίως νομικό και τα οφέλη από την διασφάλιση της εμπιστευτικότητας είναι προφανή για την επιχείρηση, για τους πελάτες της, για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Εφόσον, από την μία πλευρά η επιχείρηση πιστεύει στους συνεργάτες της και τους εμπιστεύεται και από την άλλη πλευρά οι συνεργάτες επιβεβαιώνουν τα υψηλά επίπεδα επαγγελματισμού με την ευλαβική τήρηση της εμπιστευτικότητας αυτό είναι παράγοντας ανάπτυξης και ευημερίας. «Ανεξάρτητα από κυρώσεις είναι αναγκαία η ευθυγράμμιση της φιλοσοφίας των εμπλεκόμενων μερών και η  διατήρηση υψηλών επαγγελματικών προτύπων».

    Η ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ εκπροσωπήθηκε στο συνέδριο από τους Κωνσταντίνο Κορνηλάκη, Partner και Πετρινή Νάιδου, Senior Associate.

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Ο κατάλληλος Νομικός σύμβουλος

    Ο κατάλληλος Νομικός σύμβουλος

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Νομικός σύμβουλος, δικηγόρος, παραστάτης. Πόσες φορές έχουμε όλοι αναρωτηθεί σχετικά με το ποιος είναι ο κατάλληλος; Είναι άραγε θέμα ύψους αμοιβών (:φθηνός/ακριβός), προβολής από τα ΜΜΕ (:άσημος/προβεβλημένος), σπουδών κι εμπειριών, ηλικίας ή φύλου; Κι εγώ, από τη μεριά μου, ούτε από τους Boston Legals προέρχομαι, ούτε στο δυναμικό του Suits συμπεριλαμβάνομαι. Πού τέτοια τύχη κι εμπειρίες! Έναν απλό δεκάλογο κατάφερα να συντάξω, που δε αναφέρεται ούτε καν στο ύψος των αμοιβών… Ποιός είναι ο κατάλληλος νομικός σύμβουλος και δικηγόρος; Μήπως είναι ο δικός σας;

    1. Εμπιστοσύνη, Ακεραιότητα και Κύρος

    Συστατικό στοιχείο της σχέσης πελάτη-δικηγόρου είναι η εμπιστοσύνη. Αν δεν εμπιστευόμαστε τον (υποψήφιο) δικηγόρο, νομικό σύμβουλο ή εκείνος εσάς μάλλον θα πρέπει να γίνω απόλυτος: ΔΕΝ ξεκινάμε συνεργασία. Στην περίπτωση όμως που έχουμε ξεκινήσει την συνεργασία και ήδη διαπιστώνουμε πως χάθηκε η αμοιβαία εμπιστοσύνη, την διακόπτουμε ΑΜΕΣΑ! Αναζητούμε άλλον δικηγόρο. Έναν δικηγόρο που θα μπορέσουμε να εμπιστευτούμε.

    Για να εμπιστευτούμε όμως το δικηγόρο μας πρέπει να μας έχει εμπνεύσει και να συνεχίζει, αταλάντευτα και αδιάκοπα, να μας εμπνέει με την ακεραιότητα, την αξιοπιστία, τη σοβαρότητα και το κύρος του. Αν, παρ’ ελπίδα, δεν τα κατάφερε μαζί μας πώς άραγε θα τα καταφέρει στο δικαστήριο, στους πελάτες και στους συνεργάτες μας υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά μας;

