Blog

  • Τηλεργασία & Προσωπικά Δεδομένα

    Τηλεργασία & Προσωπικά Δεδομένα

    Τηλεργασία & Προσωπικά Δεδομένα  [:και η ουτοπία(;) της διασφάλισής τους…]

    Στο πλαίσιο των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, ξεχωριστή θέση καταλαμβάνει (και αξία κατέχει) η τηλεργασία. Η αξιοποίησή της υπήρξε, το τελευταίο διάστημα, εντυπωσιακή. Φυσιολογική εντούτοις-ας όψεται η πανδημία. Η διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων δεν υπήρξε, είναι αλήθεια, προτεραιότητά μας. Αποτελεί, άραγε, μια μικρή ουτοπία η διασφάλισή τους;

     

    Ευέλικτες μορφές απασχόλησης και τηλεργασία: μια οικεία, πλέον, πραγματικότητα.

    Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο χώρο στην αγορά εργασίας. Ως κάποιο βαθμό-από κάποιους, μοιάζει να έχουν δαιμονοποιηθεί. Αποτελούν, εντούτοις, μια πραγματικότητα. Μάλλον όχι δυσάρεστη για τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων που απολαμβάνουν τα προτερήματά τους.

    Η εξ’ αποστάσεως απασχόληση και (η πλέον συνήθης μορφή της) η τηλεργασία είχε ξεκινήσει δειλά να καταλαμβάνει, στη χώρα μας, ζωτικό χώρο στην αγορά εργασίας. Αυτά π.Π. (:προ Πανδημίας). Η τηλεργασία, στη συνήθη μορφή της, μας είχε επίσης απασχολήσει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας.

    Η τηλεργασία έχει προαπασχολήσει τον εθνικό νομοθέτη. Η σχετική νομοθετική προσπάθεια παρουσιάζει, ωστόσο, κενά. Διατηρείτο πάντως ο οικειοθελής της χαρακτήρας για αμφότερα τα μέρη της εργασιακής σχέσης. Εργοδότης και εργαζόμενος έπρεπε να συμφωνήσουν, ως προς την παροχή εργασίας με τηλεργασία.

    Οι ανάγκες των επιχειρήσεων για την αξιοποίηση των υπηρεσιών των εργαζομένων τους παραμένουν, πάντοτε, δεδομένες. Και κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας.

    Οι έκτακτες περιστάσεις που δημιούργησε ο κορωνοϊός (SARS-CoV-2), είχαν ως αποτέλεσμα τη λήψη έκτακτων μέτρων. Μεταξύ αυτών, η δυνατότητα του εργοδότη να καθορίζει με (μονομερή) απόφαση του «…ότι η εργασία που παρέχεται από τον εργαζόμενο στον προβλεπόμενο από την ατομική σύμβαση τόπο εργασίας, θα πραγματοποιείται με το σύστημα της εξ αποστάσεως εργασίας» (άρ. 4 παρ. 2ΠΝΠ/11.03.2020).

    Η εξ αποστάσεως εργασία, κατέληξε να ταυτισθεί στη σκέψη μας με την τηλεργασία. Η τελευταία (:τηλεργασία) έγινε το αναγκαίο μέσο προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια στην παροχή υπηρεσιών πλήθους επιχειρήσεων. Η συνέχεια στην απασχόληση πλήθους εργαζομένων.

    Η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων απολαμβάνουν, ήδη, τα πλεονεκτήματά της.

    Ως αποτέλεσμα (και των έκτακτων μέτρων), η τηλεργασία έχει εδραιωθεί-έστω και προσωρινά. Το συγκεκριμένο γεγονός προβάλλει ως καλός οιωνός για την περαιτέρω αξιοποίηση και ανάπτυξή της. Και μ.Π. (:μετά Πανδημία εποχή).

    Η προσφυγή ωστόσο στην τηλεργασία, για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση κάποιων έκτακτων καταστάσεων, δεν έγινε συγκροτημένα. Πολλές επιχειρήσεις εμφανίζονται, ακόμα και σήμερα, ελλιπώς προετοιμασμένες. Υποχρεώνονται  να κατανοήσουν τις προκλήσεις της σε πραγματικό χρόνο. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις (και όχι μόνον), βρίσκονται εκτεθειμένες σε σημαντικούς κινδύνους. Ένας από τους σημαντικότερους: η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων.

     

    Ο κίνδυνος για τα προσωπικά δεδομένα

    Η τηλεργασία εμπεριέχει, συχνά, την εξ αποστάσεως επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Μια επεξεργασία, η οποία δεν απολαμβάνει την προστασία που, κατά κανόνα, προσφέρει ένα εταιρικό δίκτυο. Οι εργαζόμενοι που έχουν απομακρυσμένη πρόσβαση στην υποδομή του εργοδότη δεν προστατεύονται από τα μέτρα (κυβερνο)ασφάλειας που (συνήθως) καλύπτουν τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης. Ο κίνδυνος μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης σε προσωπικά δεδομένα, εμφανίζεται -και είναι- αυξημένος. Η απώλεια, μη εξουσιοδοτημένη χρήση ή καταστροφή σχετικών στοιχείων εργαζομένων, συνεργατών και πελατών επίσης ενδεχόμενες.

    Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι πρωτόφαντος. Είχε, ήδη, εντοπιστεί από την ομάδα εργασίας (Work Party) του άρθρου 29 (Γνώμη 2/08.06.2017 σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων στην εργασία).

    Τα επιγενόμενα υπήρξαν πολλά. Οι έκτακτες συνθήκες, η μαζική και «σπασμωδική» προσφυγή στην τηλεργασία, η ανάγκη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των υπευθύνων επεξεργασίας, των εκτελούντων την επεξεργασία, των εργαζομένων σχετικά με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον ΓΚΠΔ και τον νόμο 4624/2019, υπήρξαν κάποια από αυτά. Τα δεδομένα αυτά ώθησαν, μεταξύ άλλων, την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Αρχή ΠΔΠΧ) στη έκδοση Κατευθυντήριων Αρχών. Συγκεκριμένα, στις «Κατευθυντήριες Γραμμές της Αρχής Προστασίας για τη λήψη μέτρων ασφάλειας στο πλαίσιο τηλεργασίας».

     

    Οι Κατευθυντήριες Γραμμές της Αρχής ΠΔΠΧ

    Η Αρχή ΠΔΠΧ εφιστά την προσοχή στις επιχειρήσεις για τη σοβαρότητα των κινδύνων που απορρέουν από την εξ αποστάσεως εργασία. Υπογραμμίζει την ανάγκη επαρκούς ενημέρωσης των εργαζομένων και την πολύτιμη συνδρομή σε αυτούς του Υπεύθυνου Προστασίας Δεδομένων (DPO-όταν κρίνεται, βάσει νόμου, αναγκαία η ύπαρξή του). Επισημαίνει, επίσης, την υποχρέωση των επιχειρήσεων αναφορικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων τους. Μια προστασία που φέρει ιδιαίτερη βαρύτητα στην περίπτωση της τηλεργασίας. Ο λόγος; Η ρευστότητα των ορίων μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής. Η ανάγκη προστασίας της τελευταίας. Εύλογα, καθώς «ο εργαζόμενος, λόγω του γεγονότος ότι βρίσκεται στο σπίτι του, έχει μεγαλύτερη προσδοκία για την προστασία της ιδιωτικής του ζωής».

    Επιπλέον, η Αρχή ΠΔΠΧ συστήνει την λήψη συγκεκριμένων μέτρων κατά τη διαδικασία της τηλεργασίας. Τα μέτρα αυτά αφορούν: (α) την πρόσβαση στο Διαδίκτυο, (β) τη χρήση εφαρμογών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου/ανταλλαγής μηνυμάτων, (γ) τη χρήση τερματικής συσκευής/αποθηκευτικών μέσων, (δ) την πραγματοποίηση τηλεδιασκέψεων.

    Συγκεκριμένα:

    (α) Ως προς την πρόσβαση στο Διαδίκτυο

    Η διασφάλιση ασφαλούς απομακρυσμένης πρόσβασης στο πληροφοριακό σύστημα της επιχείρησης αξιολογείται ως ζωτικής σημασίας. Η Αρχή ΠΔΠΧ συνιστά τη χρήση εικονικού ιδιωτικού δικτύου. Ενός δικτύου στο οποίο πραγματοποιείται κρυπτογράφηση των δεδομένων και  αυθεντικοποίηση των χρηστών (π.χ. IPSec VPN). Η επιχείρηση οφείλει να καθορίζει και να περιορίζει τους πόρους στους οποίους επιτρέπεται η απομακρυσμένη πρόσβαση. Και τούτο στα απολύτως απαραίτητα-ανάλογα με τα καθήκοντα του εκάστοτε τηλεργαζομένου.

    Οι τηλεργαζόμενοι οφείλουν-με τη σειρά τους, όταν συνδέονται στο Διαδίκτυο μέσω ασύρματου δικτύου (Wi-Fi), να χρησιμοποιούν ασφαλές πρωτόκολλο WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) με ισχυρό κωδικό. Πρέπει, επίσης, να αποφεύγουν την αποθήκευση αρχείων με προσωπικά δεδομένα σε υπηρεσίες διαδικτυακής αποθήκευσης (π.χ. Dropbox, One Drive). Εκτός κι αν διασφαλίζονται οι κατάλληλες προϋποθέσεις τα κατάλληλα εχέγγυα (π.χ. κρυπτογράφηση)…

    (β) Ως προς τη χρήση εφαρμογών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου/ανταλλαγής μηνυμάτων

    Στον τομέα της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, η Αρχή ΠΔΠΧ επισημαίνει την αναγκαιότητα αποφυγής χρήσης προσωπικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κατά την τηλεργασία. Η λήψη και αποστολή μηνυμάτων, τα οποία ενδέχεται να περιέχουν προσωπικά δεδομένα, πρέπει να πραγματοποιείται μέσω της επαγγελματικής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της επιχείρησης. Υπάρχει όμως και η περίπτωση τεχνικής αδυναμίας χρήσης της επαγγελματικής ηλεκτρονικής διεύθυνσης. Για την περίπτωση αυτή η Αρχή συστήνει την ανάγκη κατάλληλης κρυπτογράφησης του περιεχομένου των μηνυμάτων που αφορά προσωπικά δεδομένα. Υπενθυμίζει μάλιστα πως πρέπει να αποφεύγεται η χρήση προσωπικών δεδομένων στο θέμα του μηνύματος ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.