    2. Στρατηγική και λεπτομέρειες

    Είναι συνήθως εύκολο, για τον οποιοδήποτε δικηγόρο, να ασχοληθεί με τις υποθέσεις μας. Αυτό όμως είναι το μόνο που χρειαζόμαστε; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο νομικός σύμβουλός μας πρέπει να χαράξει στρατηγική για τον χειρισμό της καθεμιάς υπόθεσης (μικρής ή μεγάλης). Κι είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρει καλά αν μπορεί να βρίσκεται δυο βήματα μπροστά από τους άλλους-όχι μόνον ένα. Όμως η συγκεκριμένη στρατηγική θα πρέπει να είναι δυναμική. Θα πρέπει σε κάθε χρονική στιγμή, κι ανάλογα με τις εξελίξεις, να αξιολογείται η ορθότητά της και, όταν υπάρχει ανάγκη, να αναθεωρείται. Προσοχή! Δεν μας ενδιαφέρει μόνον το «δάσος», μας ενδιαφέρουν και τα «δένδρα». Καμία απολύτως υπόθεση δεν κερδήθηκε με τη στρατηγική και μόνον. Είναι αναγκαίο να εντρυφούμε στις λεπτομέρειες που δεν έχουν εντοπίσει οι αντίδικοι κι αντισυμβαλλόμενοί μας. Ο Δικηγόρος μας  είναι το κατάλληλο πρόσωπο να ασχοληθεί με αυτές-καλύτερα όχι εσείς!

    3. Κατάρτιση κι εμπειρία

    Κανένας δεν θα ήθελε (κι ούτε θα έπρεπε) να επιλέξει «αγράμματο» δικηγόρο ή κάποιον που (θεωρεί πως) τα «ξέρει όλα». Κατάλληλος νομικός σύμβουλος είναι εκείνος που όχι μόνον έχει την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση κι εμπειρία, αλλά και το θάρρος να παραδέχεται τα όρια των δυνατοτήτων του. Και για τα υπόλοιπα να παραπέμπει (ή ο ίδιος να απευθύνεται) στους ειδικούς. Κι αν, παρ’ ελπίδα, ο δικηγόρος μας εστιάζοντας στην τσέπη ή στον εντυπωσιασμό μας περάσει τη λογική πως «εκείνος όλα τα ξέρει κι όλα τα μπορεί» μάλλον θα πρέπει να μου τον γνωρίσετε. Γιατί εγώ συνεχίζω να πιστεύω πως ΔΕΝ είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος δικηγόρος.

    4. Συγκρότηση, κρίση και αντίληψη

    Τι ελκυστικότερο από την πνευματική συγκρότηση και την ικανοποιητική, κατ’ ελάχιστο, κρίση και αντίληψη;  Φαντάζεται κανένας έναν δικηγόρο που όχι μόνον δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τα συμβαίνοντα αλλά και δεν είναι σε θέση να τα αποκωδικοποιήσει και να τα αξιοποιήσει προς όφελος του πελάτη του; Φαντάζεται κανένας έναν δικηγόρο χωρίς αναλυτική και, συνάμα, συνθετική σκέψη; Κι ακόμα περισσότερο: Φαντάζεται κανένας ένα δικηγόρο του οποίου ο λόγος (προφορικός ή γραπτός) δεν είναι κατανοητός ή ελκυστικός; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως απέναντί του, κάθε δικηγόρος, έχει ακροατές, δικαστές ή αντισυμβαλλόμενους. Κι αν δεν καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον του ακροατή ή αναγνώστη του σε όσα ο ίδιος υποστηρίζει ή, ακόμα χειρότερα, να γίνει κατανοητός στη διατύπωση των σκέψεών του, μάλλον ΔΕΝ πρέπει να είναι εκείνος ο νομικός σύμβουλος μας.

    5. Διαπραγματευτική ικανότητα, πειθώ και πάθος

    Κι αν θεωρήσω δεδομένη την κρίση και αντίληψη του δικηγόρου που έχουμε επιλέξει, θα πρέπει να θεωρήσω επίσης πως θα είναι δεδομένη και η διαπραγματευτική του ικανότητα στο πλαίσιο της υπεράσπισης των υποθέσεων και συμφερόντων μας. Στο πλαίσιο μάλιστα ακριβώς αυτής της ικανότητάς του θα πρέπει ο νομικός σύμβουλός μας να έχει τη δυνατότητα να πείσει τους ανθρώπους με τους οποίους συνδιαλέγεται για λογαριασμό μας.