    Επιπλέον (και αυτονοήτως) η Αρχή συνιστά την αποφυγή της χρήσης εφαρμογών ανταλλαγής μηνυμάτων (κείμενο ή/και βίντεο) για τους σκοπούς της τηλεργασίας, όταν τα μηνύματα αυτά περιέχουν προσωπικά δεδομένα, των οποίων τυχόν διαρροή θα επέφερε κινδύνους.

    (γ) Ως προς τη χρήση τερματικής συσκευής/αποθηκευτικών μέσων

    Η Αρχή ΠΔΠΧ υπογραμμίζει, ακόμη, την ιδιαίτερη, μέριμνα που πρέπει να επιδείξει ο εργαζόμενος -σύμφωνα πάντα και με τις κατευθύνσεις του εργοδότη- για τις συσκευές (π.χ. υπολογιστής, laptop κτλ.) μέσω των οποίων παρέχεται η τηλεργασία.

    Ενδεικτικά: Οι συσκευές αυτές πρέπει να έχουν εγκατεστημένα και τακτικώς ενημερωμένα αντιϊκά προγράμματα. Επιπλέον, να έχουν εγκατεστημένες τις πλέον πρόσφατες ενημερώσεις του λογισμικού εφαρμογών και  του λειτουργικού τους  συστήματος. Οι πλέον πρόσφατες πρέπει να είναι και οι εκδόσεις των προγραμμάτων πλοήγησης στο Διαδίκτυο (π.χ. Firefox, Chrome κτλ.) που χρησιμοποιούνται από τους τηλεργαζομένους. Οι τηλεργαζόμενοι, ακόμη, ενδείκνυται είτε να χρησιμοποιούν την ανώνυμη περιήγηση είτε να διαγράφουν από το ιστορικό τους συνδέσμους που σχετίζονται με την τηλεργασία, κατά το τέλος της εργασίας. Πρέπει, επίσης, να διαχωρίζουν τα αρχεία που περιέχουν προσωπικά δεδομένα (που σχετίζονται με την εργασία τους) από τα προσωπικά τους αρχεία. Είναι ενδεχόμενο (τουλάχιστον όχι απίθανο), στους χρησιμοποιούμενους Η/Υ να έχουν πρόσβαση τρίτοι (μέλη, λ.χ., της οικογένειας του εργαζομένου). Για το λόγο αυτό οι συσκευές, ιδίως όμως τα συγκεκριμένα αρχεία και περιβάλλοντα εργασίας, επιβάλλεται να «κλειδώνουν» (:προστατεύονται) με ισχυρούς κωδικούς πρόσβασης.

    Αντίστοιχα όμως και οι επιχειρήσεις οφείλουν να υποστηρίζουν τους τηλεργαζομένους με διαδικασίες κατάλληλης κρυπτογράφησης των αρχείων που περιέχουν προσωπικά δεδομένα. Ιδίως όταν τηρούνται σε φορητό/αποσπώμενο μέσο αποθήκευσης (π.χ. usb stick). Οι επιχειρήσεις, ακόμη, οφείλουν να υποστηρίζουν τις διαδικασίες λήψης αντιγράφων ασφαλείας. Ιδίως, όσον αφορά (και) τα αρχεία με προσωπικά δεδομένα, τα οποία υφίστανται επεξεργασία στο πλαίσιο δραστηριοτήτων τηλεργασίας.

    (δ) Ως προς την πραγματοποίηση τηλεδιασκέψεων

    Η πανδημία υπήρξε αφορμή για σημαντική, περαιτέρω, αξιοποίηση των τηλεδιασκέψεων και των διευκολύνσεων που αυτές προσφέρουν. Ωστόσο, και ως προς τις τηλεδιασκέψεις πρέπει να λαμβάνονται ικανοποιητικά μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζονται τα προσωπικά δεδομένα.

    Ειδικότερα, κατά την Αρχή ΠΔΠΧ, για την διεξαγωγή των τηλεδιασκέψεων καταγράφεται ως επιβαλλόμενη η αξιοποίηση πλατφορμών που υποστηρίζουν υπηρεσίες ασφαλείας (κρυπτογράφηση).Επιπλέον, στις περιπτώσεις προγραμματισμένης τηλεδιάσκεψης, ο σχετικός σύνδεσμος δεν πρέπει να δημοσιοποιείται (π.χ. σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Τέλος, οι επιχειρήσεις που αξιοποιούν το μέσο της τηλεδιάσκεψης οφείλουν να μελετούν προσεκτικά τους όρους χρήσης και των όρων προστασίας προσωπικών δεδομένων κατά την επιλογή της κατάλληλης πλατφόρμας τηλεδιάσκεψης.

     

    Ο κίνδυνος λήψης δυσανάλογων μέτρων προστασίας των προσωπικών δεδομένων από τις επιχειρήσεις

    Στην προσπάθεια μετριασμού του κινδύνου για τα προσωπικά δεδομένα, οι επιχειρήσεις ενδέχεται να βρεθούν εκτεθειμένες σε έναν άλλο κίνδυνο. Έναν κίνδυνο που ελλοχεύει στην αντίπερα, ακριβώς, όχθη. Εκείνον της λήψης δυσανάλογων, και εν τέλει μη νόμιμων, μέσων προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Συγκεκριμένα, μπορεί να κρίνουν ως δικαιολογημένη τη χρήση λογισμικού που έχουν τη δυνατότητα, λ.χ., καταγραφής της ακολουθίας χαρακτήρων πληκτρολογίου και των κινήσεων του ποντικού, καταγραφής στιγμιότυπων οθόνης (είτε σε τυχαία είτε σε τακτά διαστήματα), καταγραφής των χρησιμοποιούμενων εφαρμογών (και του χρόνου χρήσης τους) και, σε συμβατές συσκευές, ενεργοποίησης διαδικτυακών καμερών και συλλογής του μαγνητοσκοπημένου υλικού.

    Οι τεχνολογίες αυτές είναι ευρέως διαθέσιμες. Ωστόσο, η ομάδα εργασίας (Work Party) του άρθρου 29 (Γνώμη 2/08.06.2017) έχει, ήδη, αποφανθεί γι’ αυτές. Συγκεκριμένα, έκρινε ότι η επεξεργασία που διενεργείται στο πλαίσιο των συγκεκριμένων τεχνολογιών είναι δυσανάλογη. Ο εργοδότης δεν μπορεί να τη δικαιολογήσει με έρεισμα τη νομική βάση του εννόμου συμφέροντός του. Τέτοιες πρακτικές είναι απαγορευμένες. Οι εργοδότες οφείλουν να μην τις υιοθετούν (αυτονοήτως ούτε και) στο πλαίσιο της τηλεργασίας. Η πανδημία δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία.

     

    Η τηλεργασία (συνεχίζει να) αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση κάποιων από τις συνέπειες της πανδημίας.

    Έννοιες, πρωτόκολλα σύνδεσης και επικοινωνίας, πλατφόρμες άγνωστες στο πλατύ κοινό μας έγιναν, ήδη, γνωστές. Σε σημαντικό βαθμό: οικείες. Κάποιες φορές μάλιστα: αναγκαία εργαλεία δουλειάς.

    Γνωρίζουμε, ήδη, καλά πως τα εργαλεία τεχνολογίας διευρύνουν τους ορίζοντες και τις δυνατότητες. Διευρύνουν όμως και τους κινδύνους. Κάποιοι από αυτούς συναρτώνται με τη διαχείριση και προστασία των προσωπικών δεδομένων.

    Η Αρχή ΠΔΠΧ μας τους υπενθυμίζει.

    Σε κάθε περίπτωση: Η τηλεργασία δεν κινδυνεύει από τη μέριμνα για τα προσωπικά δεδομένα. Αντίθετα, τα προσωπικά δεδομένα διατρέχουν σημαντικούς κινδύνους από την (αμέριμνη) αξιοποίηση  της τηλεργασίας. Η προστασία τους δεν αποτελεί ουτοπία στο πλαίσιο της τελευταίας.

    Ας είναι ένα κομμάτι της μέριμνάς μας η προστασία τους. Όχι όμως γιατί το «λέει η Αρχή».

    Οι κίνδυνοι που διατρέχουμε από την τυχόν κακή τους χρήση, υπαρκτοί.

    Και προ των πυλών.

    Και σοβαροί.

    Και οικονομικά μετρήσιμοι.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 26 Απριλίου 2020.

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Παρουσίαση στον Σύνδεσμο Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελλάδος

    Παρουσίαση στον Σύνδεσμο Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελλάδος

    Οι πρόσφατες καταιγιστικές αλλαγές στη νομοθεσία των εργασιακών θεμάτων που κλήθηκαν να διαχειριστούν τα στελέχη και οι Διευθυντές Ανθρωπίνου Δυναμικού υπήρξε η αφορμή για μια online Συνάντηση Γνώσης, την οποία διοργάνωσε ο ΣΔΑΔΕ (Σύνδεσμος Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελλάδος).

    Μετά από πρόσκληση του Δ.Σ. του Συνδέσμου και με συντονίστρια την κυρία Δήμητρα Καρακώστα, Έφορο Δημοσιότητας του Συνδέσμου και Διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού της Peoplecert, ο κύριος Σταύρος Κουμεντάκης,  πραγματοποίησε παρουσίαση με θέμα “Κορωναϊός & Επιχειρήσεις σε Κρίση: η Διαχείριση των Εργασιακών Σχέσεων.

    Στο πλαίσιο της παρουσίασης ο κύριος Κουμεντάκης έδωσε απαντήσεις σε 20 κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία απορρέουν από την πρόσφατη νομοθεσία. Η εκδήλωση έσπασε όλα τα ρεκόρ σε ποσοστό συμμετοχής, καθώς πάνω από 100 μέλη του ΣΔΑΔΕ συνδέθηκαν την περασμένη Τετάρτη για να λάβουν μέρος στην online συνάντηση. Πέρα από την παρουσίαση, ο κύριος Σταύρος Κουμεντάκης απάντησε και σε πολλά πρακτικής φύσεως – και μη – ερωτήματα των μελών.

    Στο video που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την παρουσίαση:

    Έγκαιρη Ενημέρωση

    Ο κορωνοϊός συνεχίζει να αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του στη ζωή και την καθημερινότητά μας. Συνεχίζει να επιδρά, καταλυτικά, στην λειτουργία των επιχειρήσεων και στις εργασιακές τους σχέσεις. Ο νομοθέτης καταβάλλει εντονότατη προσπάθεια να προστατεύσει αμφότερες και τα νομοθετήματα εκδίδονται με καταιγιστικό ρυθμό. Παρέχουν ευχέρειες. Eγκυμονούν κινδύνους. Για την διαχείριση της κρίσης απαιτείται ενημέρωση, ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις των ειδικών και νηφαλιότητα. Σε εμάς εναπόκειται η επιλογή και ερμηνεία των κατάλληλων μέτρων για κάθε επιχείρηση και η προσεκτική εφαρμογή τους.

    Η KOUMENTAKIS & ASSOCIATES LAW FIRM στάθηκε από την πρώτη στιγμή κοντά στις επιχειρήσεις και με πλούσια αρθρογραφία ανέλυσε κάθε νομοθέτημα, ώστε να ικανοποιηθούν οι υψηλές απαιτήσεις για έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση. Ενδεικτική αρθρογραφία είναι: Κορωνοϊός, Επιχειρήσεις Και Προσωπικά ΔεδομέναΠροσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας Vs Μονομερώς Επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής ΕργασίαΚορωνοϊός & Επιχειρήσεις: Βασικά (Νομοθετικά) Μέτρα Επιβίωσης, Κορωνοϊός Και Επιχειρήσεις: Η Υποχρέωση Διατήρησης Των Θέσεων Εργασίας, Κορωνοϊός: Αόρατος(;) Εχθρός Των Θέσεων ΕργασίαςΚορωνοϊός Και Επιχειρήσεις: Ένας Κι Ένας… Δεκάλογοι Για Την Λειτουργία Τους Και Τις Εργασιακές Τους ΣχέσειςΤηλεργασία: Μια Σύγχρονη Και, Υπό Προϋποθέσεις, Πολύτιμη Μορφή Εργασίας

    Επίσης δημιουργήθηκε ένα ειδικό ενημερωτικό video σχετικό με την Διαχείριση των Εργασιακών Σχέσεων.

     

    Σύνδεσμος Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδος

    Ο Σύνδεσμος Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας (ΣΔΑΔΕ), ιδρύθηκε το 1978 με την τότε επωνυμία Σύνδεσμος Στελεχών Διοίκησης Προσωπικού (ΣΣΔΠ) από εμπνευσμένα για την εποχή στελέχη στον χώρο της Διοίκησης Προσωπικού. Από τότε μέχρι τώρα πολλά έχουν αλλάξει, η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η ανακατάταξη των αγορών, το άνοιγμα των συνόρων και η παγκοσμιοποίηση επέφεραν τεράστιες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Μία παράμετρος παραμένει όμως αναλλοίωτη, σε όλες αυτές τις αλλαγές ανεξαρτήτως εποχών, τυχαίνει δε να είναι και η πιο σημαντική: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Οι άνθρωποι λοιπόν ήταν και θα είναι πάντα στο κέντρο του ενδιαφέροντος των στελεχών της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και κατ’ επέκταση και του ΣΔΑΔΕ.
    Οι σκοποί του ΣΔΑΔΕ ήταν και θα είναι η προαγωγή του θεσμού και του έργου των στελεχών της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού καθώς και η ανάπτυξη και η σύσφιγξη των επαγγελματικών σχέσεων μεταξύ των μελών για την ανταλλαγή απόψεων, γνωμών και εμπειριών καθώς και την μελέτη για διερεύνηση θεμάτων σχετικών με τη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και τις ανθρώπινες σχέσεις, για την δημιουργία και ανάπτυξη σχέσεων στην Ελλάδα και διεθνώς με αντίστοιχους συνδέσμους ομοειδών σκοπών, για την επιμόρφωση των στελεχών της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και για την παρακολούθηση των εξελίξεων πάνω στα θέματα της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού μέσα στις επιχειρήσεις.

  • Κορωνοϊός, επιχειρήσεις και προσωπικά δεδομένα

    Κορωνοϊός, επιχειρήσεις και προσωπικά δεδομένα

    Κορωνοϊός, επιχειρήσεις και προσωπικά δεδομένα (:διασφάλιση ζωής & υγείας ή προσωπικών δεδομένων);

    Ο Κορωνοϊός SARS-CoV-2 είναι, το δίχως άλλο, μουσαφίρης-όχι νοικοκύρης. Ως τέτοιος αργά ή γρήγορα (ελπίζουμε τάχιστα) θα μας αποχαιρετίσει.  Μαζί του και η σχετική πανδημία (COVID-19). Οι συνέπειες, όμως, από το πέρασμά τους ήδη μας στιγματίζουν. Η καθημερινότητά μας έχει εντυπωσιακά μεταβληθεί. Ακόμα και αγαπημένα πρόσωπα αναγκαζόμαστε να αποχωριστούμε προκειμένου να τα προστατέψουμε. Ή/και για να προστατευθούμε. Στο επίπεδο των επιχειρήσεων, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων του. Ως ποιο βαθμό άραγε; Δικαιούται, λ.χ., να θερμομετρεί τους εργαζομένους όταν εισέρχονται στον χώρο εργασίας; Τους πελάτες; Κι ο γιατρός εργασίας υποχρεούται να ενημερώνει το «αφεντικό» για τα («ύποπτα») συμπτώματα ενός από τους εργαζόμενους; Προέχει, άραγε, η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων του ασθενούς εργαζόμενου ή η ζωή και υγεία των υπολοίπων;

     

    Τα (σχετικά) ερωτήματα που απασχολούν ήδη τους εργοδότες και τις επιχειρήσεις.

    Σειρά ερωτημάτων απασχολούν όλους μας. Κάποια από αυτά, προερχόμενα από εργοδότες/επιχειρήσεις, έχουν τεθεί υπόψη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (στο εξής: «Αρχή ΠΔΠΧ»). Αναφέρονται, από τη μία πλευρά, στις υποχρεώσεις τους για την εξασφάλιση της υγείας των εργαζομένων τους (βεβαίως και των ιδίων). Στην υποχρέωσή τους, από την άλλη, για την τήρηση της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα. Ενδεικτικά:

    (α) Επιτρέπεται η θερμομέτρηση των εισερχομένων στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης;

    (β) Επιτρέπεται η επιβολή συμπλήρωσης ερωτηματολογίου σχετικά με την κατάσταση της υγείας των εργαζομένων ή των οικείων τους;

    (γ) Επιτρέπεται η επιβολή συμπλήρωσης ερωτηματολογίου σχετικά με πρόσφατο ιστορικό ταξιδίου, εργαζομένων ή οικείων τους, σε αλλοδαπό κράτος με αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού κλπ;

    (δ) Επιτρέπεται η ενημέρωση των λοιπών εργαζομένων για το γεγονός ή/και τα στοιχεία ήδη νοσούντος εργαζομένου ή οικείων του;

     

    Η υποχρέωση της διασφάλισης της ζωής και υγείας των εργαζομένων

    Στο πρώτο από τη σειρά της, σχετικής με το παραπάνω θέμα, αρθρογραφίας μας  (Κορωνοϊός Και Επιχειρήσεις: Ο Πρώτος Δεκάλογος Για Τη Λειτουργία Τους Και Τις Εργασιακές Σχέσεις)αναφερθήκαμε στις βασικές υποχρεώσεις των εργοδοτών για τη διασφάλιση της ζωής και υγείας των εργαζομένων.

    Οι υποχρεώσεις αυτές δεν είναι ούτε θεωρητικές ούτε αόριστες. Απορρέουν από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (προεχόντως: τον Κώδικα Νόμων για την Υγεία & Ασφάλεια των Εργαζομένων [ΚΝΥΑΕ-που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.3850/2010 (ΦΕΚ 84 Α ́)].

    Ένας είναι ο βασικός πυλώνας του συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου: «η αποκλειστική ευθύνη του εργοδότη, ο οποίος υποχρεούται να εξασφαλίζει …την υγεία των εργαζομένων ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας, να λαμβάνει μέτρα που να εξασφαλίζουν την υγεία …των τρίτων» (άρθρ.42, παρ.1. ΚΝΥΑΕ). Στο πλαίσιο μάλιστα των ευθυνών του, ο εργοδότης οφείλει, όχι μόνον να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, αλλά και να επιβλέπει την εφαρμογή τους (άρθρ. 42, παρ. 5 και 6γ ΚΝΥΑΕ).

    Κι όλα τούτα, δεν αρκούν!

    Ο εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του μια γραπτή εκτίμηση των υφισταμένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία. Η γραπτή εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου θα έπρεπε, ήδη, να έχει επικαιροποιηθεί και ως προς τους κινδύνους και τα μέτρα πρόληψης από τον COVID-19.

    Το Υπουργείο Εργασίας είχε κάνει έγκαιρα τις σχετικές υπομνήσεις. Μεταξύ αυτών, με τις κατευθυντήριες οδηγίες και μέτρα πρόληψης στους εργασιακούς χώρους από το νέο Κορωνοϊό.  Αρκετά νωρίς επίσης, με το υπ’ αριθμ. 94243/09.03.2020 έγγραφό του, εστίασε στις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που συναρτώνται με την τρέχουσα πανδημία.

     

    Η διασφάλιση της υγείας στο χώρο εργασίας-η θέση της Αρχής

    H Αρχή ΠΔΠΧ αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί στο θέμα της προστασίας από την πανδημία και των επιπτώσεών σε θέματα προσωπικών δεδομένων.

    Στις Κατευθυντήριες Γραμμές της για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της διαχείρισης του COVID-19 (στο εξής: «Κατευθυντήριες Γραμμές») δέχεται-όσον αφορά τον ιδιωτικό τομέα- πως:

    (α) Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να εξασφαλίζει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων λαμβάνοντας τα αναγκαία συναφή-προστατευτικά μέτρα προς αποφυγή επέλευσης σοβαρού, άμεσου και αναπόφευκτου κινδύνου αυτών. Επίσης να εγγυάται το ασφαλές και υγιές περιβάλλον εργασίας με τη συνδρομή των εργαζομένων.

    (β) Οι εργαζόμενοι είναι, αντίστοιχα, υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τους κανόνες υγείας και ασφάλειας των ιδίων. Επίσης, και όσων επηρεάζονται από πράξεις ή παραλείψεις τους. Στο πλαίσιο αυτό, περιλαμβάνεται και η υποχρέωσή τους να αναφέρουν αμέσως στον εργοδότη ή/και στον ιατρό εργασίας όλες τις καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστούν άμεσο και σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία.