    Αναγκαία όμως προϋπόθεση να έχει καταφέρει κι ο ίδιος να πεισθεί. Κι ακόμα περισσότερο: να υπερασπίζεται εμάς και τα συμφέροντά μας με πάθος. Γιατί αν δεν είναι ο ίδιος πεισμένος και, περιορίζεται, στην απλή, χλιαρή, παράθεση ή ανάγνωση της επιχειρηματολογίας μας μάλλον θα πρέπει επίσης να υποθέσουμε πως ούτε κι οι άνθρωποι που έχει απέναντί του θα είναι δυνατόν να πεισθούν.

    6. Ποιοτική και ποσοτική απόδοση. Ταχύτητα απόκρισης και διαθεσιμότητα

    Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον δικηγόρο μας κάτι λιγότερο από το καλύτερο. Το καλύτερο σε ποιότητα, το περισσότερο σε ποσότητα και στον κατάλληλο (ταχύτερο) χρόνο. Γιατί, σκεφτείτε, έναν δικηγόρο που κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του χωρίς σεβασμό (ή δέσμευση) στις δικονομικές προθεσμίες ή στις επιχειρηματικές ανάγκες του πελάτη του. Που σήμερα μόλις κατάφερε να αρχίσει να ασχολείται με τη δουλειά που προ διμήνου του ανατέθηκε. Κι ώσπου να την ολοκληρώσει, «έχει ο Θεός»…

    Κι ακριβώς για να καλυφθούν οι ανάγκες μας, η πείρα έχει δείξει πως δεν είναι δυνατή η επίκληση ή χρήση ωραρίου από μέρους του δικηγόρου, ο διαχωρισμός των ημερών σε εργάσιμες κι εξαιρετέες ή η συστηματική έλλειψη, για τον όποιο λόγο, διαθεσιμότητας και αδυναμία επικοινωνίας. Απαιτείται, αυτονοήτως, διαθεσιμότητα όταν και όπου χρειάζεται!

    7. Αποτελεσματικότητα

    Όλοι μας έχουμε συναντήσει ικανούς ανθρώπους που, όμως, δεν είναι σε θέση να εστιάσουν στο αποτέλεσμα ούτε και, συχνά, να το επιτύχουν. Κι είναι αλήθεια πως κάθε ενδιαφερόμενος, από τη φύση του, θέλει πάντα και μόνον να κερδίζει (είτε το λέει είτε όχι). Είναι όμως σημαντικό ο δικηγόρος μας να εστιάζει στο βέλτιστο αποτέλεσμα και να μην αφήνει «στη μέση» τη σχετική του προσπάθεια είτε από ραθυμία, είτε από αδιαφορία, είτε για τον όποιο άλλο λόγο. Είναι σημαντικό να μην αφήνει ο δικηγόρος μας στην άκρη τον φάκελο πριν ολοκληρώσει ό,τι είναι αναγκαίο και δυνατό.

    8. Ψυχραιμία και νηφαλιότητα

    Όταν φτάσει κάποιος στο σημείο να ζητήσει τη συμβουλή ή τη συνδρομή του δικηγόρου του, σημαίνει πως κάποιο θέμα σημαντικό τον απασχολεί. Κάποιες φορές μάλιστα τα θέματα αυτά αποδεικνύονται πολυσύνθετα και ιδιαίτερα περίπλοκα. Και κάποιες άλλες φθάνουν στο σημείο να συνθλίβουν, με τις συνέπειες τους, τους ενδιαφερόμενους. Κι εδώ είναι που χρειάζεται ο κατάλληλος νομικός σύμβουλος: όχι για να μοιραστεί την (ενδεχόμενη) κρίση πανικού του πελάτη του αλλά, προκειμένου, με το ειδικό του βάρος: να αποκωδικοποιήσει τα δεδομένα και να τα τοποθετήσει στην πραγματική τους διάσταση, να προτείνει την κατάλληλη στρατηγική αντιμετώπισή τους αλλά και να την υλοποιήσει, να επιλέξει και εποπτεύσει τις επιμέρους λύσεις.

    To crisis management (είτε αναφέρεται σε μικρότερες ή μεγαλύτερες είτε/και  σε πραγματικά μεγάλες κρίσεις) είναι, χωρίς αμφιβολία, μια σχεδόν καθημερινή αναγκαιότητα στην οποία ο δικός μας νομικός σύμβουλος οφείλει με επιτυχία να ανταποκριθεί.

    9. Αυτοπεποίθηση και Ικανότητα συνεργασίας. 

    Ξέρουμε όλοι μας τι σημαίνει έλλειψη αυτοπεποίθησης. Κι αν μιλάμε για παιδιά μπορούμε βάσιμα να προσβλέπουμε στην ενίσχυσή της με το πέρασμα του χρόνου. Αν όμως συναντήσουμε την έλλειψη αυτοπεποίθησης στον γιατρό ή στον δικηγόρο μας μπορούμε να έχουμε ελπίδα; Ενδεχομένως ναι στην περίπτωση που, για να την ενισχύσει, θα προστρέξει σε πρόθυμους και καλύτερους από τον ίδιο συναδέλφους του. Αν όμως δεν τους έχει διαθέσιμους ή τους έχει ήδη κουράσει; Αν προσπαθεί να «γαντζωθεί» από τη δική μας σκέψη και άποψη για να επιλέξει ή ενισχύσει τις δικές του; Μάλλον δεν είναι ο κατάλληλος.

    Δεν μοιάζει επίσης να είναι το κατάλληλο πρόσωπο ο νομικός σύμβουλός μας στην περίπτωση που του λείπει το ομαδικό πνεύμα κι η ικανότητα να συνεργάζεται με τους χρήσιμους κι αναγκαίους, να αναγνωρίζει τη συνεισφορά και τη συμβολή τους και το γεγονός ότι στηρίζεται (στον όποιο βαθμό) σ’ εκείνους. Αν ο δικηγόρος μας χρειάζεται επιβεβαίωση των ικανοτήτων του μέσω της απόκρυψης της αναγκαιότητας των συνεργασιών και των συνεργατών του μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλουμε τόσο για τις ικανότητές του όσο και για τον ίδιο.

    Και κάτι ακόμα περισσότερο: Θα πρέπει, ο νομικός σύμβουλός μας, να διαθέτει ηγετικές ικανότητες, να μπορεί να δημιουργεί ομάδα και να τη διαχειρίζεται για το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και να «παίρνει επάνω του» την υπόθεσή μας. Ιδίως όμως: να είναι σε θέση να μας αφαιρεί το βάρος που προσωπικά, και δικαιολογημένα, μας δημιουργεί η υπόθεσή μας.

    10. Διαθέτει, άραγε, για τις υποθέσεις σας ένα «κομμάτι από την ψυχή του»;

    Κι αν εντοπίσαμε τον κατάλληλο δικηγόρο που έχει «όλα τα καλά του κόσμου»-τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα, ένα τελευταίο ερώτημα: Αισθανόμαστε πως ο δικηγόρος μας ασχολείται με τις υποθέσεις μας, απλά, ως καλός επαγγελματίας ή και πως, επιπρόσθετα, καταθέτει κι ένα κομμάτι από την ψυχή του γι’ αυτές; Αν συμβαίνει ΚΑΙ το δεύτερο νομίζω πως δεν θα πρέπει να τον αφήσουμε.

    Είναι εκείνος που θα κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για εμάς και τα συμφέροντά μας, «τη νύχτα μέρα» και «τα πάνω κάτω». Είναι εκείνος που ειλικρινά χαίρεται με τη χαρά μας και δεν το «βάζει κάτω» στα αδιέξοδά μας. Είναι εκείνος που θα συνεχίσει να παλεύει μέχρι τη νίκη ή μέχρις εσχάτων. Είναι εκείνος που αξίζει να είναι Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ!!!