     

    Ποια η θέση της Αρχής ΠΔΠΧ όσον αφορά τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων για τη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων σε σχέση με την πανδημία;

    Η Αρχή ΠΔΠΧ κάνει δεκτά πως:

    (α) Οι εργοδότες νομιμοποιούνται να επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα  εργαζομένων τους για την προστασία της υγείας τους. Η επεξεργασία αυτή γίνεται στη βάση του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Προσωπικών Δεδομένων (στο εξής: «Κανονισμός»). Και, αυτονοήτως, στο πλαίσιο των οδηγιών των αρμόδιων αρχών για την εφαρμογή των μέτρων που αποφασίσθηκαν με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου («ΠΝΠ»).

    (β) Οι πληροφορίες που αφορούν την υγεία ενός φυσικού προσώπου (ή την παροχή υγειονομικής φροντίδας σ’ αυτό) συνιστούν ειδικής κατηγορίας δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Τα δεδομένα αυτά υπόκεινται σε αυστηρότερο καθεστώς προστασίας.

    Στα ειδικής αυτής προστασίας δεδομένα –ευαίσθητα δεδομένα- εντάσσονται (ενδεικτικά): (α) Το γεγονός ότι  νοσεί κάποιο πρόσωπο-ένας εργαζόμενος λ.χ. (που κατονομάζεται ή που, έστω, μπορεί να ταυτοποιηθεί), (β) Η κατ’ οίκον παραμονή του λόγω ασθένειας, (γ) Η διαπίστωση ενδείξεων ασθένειας, ενδεχομένως και μέσω της κλινικής του εικόνας (βήχας, καταρροή, θερμοκρασία ανώτερη της φυσιολογικής κ.λπ.).

    Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κι άλλες πληροφορίες που θα ήταν δυνατό να ενδιαφέρουν στο πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας. Ενδεικτικά: εάν κάποιος ταξίδεψε πρόσφατα σε αλλοδαπό κράτος με εκτεταμένη διάδοση του κορωνοϊού ή εάν οικείος του εργαζόμενου ή συνεργάτης του είναι ασθενής ή έχει προσβληθεί από τον κορωνοϊό. Οι συγκεκριμένες πληροφορίες δεν αφορούν την υγεία του συγκεκριμένου υποκειμένου-λ.χ. εργαζόμενου. Κατά συνέπεια, δεν αποτελούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ειδικής κατηγορίας. Θα ήταν δυνατό, εντούτοις, να συνιστούν απλά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Επίσης, δηλ., προστατευτέα.

     

    Ποιο το πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας για τα Προσωπικά Δεδομένα;

    Η νομοθεσία για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εφαρμόζεται (άρθρο 2 παρ. 1 Κανονισμού και άρθρο 2 ν. 4624/2019) σε δύο περιπτώσεις. Συγκεκριμένα όταν έχουμε: (α) αυτοματοποιημένη (συνολικά ή μερικά) επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και (β) μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία τέτοιων δεδομένων, τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε σύστημα αρχειοθέτησης.

    Στο παραπάνω πλαίσιο, η προφορική ενημέρωση ότι το υποκείμενο των δεδομένων (λ.χ. εργαζόμενος νοσεί από τον κορωνοϊό ή ότι η σωματική θερμοκρασία του έχει μετρηθεί ως ανώτερη του φυσιολογικού), συνιστούν πράγματι δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Η σχετική νομοθεσία εντούτοις δεν εφαρμόζεται όταν οι ανωτέρω πληροφορίες δεν περιλαμβάνονται σε σύστημα: (α) συνολικά (ή μερικά) αυτοματοποιημένης επεξεργασίας ή, εναλλακτικά, (β) μη αυτοματοποιημένης επεξεργασία εφόσον περιλαμβάνονται (ή πρόκειται να περιληφθούν) σε σύστημα αρχειοθέτησης.

    Σημαντικό πάντως να τονισθεί πως το πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού προσδιορίζεται κατά τρόπο δεσμευτικό (άρθρο 2 §1). Δεν είναι δυνατή οποιαδήποτε επέκταση του με διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας.

    Περιττό να τονίσουμε πως τέτοια επέκταση (ή προσπάθεια επέκτασης) δεν υφίσταται στη χώρα μας.

     

    Τι πρέπει να κάνει, εν τέλει, ο εργοδότης;

    Ο υπεύθυνος επεξεργασίας, στην προκειμένη περίπτωση ο εργοδότης, προβαίνει στις (αναγκαίες και σύμφωνες προς τον Κανονισμό) πράξεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Πάντοτε προς την κατεύθυνση της επίτευξης των σκοπών που κάθε φορά επιδιώκονται.

    Στην παρούσα φάση (όσον αφορά την Covid-19), δεν είναι δυνατό να  αποκλεισθεί ως, εκ των προτέρων, απαγορευμένη οποιαδήποτε πράξη επεξεργασίας. Άλλωστε, ο ΓΚΠΔ παρέχει τη νομική βάση επιτρεπτής επεξεργασίας στο άρθρο 6. Ιδίως, στις περιπτώσεις που είναι απαραίτητη για τη διαφύλαξη ζωτικού συμφέροντος του υποκειμένου των δεδομένων ή άλλου φυσικού προσώπου (περ. δ΄), καθώς και για λόγους δημοσίου συμφέροντος (περ. ε΄). Ωστόσο, δεδομένου ότι πρόκειται για δεδομένα ειδικής κατηγορίας (υγείας), η επεξεργασία επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση (άρ. 9). Μεταξύ άλλων, όταν «επεξεργασία είναι απαραίτητη για λόγους δημόσιου συμφέροντος στον τομέα της δημόσιας υγείας…» (παρ. 2 περ. θ΄).

    Τα δεδομένα είναι τέτοια που εκείνο που προέχει (και αυτονοήτως όλοι μας καλούμαστε να διαφυλάξουμε) είναι η ανθρώπινη ζωή και υγεία. Με σεβασμό πάντως στη νομοθεσία για τα Προσωπικά Δεδομένα.

    Η όποια επεξεργασία από μέρους του εργοδότη διέπεται από την αρχή της λογοδοσίας. Με άλλα λόγια στην παρούσα περίπτωση: Όπως και να διαχειριστεί ο εργοδότης προσωπικά δεδομένα θα πρέπει να είναι, πάντοτε, σε θέση να αποδείξει το σύννομο της επεξεργασία τους.

    Η συγκέντρωση μεγάλου όγκου πληροφοριών είναι εύκολη και, εν τέλει, απολύτως ολιγοδάπανη. Η επιλογή υλικών φορέων που δέχονται την εγγραφή μεγάλου όγκου είναι απολύτως ευχερής. Όσον αφορά όμως τη συλλογή προσωπικών δεδομένων, θα πρέπει να επιδιώκουμε τον αυτοπεριορισμό μας. Η συλλογή τους θα πρέπει να περιορίζεται στις πληροφορίες που χαρακτηρίζονται ως απολύτως αναγκαίες. Εκείνες δηλ. που συνδέονται αποκλειστικά με τον επιδιωκόμενο σκοπό-εν προκειμένω, την πρόληψη της διάδοσης του κορωνοϊού και κατ΄επέκταση, την προστασία της υγείας των ευρισκομένων στο χώρο εργασίας (αρχές του σκοπού και του περιορισμού της επεξεργασίας, σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας), λαμβανομένης υπόψη και της αρχής της ασφαλούς επεξεργασίας (ιδίως της εμπιστευτικότητας πληροφοριών). Κι όλα τούτα μέσω της λήψης της απαραίτητων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων ασφαλείας.

    Μάλιστα, δεν αποκλείεται, στην περίπτωση εκείνη της επεξεργασίας των ευαίσθητων δεδομένων της υγείας σε μεγάλη κλίμακα, να απαιτηθεί η διενέργεια εκτίμησης αντικτύπου. Δηλαδή, να πραγματοποιηθεί, πριν την επεξεργασία, εκτίμηση των συνεπειών των πράξεων επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων.

    Η συλλογή και επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που παρουσιάζουν επαχθή χαρακτήρα και συνιστούν περιορισμό ατομικών δικαιωμάτων, θα πρέπει να λαμβάνει χώρα με ιδιαίτερη φειδώ. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας (εν προκειμένω ο εργοδότης) θα πρέπει πάντοτε να φροντίζει να τηρούνται οι, σχετικές, νόμιμες προϋποθέσεις. Ιδίως η αρχή της αναλογικότητας. Τα μέτρα που εν τέλει θα λάβει οφείλουν να είναι τα λιγότερο επαχθή-αφού βέβαια θα έχει αποκλεισθεί, ως απρόσφορο, οποιοδήποτε άλλο (λιγότερο επαχθές) μέτρο.

    Εύκολα θα ήταν δυνατό να διολισθήσουμε, ιδίως υπό τις παρούσες συνθήκες, σε μια συστηματική, διαρκή και γενικευμένη συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.  Θα αξιολογούσαμε, ενδεχομένως, ως ιδιαίτερα χρηστική και ασφαλή τη δημιουργία και διαρκή ανανέωση ενός αρχείου που θα αφορούσε την εξέλιξη της υγείας ενός εκάστου των εργαζομένων. Η δημιουργία ενός τέτοιου αρχείου, εντούτοις-κατά την Αρχή ΠΔΠΧ, «δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας».

     

    Η δυνατότητα των ασθενών υπαλλήλων να γνωστοποιήσουν την κατάσταση της υγείας τους.

    Τα πράγματα διαφοροποιούνται έντονα όταν οι ήδη νοσούντες από τον κορωνοϊό ασθενείς (υπάλληλοι εν προκειμένω), οικειοθελώς δημοσιοποιούν την κατάσταση της υγείας τους. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια διαφορετική (νόμιμη πάντως) βάση επεξεργασίας των συγκεκριμένων δεδομένων υγείας (άρθρο 9 §2 εδ. ε’ Κανονισμού). Αρκεί, πάντοτε, να τηρούνται οι αρχές του Κανονισμού και οι τυχόν ειδικότερες διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας (των ΠΝΠ περιλαμβανομένων).

     

    Η δυνατότητα(;) των εργοδοτών να κοινοποιούν σε τρίτους την κατάσταση της υγείας ασθενών υπαλλήλων τους.

    Είναι, άραγε, επιτρεπτή ή όχι η γνωστοποίηση σε τρίτους πληροφοριών για την κατάσταση υγείας των υποκειμένων των δεδομένων (εδώ των εργαζομένων) από μέρους των υπευθύνων επεξεργασίας (εδώ των εργοδοτών);

    Κατά την Αρχή ΠΔΠΧ «δεν είναι επιτρεπτή αν δημιουργεί κλίμα προκατάληψης και στιγματισμού, επιπλέον δε ενδέχεται να δρα αποτρεπτικά στην τήρηση των μέτρων που ανακοινώθηκαν από τις αρμόδιες δημόσιες αρχές με αποτέλεσμα να αντιστρατεύεται τελικά την αποτελεσματικότητα τους». Και τούτο ακόμη και αν καταρχήν διενεργείται στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου.