    Είναι λοιπόν ο δικηγόρος σας ο κατάλληλος δικηγόρος, νομικός σύμβουλος και παραστάτης; Εκτιμώ πως, ήδη θα έχετε καταλήξει…

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Νέα εποχή για την ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

    Νέα εποχή για την ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Αντίο Μητροπόλεως:  Σε Νίκης(ε) η Ανάπτυξη!

    Νέα γραφεία και Νέα εποχή για την ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ, η οποία μετακόμισε στην Λεωφ. Νίκης & Μοργκεντάου, σε μία στρατηγική τοποθεσία στην καρδιά της Θεσσαλονίκης (και, σημειολογικά, δίπλα στο κεντρικό σύμβολο-σήμα κατατεθέν της πόλης: τον Λευκό Πύργο).

    Νέα εποχή

    Πηγή έμπνευσης για τα νέα γραφεία αποτέλεσε η εξωστρεφής στρατηγική του γραφείου, προκειμένου να εξυπηρετήσει την Ανάπτυξή της, να «στεγάσει» νέες δυνατότητες και νέες προοπτικές για την εταιρεία, τους Πελάτες και τους Συνεργάτες της και να επαυξήσει το ήδη υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών, το οποίο προσφέρει στους Πελάτες και στους Συνεργάτες της.

    Beyond Legal Services

    Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Σταύρος Κουμεντάκης, «Μετά από 20 χρόνια παρουσίας στα προηγούμενα, ιδιόκτητα, γραφεία μας, έφθασε η στιγμή να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν, να γυρίσουμε σελίδα ατενίζοντας με αισιοδοξία στο μέλλον και να προετοιμαστούμε για τη μετάβαση στη νέα εποχή. Από ένα μικρότερο σχήμα τεσσάρων συνεργατών μετεξελιχθήκαμε, σταδιακά, σε μια δικηγορική εταιρεία (:boutique law firm) δώδεκα, μέχρι σήμερα,  συνεργατών.

    Διαθέτουμε, ήδη, τη δυνατότητα να προσφέρουμε ολοκληρωμένες και αξιόπιστες νομικές υπηρεσίες σε ένα ευρύ φάσμα τομέων και εξειδικεύσεων στο πλαίσιο της συνολικής υποστήριξης των επιχειρήσεων, των βασικών μετόχων, του ανώτατου management – και όχι μόνον.»

    Τα εύκολα είναι για τους άλλους

    Ο κύριος Σταύρος Κουμεντάκης σημείωσε επίσης «Παρά το δυσμενές (εθνικό και διεθνές) χρηματοοικονομικό περιβάλλον συνεχίζουμε, με σταθερά βήματα, να επενδύουμε στην ανάπτυξη μας και στην ανάπτυξη των πελατών μας. Δεν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία πως αντιμετωπίζουμε προκλήσεις.  Απαντούμε όμως δυναμικά: «Τα εύκολα είναι για τους άλλους».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Corporate Video” border_width=”3″][vc_video link=”https://youtu.be/ipGtyvwcqhU” align=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Gallery” border_width=”3″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_images_carousel images=”35167,35168,35169,35170,35171,35172,35174,35175″ img_size=”” speed=”6000″ slides_per_view=”4″ hide_pagination_control=”yes”][/vc_column][/vc_row]

  • Συμμετοχή στο workshop Corporate and Household Insolvency

    Συμμετοχή στο workshop Corporate and Household Insolvency

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Ο Γιώργος Καρανικόλας, Associate στην ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ προσκλήθηκε και συμμετείχε στο εργαστήριο που διοργάνωσε η νομική υπηρεσία του ΔΝΤ με θέμα “Χρεοκοπία επιχειρήσεων και νοικοκυριών στην Ευρώπη” (Corporate and Household Insolvency).