    Ο Κανονισμός θέτει κατευθυντήριες γραμμές. Αυτονόητο είναι πως δεν θα ήταν δυνατό να ρυθμίζει, περιπτωσιολογικά, κάθε μια περίπτωση σχετική με  προσωπικά δεδομένα. Ούτε και να απαντά, περιπτωσιολογικά, σε απολύτως συγκεκριμένα ερωτήματα.

    Ωστόσο, στο προοίμιό του ο Κανονισμός (αιτιολογική σκέψη 46) δέχεται ως χρήσιμη την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων όταν «…είναι απαραίτητη για ανθρωπιστικούς σκοπούς, μεταξύ άλλων για την παρακολούθηση επιδημιών και της εξάπλωσής τους…».

    Ενώ στη συνέχεια, εξειδικεύοντας το δημόσιο συμφέρον, δέχεται την επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων «…για την πρόληψη ή τον έλεγχο των μεταδοτικών ασθενειών και άλλων σοβαρών απειλών κατά της υγείας» (αιτιολογική σκέψη 52). Οι αιτιολογικές σκέψεις, μολονότι καθοδηγητικές για τον εργοδότη και τις επιχειρήσεις, δεν τους απαλλάσσουν από τις υποχρεώσεις τους.

     

    Τον εργοδότη και τις επιχειρήσεις βαρύνουν συγκεκριμένες υποχρεώσεις για την διασφάλιση της υγείας στους χώρους εργασίας. Βεβαίως και η προστασία των προσωπικών δεδομένων (και) των υπαλλήλων τους.

    Τα ερωτήματα που τους βαρύνουν είναι πολλά και σοβαρά.

    Απαντήσεις δεν είναι δυνατό να δοθούν, εκ προοιμίου, στα περισσότερα από αυτά. Η Αρχή ΠΔΠΧ αποφεύγει να δώσει απολύτως συγκεκριμένες απαντήσεις και  κατευθύνσεις.

    Η θέση της είναι πως «Η Αρχή υπενθυμίζει ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας προβαίνει στις αναγκαίες και σύμφωνες προς τα άρθρα 5 και 6 ΓΚΠ∆ πράξεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών χωρίς να μπορεί εκ προοιμίου να αποκλειστεί ως απαγορευμένη οποιαδήποτε πράξη επεξεργασίας, ιδίως στην παρούσα χρονική κρίσιμη και πρωτόγνωρη συγκυρία και εφόσον πληρούνται επιπλέον οι προϋποθέσεις που περιλαμβάνονται στις υπ’ αρ. 1-2 σκέψεις της παρούσας. Είναι αυτονόητο ότι η επεξεργασία αυτή πραγματοποιείται στο πλαίσιο της αρχής της λογοδοσίας».

    Με άλλα λόγια: κάντε ό,τι καταλαβαίνετε («δύσκολα είναι τα πράγματα») αλλά, να ξέρετε, «μπορεί και να σας ζητήσω το λόγο».

    Η περιπτωσιολογική αντιμετώπιση επαφίεται σε καθεμιά επιχείρηση, στον DPO και στους συμβούλους της.

    Καμιά αμφιβολία όμως δεν είναι δυνατό να έχουμε πως κάθε μέτρο που θα πρέπει να λαμβάνει, υπό τις παρούσες συνθήκες, ο εργοδότης/η επιχείρηση μια, μόνον, κεντρική στόχευση θα πρέπει έχει: Τη διαφύλαξη της ζωής και της υγείας των εργαζομένων.

    Με σεβασμό βέβαια στη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα.

    Με ακόμα μεγαλύτερο, όμως, σεβασμό στη ζωή και την υγεία των ανθρώπων τους.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 19 Απριλίου 2020.

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας vs Μονομερώς Επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία

    Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας vs Μονομερώς Επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία

    Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας vs Μονομερώς Επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία (:crisis management)

    Η προσπάθεια υποστήριξης της επιχειρηματικότητας και, σε άρρηκτη σύνδεση, της διασφάλισης των θέσεων εργασίας συνεχίζεται, σε νομοθετικό επίπεδο, με αμείωτους ρυθμούς. Η πρόσφατη έκδοση της ΥΑ 13564/Δ1.4770/30.3.20-ΦΕΚ, Β’/1161/3.4.2020 μας έδωσε την ευκαιρία να συμπληρώσουμε την ελλείπουσα εικόνα από την εφαρμογή του μέτρου του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας (:άρθρο 9 ΠΝΠ/20.03.20). Το συγκεκριμένο μέτρο προσομοιάζει, σε σημαντικό βαθμό, με την (Μονομερώς Επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία. Αναγκαία λοιπόν κρίνεται η συγκριτική επισκόπησή τους με σκοπό την υποβοήθηση των βέλτιστων, κατά περίπτωση, επιλογών.

     

    Εισαγωγικά

    Το Εργατικό Δίκαιο έχει (και οφείλει να έχει) χαρακτήρα δυναμικό. Μεταβάλλεται και προσαρμόζεται στις εκάστοτε οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

    Πεμπτουσία της θέσπισής του αποτελεί η προστασία του (κατά τεκμήριο) αδυνάμου στην εργασιακή σχέση: του εργαζομένου.

    Σε περιόδους κρίσης και, βεβαίως, οικονομικής ύφεσης, στόχος του Εργατικού Δικαίου αποτελεί η διατήρηση των θέσεων εργασίας. Αναγκαίο συστατικό, εξάλλου, της ανάπτυξης. Η σχετική ευθύνη βαρύνει, προεχόντως, την Πολιτεία.

    Ευέλικτες μορφές απασχόλησης: το μέσο που φαίνεται πως, διαχρονικά, επιλέγει ο νομοθέτης, ως μέσο διατήρησης των θέσεων εργασίας. Κι ακόμα περισσότερο: το μέσο εξισορρόπησης της μείωσης τους μισθολογικού κόστους και της αποφυγής των απολύσεων.

    Στο πρόσφατο παρελθόν συναντήσαμε τέτοιες νομοθετικές παρεμβάσεις. Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης το απαιτούσε. Ο ν. 3846/2010 εισήγαγε ρυθμίσεις και τροποποίησε υφιστάμενες που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Κατά την αιτιολογική έκθεση του νόμου, οι διατάξεις αυτές αποσκοπούν «αφ’ ενός µεν στη διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας, αφ’ ετέρου δε στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Οικονομίας».

    Οι απολύτως πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις (υπό τη μορφή Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και Υπουργικών Αποφάσεων αυτή τη φορά) λειτουργούν προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

     

    Οι κατ’ ιδίαν μορφές ευέλικτης απασχόλησης του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας και της Εκ Περιτροπής Εργασίας.

    Μεταξύ των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, σημαντική θέση κατέχει το σύστημα της Εκ Περιτροπής Εργασίας. Είτε συμβατικώς συμφωνούμενης είτε μονομερώς επιβαλλόμενης από τον εργοδότη. Η «εκ περιτροπής εργασία» (την οποία αναλύσαμε, εκτενώς, σε προηγούμενη αρθρογραφία μας), ως μέτρο γενικής εφαρμογής, πρωτοεμφανίστηκε με τον α.ν. 2000/1939 «Περί λήψεως μέτρων, καταπολεμήσεως της ανεργίας. Το 1990, εντάχθηκε στον θεσμό της «μερικής απασχόλησης» (αρ. 38 ν. 1892/1990) -και επαναπροσεγγίσθηκε νομοθετικά το 2010.

    Η δεκαετία της οικονομικής κρίσης παρήλθε. Η Εκ Περιτροπής Εργασίας παρέμεινε στις δυνητικές επιλογές των επιχειρήσεων. Σκοπός της; Η αντιμετώπιση νέων, ενδεχομένων, κρίσεων. Δεν άργησε, δυστυχώς, η νέα.

    Η πανδημία του κορωνοϊού εισάγει σε νέα ύφεση την παγκόσμια, τούτη τη φορά, οικονομία. Για την αντιμετώπισή της έχουν επιβληθεί πρωτοφανέρωτα μέτρα. Η αναστολή και απαγόρευση λειτουργίας επιχειρήσεων, η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι κάποια, μόνον, από αυτά. Σημαντικό, μεταξύ άλλων, πως βαρύτατα έχει πληγεί η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων.

    Οι κατεπείγουσες περιστάσεις προκάλεσαν τη λήψη κατεπείγουσας μορφής νομοθετικών μέτρων. Στη φαρέτρα των ευέλικτων μορφών απασχόλησης προστέθηκε ακόμα μια. Συγκεκριμένα, ο ορισμός, με απόφαση του εργοδότη, Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας της επιχείρησης (άρθρο 9 ΠΝΠ/20.03.20). Με το θέμα αυτό ασχοληθήκαμε, συνοπτικά, στο πλαίσιο προγενέστερης αρθρογραφίας μας.  Ενδεικτικά:

    Η συγκεκριμένη μορφή απασχόλησης (:Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας) προσομοιάζει, όπως και εισαγωγικά αναφέραμε, με τη (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία. Κοινό χαρακτηριστικό τους; Η εναλλαγή εργασίμων (και μη) ημερών. Οι συγκεκριμένες όμως (ευέλικτες) μορφές απασχόλησης παρουσιάζουν, ωστόσο, και σημαντικές διαφορές.  Και τούτο γιατί ο θεσμός του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας των επιχειρήσεων στοχεύει στην κάλυψη εξαιρετικά επειγόντων και απολύτως προσωρινών αναγκών.

     

    Η συγκριτική επισκόπηση του συστήματος Εκ Περιτροπής Εργασίας και του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας

    Η θέσπιση του μέτρου του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας των επιχειρήσεων δεν έχει αναστείλει (ή ανατρέψει) τις διατάξεις για την Εκ Περιτροπής Εργασία.

    Η ορθή, μεταξύ τους, επιλογή προϋποθέτει τη συγκριτική επισκόπησή τους-όσον αφορά τις επιμέρους προϋποθέσεις και συνέπειες. Αυτήν επιχειρούμε εν προκειμένω.