    Workshop for Insolvency

    Στο εργαστήριο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Joint Vienna Institute, οι παρουσιαστές και οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν την αλληλεπίδραση μεταξύ των στόχων της πολιτικής και των τεχνικών λύσεων στον τομέα της χρεοκοπίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών και συζήτησαν τις τάσεις για τη μελλοντική ανάπτυξη της σχετικής νομοθεσίας.

    Το εργαστήριο έχει ένα διαδραστικό σχήμα και έχει σχεδιαστεί για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής από μια ποικιλόμορφη ομάδα ευρωπαϊκών χωρών που ασχολούνται με θέματα χρεοκοπίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών, κορυφαίους διεθνείς εμπειρογνώμονες και εκπροσώπους των νομικών και ευρωπαϊκών τμημάτων του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της ΕΤΑΑ και άλλων διεθνών οργανισμών.

     

    Σκοπός του workshop

    Σκοπός του εργαστηρίου ήταν να προσφέρει ένα φόρουμ για στελέχη από τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να μοιράζονται με τους συναδέλφους τους από άλλα κράτη την εμπειρία τους σε μεταρρυθμίσεις και στην εφαρμογή του νόμου περί χρεοκοπίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών, καθώς και των απαιτήσεων και των εναλλακτικών τεχνικών για τη διαχείριση του δυσχερούς χρέους.

     

    Μεταφορά γνώσης

    Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και οι επακόλουθες ευρωπαϊκές κρίσεις κατέστησαν εμφανή την ανάγκη για επαρκείς και αποτελεσματικές μειώσεις χρεών και πολλές χώρες εφαρμόζουν ή έχουν εφαρμόσει ρυθμίσεις χρεών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των αλλαγών στο οικονομικό περιβάλλον.

    Σε αυτό το διήμερο εργαστήριο συμμετείχαν ανώτερα στελέχη από ευρωπαϊκές χώρες που είναι υπεύθυνοι για το σχεδιασμό ή την εφαρμογή της νομοθεσίας περί χρεοκοπίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών και συναφών θεμάτων. Μετά την ολοκλήρωση αυτού του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντες είναι σε θέση να:

    • Αξιολογήσουν την αλληλεπίδραση μεταξύ στόχων πολιτικής και τεχνικών λύσεων στον τομέα της χρεοκοπίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών

    • Προσδιορίσουν τις τάσεις για τη μελλοντική ανάπτυξη της νομοθεσίας περί χρεοκοπίας

    • Εξάγουν γνώση από θετικές και αρνητικές εμπειρίες στις ευρωπαϊκές χώρες

    Βιογραφικό

    O Γιώργος Καρανικόλας σπούδασε στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα (LLM) από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Bristol (Law & Philosophy). Από το 2013 είναι εξωτερικός συνεργάτης του Ελληνικού Μεταφραστικού Τμήματος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το έτος 2015 είναι επιστημονικός και ειδικός συνεργάτης του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ είναι υποψήφιος Διδάκτωρ του Τομέα Ποινικών & Εγκληματολογικών Σπουδών της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Γιώργος είναι συνεργάτης της ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ από τις αρχές του 2017 και εξειδικεύεται σε ζητήματα πτωχευτικού και ποινικού δικαίου.

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Συμμετοχή στο συνέδριο Mare Nostrum VIII

    Συμμετοχή στο συνέδριο Mare Nostrum VIII

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    Η Ελευθερία Μπιτζαράκη, Trainee στην ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ συμμετείχε στο Mare Nostrum VIII, ένα ετήσιο συνέδριο, το οποίο διοργανώνεται για όγδοη συνεχή χρονιά στην Ρόδο, από το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με την επιστημονική υποστήριξη του Κέντρου Μελέτης Μεσογειακής – μεσανατολικής πολιτικής και πολιτισμού (ΚΕΜΜΕΠ).

    Σκοπός του Mare Nostrum

    Σκοπός του συνεδρίου ήταν να αναδειχθούν αφενός όσο το δυνατόν περισσότερες από τις πολλαπλές πτυχές των συσσωρευμένων κρίσεων σε νομικό, πολιτικό, ιδεολογικό, οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο αλλά και η αλληλεπίδραση μεταξύ τους.