    1. Ο περιορισμός της δραστηριότητας του εργοδότη

    1.1. Όσον αφορά την περίπτωση του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας

    Ο περιορισμός της δραστηριότητας του εργοδότη δεν τίθεται ως προϋπόθεση από το άρθρο 9 ΠΝΠ/20.03.20. Θεωρείται, εν τούτοις, ως δεδομένη. Μετατρέπεται όμως σε (νομοθετική) αξίωση στο πλαίσιο της υπ’ αριθ. ΥΑ 13564/Δ1.4770/30.3.20-ΦΕΚ, Β’/1161/3.4.2020. Με βάση αυτή, το συγκεκριμένο μέτρο αφορά επιχειρήσεις-εργοδότες που ανήκουν στις πληττόμενες (βάσει ΚΑΔ) επιχειρήσεις [όπως προσδιορίζονται στο κεφάλαιο Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)].

    1.2. Όσον αφορά την (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Ο περιορισμός της δραστηριότητας του εργοδότη είναι τυπικό προαπαιτούμενο. Η έννοια του περιορισμού δεν εξειδικεύεται στο νόμο. Έχει οριοθετηθεί, όμως, νομολογιακά. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης οριοθέτησης έχει γίνει δεκτό πως απαιτείται η διακινδύνευση της βιωσιμότητας της επιχείρησης. Δεν αρκεί, όμως, η (προσωρινή) οικονομική ή ταμειακή δυσχέρεια του εργοδότη για την εξόφληση των υποχρεώσεών του. Απαιτείται «ο περιορισμός του όγκου της δραστηριότητας» να είναι τέτοιος, «ώστε να προκύπτει πλεονάζον προσωπικό λόγω της μείωσης της διαθέσιμης εργασίας».

    1.3. Συμπέρασμα

    Όλες, ανεξαιρέτως, οι επιχειρήσεις των οποίων η δραστηριότητα έχει (βάσει ΚΑΔ) πληγεί, μπορούν να προσφύγουν στο σύστημα (μονομερώς επιβαλλόμενης) Εκ Περιτροπής Εργασίας. Κι ακόμα περισσότερο: Όσες επιχειρήσεις παρουσιάζουν (για όποιο λόγο) περιορισμό της δραστηριότητάς τους.

    Αντίθετα, το μέτρο του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας έχει περιορισμένο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής (βάσει ΚΑΔ πληττόμενες). Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από το σύνολο των επιχειρήσεων.

     

    2. Η οργάνωση της εργασίας

    2.1. Όσον αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας 

    Προβλέπεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εναλλαγή ημερών εργασίας και αργίας των εργαζομένων που εντάσσονται στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.

    (α) Περίοδος αναφοράς: Ως περίοδος αναφοράς προσδιορίζεται, αποκλειστικά, ο μήνας. Μέσα στο μήνα, ο εργαζόμενος πρέπει να απασχολείται (ως Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας) δύο, κατ’ ελάχιστον, εβδομάδες. Η απασχόληση των δύο εβδομάδων μπορεί να γίνει συνεχόμενα ή διακεκομμένα. Αντίστοιχος περιορισμός στην Εκ Περιτροπής Εργασία δεν υφίσταται. Η κατανομή, κατά τα λοιπά, των ημερών/εβδομάδων εργασίας (και μη) αποτελεί διακριτική ευχέρεια του εργοδότη.

    (β) Αριθμός εργαζομένων που εντάσσονται: Στον ανωτέρω τρόπο οργάνωσης της απασχόλησης εντάσσεται, ανά εβδομάδα, τουλάχιστον, το 50% των εργαζομένων. Κατ’ ακολουθίαν: μέσα στο ίδιο τμήμα μιας επιχείρησης, κάποιοι εργαζόμενοι είναι δυνατό να απασχολούνται ως Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας. Κάποιοι άλλοι πάλι, ταυτόχρονα, είναι δυνατό να εξακολουθούν να απασχολούνται με πλήρες ωράριο.

    (γ) Χρόνος οργάνωσης: Η συγκεκριμένη οργάνωση του χρόνου εργασίας πραγματοποιείται από τον εργοδότη μια φορά ανά εβδομάδα.

    2.2. Όσον αφορά την (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Κατά πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου, το σύστημα της Εκ Περιτροπής Εργασίας προϋποθέτει αναγκαία: (α) εναλλαγή εργαζομένων της ίδιας επιχείρησης (εκμετάλλευσης ή τμήματος επιχείρησης ή εκμετάλλευσης), (β) στην ίδια ή σε περισσότερες θέσεις εργασίας, (γ) σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε τακτά όμως χρονικά διαστήματα, (δ) την ίδια στιγμή που η λειτουργία της επιχείρησης παραμένει συνεχής.

    Όσον αφορά ειδικότερα την εναλλαγή των εργαζομένων, αυτή είναι δυνατό να γίνεται:

    (α) είτε κατά ομάδες μισθωτών (εκ των οποίων η μία θα αντικαθιστά την άλλη-διαδοχικά στην απασχόληση και τη μη απασχόληση),

    (β) είτε από ένα μισθωτό τη φορά (υπό την έννοια ότι κάθε φορά ένας μισθωτός θα τίθεται εναλλάξ σε υποχρεωτική αργία, ενώ ο άλλος μισθωτός θα καλύπτει κατά πλήρες ωράριο τη θέση εργασίας).

    Η συγκεκριμένη οργάνωση λαμβάνει χώρα μια, μόνον, φορά. Κατά την έναρξη, συγκεκριμένα, του συστήματος της Εκ Περιτροπής Εργασίας.

    Είναι σημαντική η τήρηση των συγκεκριμένων προϋποθέσεων. Χωρίς κάποια από αυτές, η εφαρμογή του συστήματος δύσκολα θα γινόταν αποδεκτή.

    2.3. Συμπέρασμα

    Αμφότεροι οι ανωτέρω τρόποι απασχόλησης παρουσιάζουν διαφορετικές ευχέρειες και περιορισμούς. Οι ανάγκες της επιχείρησης (ως προς την οργάνωση της εργασίας) θα είναι καθοριστικές για τη μια ή την άλλη επιλογή.

     

    3. H προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων

    3.1. Όσον αφορά την περίπτωση του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας

    Βάσει του άρθρο 9 της ΠΝΠ/20.03.20 δεν προβλέπεται, εν προκειμένω, προηγούμενο στάδιο διαβούλευσης.

    3.1. Όσον αφορά την (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Η προηγούμενη διαβούλευση αποτελεί τυπική προϋπόθεση της μονομερώς επιβαλλόμενης Εκ Περιτροπής Εργασίας. Η σχετική διαδικασία δεν είναι απλή-ούτε ταχεία.

    Ο εργοδότης ανακοινώνει την απόφασή του σχετικά με την επικείμενη εφαρμογή Εκ Περιτροπής Εργασίας. Επίσης τον τόπο και χρόνο διεξαγωγής της διαβούλευσης. Ενημερώνει, επίσης, τους εργαζομένους (είτε άμεσα είτε μέσω των εκπροσώπων τους) για τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την επιβολή του συγκεκριμένου συστήματος.

    Από την πρόσκληση σε διαβούλευση μέχρι τη διεξαγωγής της θα πρέπει να μεσολαβεί ο αναγκαίος (για την προετοιμασία των εργαζομένων) χρόνος. Αντικείμενο της διαβούλευσης θα είναι η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τα προβλήματα που έχουν ανακύψει. Επίσης: για τα ενδεδειγμένα να ληφθούν μέτρα.

    Δεν είναι αναγκαία η αίσια έκβαση της διαβούλευσης. Ούτε και η συμφωνία εργαζομένων-εργοδότη. Δεν είναι, εντούτοις, δυνατή η παράλειψή της. Στην αντίθετη περίπτωση η Εκ Περιτροπής Εργασία καθίσταται μη νόμιμη. Το ενδεχόμενο; Να ερμηνευθεί ως μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας.

    Υπό τις παρούσες συνθήκες η τηλεργασία είναι αυτή που, κατά βάση, κυριαρχεί στην ελληνική πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη διαβούλευση αποκτά, σήμερα, πρόσθετες-πολλαπλές πρακτικές δυσκολίες. Δεν μπορούμε, όμως, να αποκλείσουμε τη διενέργειά της μέσω συστημάτων τηλεδιάσκεψης.

    3.3. Συμπέρασμα

    Το στάδιο της διαβούλευσης στην επιλογή της μονομερούς επιβολής της Εκ Περιτροπής Εργασίας, αποδεικνύεται χωρίς ουσία. Παραμένει όμως τυπικά αναγκαίο. Υπό τις παρούσες συνθήκες: αναμφίβολα δυσχερέστερο.

    Αντίθετα, η επιλογή του μέτρου του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας δεν προϋποθέτει οποιαδήποτε, κατ’ επίφαση έστω, διαβούλευση. Τη μια στιγμή θα την αποφασίσει η επιχείρηση, την επόμενη αρχίζει η εφαρμογή της. Ο χρόνος σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδεικνύεται πολύτιμος…

     

    4. Ανώτατη διάρκεια επιβολής της Εκ Περιτροπής Εργασίας

    4.1. Όσον αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας 

    Η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου δεν είναι δυνατό να υπερβεί  την 20.09.20 (άρθρο 9 ΠΝΠ/20.03.20). Η ΥΑ 13564/Δ1.4770/30.3.20-ΦΕΚ, Β’/1161/3.4.2020 θέτει έναν ενδιαφέροντα χρονικό περιορισμό: Οι επιχειρήσεις που δύνανται ορίσουν Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας, δικαιούνται να αξιοποιήσουν το μέτρο αυτό «για όσο χρόνο πλήττονται».

    4.2. Όσον αφορά την μονομερώς επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία

    Η διάρκεια του συγκεκριμένου μέτρου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους εννέα (9) μήνες μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος.

    4.3. Συμπέρασμα

    Το μέτρο του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας μοιάζει προσωρινό και βραχύβιο.

    Αντίθετα, η μονομερώς επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία είναι από τη φύση της προορισμένη να καλύψει μεγαλύτερης διάρκειας κρίσεις.

     

    5. Καταχώριση της απόφασης του εργοδότη στο ΕΡΓΑΝΗ

    5.1. Όσον αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας 

    Οι πληττόμενες επιχειρήσεις, οι οποίες θα αξιοποιήσουν το ανωτέρω μέτρο, υποχρεούνται μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του ανωτέρω τρόπου εργασίας να το δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ.

    5.2. Όσον αφορά την (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Προϋπόθεση (νομιμότητας) της επιβολής συστήματος Εκ Περιτροπής Εργασίας είναι η κοινοποίηση (ηλεκτρονική υποβολή) της σχετικής απόφασης εντός οκτώ (8) ημερών, από την κατάρτιση ή τη λήψη της, στο ΕΡΓΑΝΗ.

    Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 4 της από 11.3.2020 ΠΝΠ, ανεστάλη η υποχρέωση του Εργοδότη να ενημερώνει το ΕΡΓΑΝΗ για «κάθε αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων». Οι αντίστοιχες ενημερώσεις οφείλουν να λαμβάνουν χώρα συγκεντρωτικά εντός του πρώτου 10ημέρου κάθε επόμενου μήνα. Αναμένεται, βέβαια, η έκδοση ΥΑ για τη συγκεκριμενοποίηση της εφαρμογής της διάταξης.

    5.3. Συμπέρασμα

    Η (συγκεντρωτική και εκ των υστέρων) καταχώρηση στο ΕΡΓΑΝΗ των αλλαγών του ωραρίου και του τρόπου οργάνωσης της εργασίας αποτελεί υποχρέωση του εργοδότη και για τις δύο, ως άνω, ευέλικτες μορφές εργασίας.

     

    6. Υποχρέωση διατήρησης του ίδιου αριθμού εργαζομένων με αυτόν που απασχολούνταν κατά την έναρξη εφαρμογής του μέτρου

    6.1. Όσον αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας 

    Σε περίπτωση που ο εργοδότης επιλέξει την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, αναλαμβάνει βαρύτατη υποχρέωση. Συγκεκριμένα: τη διατήρηση του ίδιου αριθμού εργαζομένων που απασχολούσε κατά την έναρξη εφαρμογής του μέτρου για όσο χρόνο κάνει χρήση αυτού. Υποχρεούται, δηλαδή, να διατηρεί τους ίδιους εργαζόμενους και, μάλιστα, με τους ίδιους όρους εργασίας.

    Συνεπώς, οι εργοδότες απαγορεύεται ρητά να προβούν σε καταγγελία των συμβάσεων εργασίας για το σύνολο του προσωπικού τους και, σε περίπτωση πραγματοποίησής της, αυτή είναι άκυρη.

    Ωστόσο, από την υποχρέωση διατήρησης του ίδιου αριθμού εργαζομένων εξαιρείται η λύση σύμβασης εργασίας με οικειοθελή αποχώρηση και η λύση σύμβασης ένεκα συνταξιοδότησης.

    Οι προβλεπόμενες εξαιρέσεις, όμως, δεν αρκούν. Μολονότι σε προγενέστερη ρύθμιση αναφορικά με την αναστολή συμβάσεων εργασίας (άρθρο 1 §5 του κεφ. Α2 της υπ΄αριθμ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 1078/28-3-2020), εξαιρούνται από την έννοια «του ίδιου αριθμού θέσεων εργασίας» και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που λήγουν, αντίστοιχη εξαίρεση δεν υπάρχει και για το μέτρο του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας. Η συγκεκριμένη παράλειψη οδηγεί, όμως, σε (απολύτως) ανεπιεικείς, κάποιες φορές, λύσεις –εκτός από αντιφάσεις (όπως σε προηγούμενη αρθρογραφία αναλύσαμε). Ενδεικτικά: Τι θα συμβεί όταν κάποια σύμβαση ορισμένου χρόνου λήξει; Μέσα σε πόσο χρόνο, άραγε, θα πρέπει να βρει αντικαταστάτη/ες ο εργοδότης, όσον αφορά τους εργαζομένους αυτούς, των οποίων, αυτοδικαίως, η σύμβαση λύθηκε εντός του χρονικού διαστήματος χρήσης του ανωτέρω μέτρου;

    Σε κάθε περίπτωση, αιτιολογική βάση του συγκεκριμένου μέτρου είναι η διαφύλαξη/διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Ο εργοδότης δεν δικαιούται (ευλόγως) να προβεί σε απολύσεις.

    6.2. Όσον αφορά την (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Δεν υφίσταται οποιαδήποτε υποχρέωση του εργοδότη για διατήρηση του ίδιου αριθμού εργαζομένων κατά την έναρξη και τη λήξη εφαρμογής του συγκεκριμένου μέτρου.

    Βέβαια, και κατά την επιβολή του συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, η δυνατότητα του εργοδότη να προβεί σε απολύσεις είναι σημαντικά περιορισμένη. Ο περιορισμός, ωστόσο, δεν είναι πλήρης. Συγκεκριμένα, η νομολογία έχει κρίνει ότι «…από το γεγονός ότι η επιβολή του συστήματος εκ περιτροπής εργασίας προβλέπεται αντί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας και από το σκοπό της επιβολής του συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, που είναι βασικά η διατήρηση και όχι η λύση της εργασιακής σχέσης, προκύπτει σαφώς ότι —κατ’ αρχήν τουλάχιστον— αποκλείεται ο συνδυασμός του συστήματος αυτού με την καταγγελία της σύμβασης εργασίας…Αυτό σημαίνει αφενός ότι δεν επιτρέπεται κατ’ αρχήν η καταγγελία της σύμβασης κατά τη διάρκεια της επιβολής συστήματος εκ περιτροπής εργασίας και αφετέρου ότι δεν επιτρέπεται η επιβολή συστήματος εκ περιτροπής εργασίας ταυτόχρονα ή μετά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και διαρκούσης της σχετικής προθεσμίας (σε περίπτωση δηλαδή τακτικής καταγγελίας). Σε περίπτωση που ο εργοδότης προβεί σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας χωρίς να αποδείξει τη συνδρομή κάποιου λόγου που κατ’ εξαίρεση τη δικαιολογεί, η καταγγελία θα είναι παράνομη και επομένως άκυρη». (1091/2016 ΜονΠρωτΑθ.).

    Συνεπώς, αν συντρέχει λόγος δικαιολογητικός της καταγγελίας, παρά την επιβολή του συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, αυτή θα είναι επιτρεπτή.

     

    6.3. Συμπέρασμα

    Αμφότερα τα μέτρα στοχεύουν στη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας. Το πρώτο από αυτά ιδίως-(:Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας) εκεί ακριβώς στοχεύει. Ωστόσο, η παράλειψη της συμπερίληψης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στις εξαιρέσεις από την έννοια της «διατήρησης ίδιου αριθμού εργαζομένων» στο μέτρο του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας θα καταστήσει, με βεβαιότητα, την εφαρμογή του προβληματική.

     

    7. Οι κυρώσεις

    7.1. Όσον αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας 

    Σε περίπτωση παραβίασης των προαναφερθεισών υποχρεώσεων του Εργοδότη θα ήταν δυνατό, υπό προϋποθέσεις, να υποστηριχθεί ότι επάγεται την απώλεια των ωφελημάτων από την παράταση εξόφλησης: (α) των οφειλεμένων ασφαλιστικών εισφορών (ΚΥΑ 13226/325-ΦΕΚ Β΄/1044/26.3.20), (β) βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών και δόσεων (ΥΑ Α1053-ΦΕΚ Β΄/949/26.3.20) και (γ) βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών και δόσεων από ΦΠΑ (ΥΑ Α1054-ΦΕΚ Β΄/950/26.3.20). Επίσης διατηρείται η δυνατότητα των εργαζομένων να θεωρήσουν την επιβολή του συγκεκριμένου μέτρου ως βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους

    7.2. Όσον αφορά τη (μονομερώς επιβαλλόμενη) Εκ Περιτροπής Εργασία

    Αντίθετα, η παραβίαση των σχετικών υποχρεώσεων του Εργοδότη δεν έχει αντίστοιχης βαρύτητας κυρώσεις. Σημαντικότερο αποτέλεσμά της: η δυνατότητα των εργαζομένων να θεωρήσουν την επιβολή της ως βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους.

     

    Οι καιροί απαιτούν “crisis management”..

    Σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Ακόμα και σε προσωπικό. Πολλώ δε μάλλον στο επίπεδο, μιας εκάστης, επιχείρησης.

    Βαρύ το φορτίο εκείνων που καλούνται να λάβουν τις βέλτιστες αποφάσεις.

    Το βάρος δίδεται στην επιβίωση των ανθρώπων.

    Ακολούθως στην επιβίωση των επιχειρήσεων. Βεβαίως και των θέσεων εργασίας.

    Σε κάθε περίπτωση: Στον επιχειρηματία εναπόκειται να υιοθετήσει τις βέλτιστες για την επιχείρησή του επιλογές. Βεβαίως και τα καταλληλότερα μέτρα.

    Από τα περισσότερο σημαντικά (υπό τις παρούσες συνθήκες) μέτρα, αποδεικνύεται εκείνο του Προσωπικού Ασφαλούς Λειτουργίας. Οι σχετικές ρυθμίσεις αποδεικνύονται όμως ατελείς. Κάποιες προβληματικές και δυνητικά επικίνδυνες.

    Η θέσπιση του μέτρου που αφορά το Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας  δεν αποκλείει τη Μονομερώς Επιβαλλόμενη Εκ Περιτροπής Εργασία.

    Η υιοθέτηση του εφαρμοστέου, κατά περίπτωση, μέτρου αποτελεί ευθύνη του επιχειρηματία. Η προσεκτική εφαρμογή του, για τον αποκλεισμό των βαρύτατων κυρώσεων, δική του επίσης.

    Στους, εξ ημών, συμβούλους του εναπόκειται η βέλτιστη κατανόηση του υφισταμένου θεσμικού πλαισίου.

    Οι συμβουλές για την βέλτιστη επιλογή μεταξύ των διαθέσιμων μέτρων αλλά κα την ορθή εφαρμογή τους.

    Η υποστήριξη, τέλος, του δυσχερέστατου (υπό τις παρούσες συνθήκες), έργου των επιχειρηματιών, του ανώτατου management=βεβαίως και των HR managers…

    Ο στόχος όλων παραμένει κοινός (αφού διασφαλισθεί η ζωή και η υγεία του γενικού πληθυσμού):

    Η επιβίωση των επιχειρήσεων.

    Αυτονοήτως και των θέσεων εργασίας…

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 12 Απριλίου 2020.

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Κορωνοϊός & Επιχειρήσεις: Βασικά (νομοθετικά) μέτρα επιβίωσης

    Κορωνοϊός & Επιχειρήσεις: Βασικά (νομοθετικά) μέτρα επιβίωσης

    Η πανδημία συνεχίζει, δυστυχώς, να καλπάζει. Ο κορωνοϊός καλά κρατεί. Οι συνέπειές του αποδεικνύονται, για όλους μας, πρωτόγνωρες. Ελάχιστες οι επιχειρήσεις, των οποίων η δραστηριότητα δεν έχει πληγεί. Για τις υπόλοιπες έχουν ληφθεί, ήδη, πρωτοφανή νομοθετικά μέτρα. Για κάποιες έχει απαγορευθεί (ή ανασταλεί) η λειτουργία τους. Κάποιες άλλες (οι περισσότερες) έχουν ενταχθεί σε κλάδους πληττόμενους. Ο νομοθέτης επιδιώκει την επιβίωσή τους. Βεβαίως και τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας που κάθε μια από αυτές διαθέτει.