    Η εισήγηση της Ελευθερίας Μπιτζαράκη

    Σε αυτό το πλαίσιο η Ελευθερία κλήθηκε να αναπτύξει τις νομικές παραμέτρους της προσφυγικής κρίσης στη Μεσόγειο, δεδομένου ότι η τελευταία διετία (2014-2016) και ιδιαίτερα το 2016 αποτέλεσε την πιο πολύνεκρη χρονιά των τελευταίων ετών στο επίπεδο των προσφύγων.  Και γιατί Μεσόγειος ; Γιατί σε αυτήν βρίσκονται συγκεντρωμένα ποικίλα διεθνή προβλήματα. Το μόνο σταθερό που υπάρχει στη Μεσόγειο αυτή την εποχή είναι η αστάθεια από τις διαρκείς μετακινήσεις πληθυσμών και μαζί με αυτές, ανατροπή συνόρων και καθεστώτων.

    Στην εισήγηση της Ελευθερίας Μπιτζαράκη βρίσκονται ανεπτυγμένα αμιγώς νομικά ζητήματα για τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη έλαβαν μέτρα, τόσο σε διεθνές επίπεδο, όσο και στο επίπεδο της χώρας μας, ψηφίζοντας νόμους, θεσπίζοντας διατάγματα, επικυρώνοντας διεθνείς ή και ευρωπαϊκές συμβάσεις, προκειμένου να ελεγχθεί ο τεράστιος αριθμός προσφυγικών ροών, που διέσχισαν και διασχίζουν ακόμα και σήμερα τη Μεσόγειο.

    Αναφορά στις Διεθνείς συμβάσεις

    Χαρακτηριστικά, έγινε αναφορά στην γνωστή και με ποικίλες προεκτάσεις Συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τον έλεγχο του προσφυγικού πληθυσμού και στα θετικά (σύμφωνα με μερικούς) και αρνητικά (σύμφωνα με άλλους) αποτελέσματα που επέφερε καθώς και στον καίριο ρόλο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) με τη θέσπιση τόσο νομοθεσίας όσο και νομολογίας για το συγκεκριμένο ζήτημα. Επίσης, έγινε αναφορά στις διαδικασίες υποδοχής των προσφυγικών ροών βάσει της Οδηγίας 2013/33/ΕΕ και του Π.Δ 220/2007 καθώς και το σημαντικό ρόλο των Μ.Κ.Ο σε αυτό.  Χωρίς να παραλείπεται η εκτενής αναφορά στη Σύμβαση της Γενεύης 1951 και τη Διακήρυξη της Νέας Υόρκης που ακολούθησε, ως βασικά στοιχεία του διεθνούς νομικού πλαισίου προστασίας των προσφύγων καθώς και το ρόλο της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε για τους πρόσφυγες. Τέλος, η Ελευθερία αναφέρθηκε  και στον Κανονισμό «Δουβλίνο» για την πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα με τους Ν. 4375/2016 και 4399/2016 κατάφερε επιτυχώς (ή και όχι) να ενσωματώσει τις ευρωπαϊκές οδηγίες στο εσωτερικό της δίκαιο.

    Βιογραφικό

    Η Ελευθερία Μπιτζαράκη γεννήθηκε το 1992 στο Ηράκλειο της Κρήτης και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2016. Συμμετείχε σε εικονικές δίκες που διοργανώθηκαν από νομικούς φορείς της χώρας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η Ελευθερία μιλά Ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ρωσικά.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Gallery” border_width=”3″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_images_carousel images=”35151,35150,35149″ img_size=”” speed=”6000″ slides_per_view=”3″ hide_pagination_control=”yes”][/vc_column][/vc_row]

Η περιοχή αυτή είναι καταχωρημένη στο wpml.org ως περιοχή ανάπτυξης. Μεταβείτε σε τοποθεσία παραγωγής με κλειδί στο remove this banner.