    Επιχειρούμε εν προκειμένω μια, κατ’ ανάγκη συνοπτική, συγκριτική επισκόπηση των μέτρων που έχουν ληφθεί για κάθε μία κατηγορία.

    Κάποια από τα επιμέρους θέματα μας έχουν απασχολήσει, αναλυτικότερα, σε προηγούμενη αρθρογραφία μας-υπό το κατά τη συγγραφή τους ισχύον νομοθετικό καθεστώς. Ενδεικτικά (τα περισσότερο πρόσφατα):

     

    1. Όσον αφορά τις προϋποθέσεις υπαγωγής

    1.1. Επιχειρήσεις πληττομένων κλάδων

    Στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν όσες επιχειρήσεις υπάγονται σε συγκεκριμένους Κ.Α.Δ.-που ορίζονται με απόφαση του αρμόδιου Υπουργείου. Η συγκεκριμένη λίστα ολοένα και διευρύνεται με σκοπό να καλύψει το σύνολο των, πράγματι, πληττομένων.

    1.2. Επιχειρήσεις τελούσες σε αναστολή-απαγόρευση λειτουργίας

    Με Κοινή Υπουργική Απόφαση έχει απαγορευτεί προσωρινά (έως 11.04.20200-κατ’ αρχάς) η λειτουργία συγκεκριμένων κατηγοριών επιχειρήσεων. Η απαγόρευση αφορά το σύνολο της Επικράτειας. Σκοπός της είναι ο περιορισμός του κινδύνου της διασποράς του κορωνοϊού.

    1.2. Συμπέρασμα

    Η υπαγωγή στη μια ή την άλλη κατηγορία γίνεται με βάση τον Κ.Α.Δ. στον οποίο ανήκει. Βαρύνουσα σημασία για την υπαγωγή κατέχει η αναγκαιότητα (ή επικινδυνότητα) της συνέχισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

     

    2. Όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις

    2.1. Επιχειρήσεις πληττόμενων κλάδων

    Το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων, στις επιχειρήσεις αυτές, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη. Ο νομοθέτης θεσμοθέτησε συγκεκριμένα εργαλεία. Συγκεκριμένα: (α) τη δυνατότητα αναστολής συμβάσεων εργασίας, (β) τον ορισμό προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας της επιχείρησης, (γ) τη μεταφορά προσωπικού τους σε επιχειρήσεις του ίδιου ομίλου.

    Ειδικότερα:

    (α) Αναστολή συμβάσεων εργασίας

    Ο εργοδότης επιχείρησης (πληττόμενου κλάδου) μπορεί, με μονομερή απόφασή του, να αναστείλει τις συμβάσεις εργασίας (άρθρο. 11.2.Α.α. ΠΝΠ/20.03.20). Η απόφαση του αυτή μπορεί να αφορά μέρος ή το σύνολο του κατά την 21.03.2020 προσωπικού του. Ανεξάρτητα αν συνδέονται με συμβάσεις εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (οι οποίες δεν είχαν λυθεί έως την 21.03.20, είναι δυνατό να ανασταλούν. Στην περίπτωση αυτή, μετά το πέρας της αναστολής τους, οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου συνεχίζονται για χρόνο ίσο με εκείνον που μεσολαβούσε από την έναρξη της αναστολής μέχρι τη λήξη τους (υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.2. άρ. 1 παρ. 2).

    Το χρονικό διάστημα της αναστολής εκτείνεται, υποχρεωτικά, σε 45 ημέρες. Προβλέπεται ως συνεχόμενο και ανέκκλητο. Ο εργοδότης, έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει και να επιβάλει το μέτρο της αναστολής έως τις 10.04.2020. Η απόφασή του αυτή δεν απαιτείται να ληφθεί άπαξ για το σύνολο ή μέρος του προσωπικού του. Ο εργοδότης δικαιούται να θέτει σταδιακά συμβάσεις εργασίας του προσωπικού του σε αναστολή (υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.2. άρ. 1 παρ. 1, 7, 8).

    Το συγκεκριμένο μέτρο έχει τρεις, επιμέρους-σημαντικές, συνέπειες, όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Σε περίπτωση επιλογής του από τον εργοδότη, τότε:

    (i) Ο εργοδότης απαγορεύεται, ρητά, να προβεί σε καταγγελία των συμβάσεων εργασίας. Η απαγόρευση αφορά το σύνολο του προσωπικού τους. Και τούτο, ανεξάρτητα  αν το μέτρο της αναστολής επεβλήθη σε μέρος, μόνον, του προσωπικού του. Τυχόν παραβίασή της επάγεται την ακυρότητα της καταγγελίας (άρ. 11.2.Α.β. ΠΝΠ/20.03.20 και υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.2. άρ. 1 παρ. 4).

    (ii) Ο εργοδότης υποχρεούται να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας για χρονικό διάστημα ίσο με εκείνο της αναστολής-μετά τη λήξη της. Η υποχρέωση αυτή εξειδικεύτηκε με την υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ (άρ.1 παρ. 5. Κεφ. Α.2.). Ο εργοδότης, δηλαδή, υποχρεούται να διατηρήσει για 45 ημέρες μετά τη λήξη του μέτρου της αναστολής τους ίδιους εργαζόμενους. Το σημαντικότερο: με τους ίδιους όρους εργασίας υπό τους οποίους αυτοί τελούσαν κατά την 21.03.2020.

    Στην έννοια, ωστόσο, του ιδίου αριθμού θέσεων εργασίας δεν συμπεριλαμβάνονται οι αποχωρούντες οικειοθελώς από την εργασία τους. Επίσης, οι αποχωρούντες λόγω συνταξιοδότησης και οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, των οποίων η σύμβαση εργασίας λήγει μετά τη λήξη της αναστολής.

    (iii) Οι εργαζόμενοι των οποίων η σύμβαση τελεί σε αναστολή, δυνάμει μονομερούς απόφασης εργοδότη, καθίστανται δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού (800€) (11.2.Α.α ΠΝΠ 20/3).

    Ο εργοδότης, ωστόσο, δύναται να καταβάλλει στους εργαζόμενούς του-δικαιούχους της ανωτέρω αποζημίωσης, επιπλέον ποσό ως οικειοθελή παροχή. Το ποσό αυτό έχει ως ανώτατο όριο το ποσό των μικτών καταβαλλομένων αποδοχών τους (υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.2. άρ. 4 παρ. 3).

    Δικαιούχοι της ανωτέρω αποζημίωσης ειδικού σκοπού είναι, επίσης, όσοι παραιτήθηκαν ή απολύθηκαν, από 01.03.2020 έως 20.03.2020, στις υπαγόμενες στους πληττόμενους κλάδους επιχειρήσεις.

    Όσον αφορά, ειδικότερα, την αναστολή συμβάσεων εργασίας και την τηλεργασία (μορφή απασχόλησης, που σε προηγούμενη αρθρογραφία αναλύσαμε) σημειώνονται τα ακόλουθα:

    Ο εργοδότης των ανωτέρω επιχειρήσεων έχει τη δυνατότητα να συμφωνήσει την παροχή εργασίας με τηλεργασία με τους εργαζόμενούς του, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τελούν σε αναστολή. Η τηλεργασία, ωστόσο, πρέπει να αφορά μόνο σε πρόσκαιρες ανάγκες της επιχείρησης. Επίσης,  να καταλαμβάνει το 10%, κατ’ ανώτατο όριο, εκείνων που τελούν σε αναστολή οι συμβάσεις τους.

    Η αμοιβή των (τηλ)εργαζομένων πραγματοποιείται από τον εργοδότη, αναλογικά, με βάση τις καταβαλλόμενες μικτές αποδοχές τους. Το ποσό των καταβαλλόμενων αποδοχών για την εργασία αυτή, μπορεί να φθάνει έως το ύψος των νόμιμων αποδοχών  του εκάστοτε (τηλ)εργαζομένου, αφαιρουμένου του ποσού της δικαιούμενης αποζημίωσης ειδικού σκοπού (υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.2. άρ. 4 παρ. 3).

    (β) Δικαίωμα ορισμού προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας

    Ο εργοδότης των ανωτέρω επιχειρήσεων δύναται, με απόφασή του, να ορίζει προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας (άρ. 9 ΠΝΠ/20.03.20). Πρόκειται για μέτρο που προσομοιάζει στην (μονομερώς επιβαλλόμενη) εκ περιτροπής εργασία. Ο εργοδότης θα αποφασίζει ποιοι εργαζόμενοι θα τελούν σε καθεστώς εναλλαγής ημερών εργασίας (και μη) εργασίας.

    Ωστόσο, η εφαρμογή του μέτρου προϋποθέτει ότι:

    (i) Κάθε εργαζόμενος θα απασχολείται κατ’ ελάχιστο δύο (2) εβδομάδες κάθε μήνα (συνεχόμενα ή διακεκομμένα).

    (ii) Θα υπάγεται σ’ αυτό (το μέτρο) το 50%, κατ’ ελάχιστον, του προσωπικού της επιχείρησης. Ο τρόπος οργάνωσης της εργασίας θα γίνεται ανά εβδομάδα.

    (iii) Θα διατηρηθεί ο ίδιος αριθμός εργαζομένων με αυτόν που απασχολούνταν κατά την έναρξη εφαρμογής του μέτρου.

    Λεπτομέρειες αναμένονται με υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί.

    (γ) Μεταφορά προσωπικού σε επιχειρήσεις εντός του ιδίου ομίλου

    Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τη μεταφορά προσωπικού της επιχείρησής του σε επιχείρηση του ιδίου ομίλου. Προϋπόθεση αποτελεί η συμφωνία μεταξύ των δύο, εμπλεκόμενων, επιχειρήσεων. Ωστόσο, οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις υποχρεούνται να διατηρήσουν, συνολικά, τον ίδιο αριθμό εργαζομένων που απασχολούσαν πριν από τη μεταφορά (άρ. 10 ΠΝΠ/20.03.20).

     

    2.2. Επιχειρήσεις τελούσες σε αναστολή-απαγόρευση λειτουργίας

    Στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, ο εργοδότης έχει απωλέσει οποιαδήποτε δυνατότητα ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού του. Ακόμα περισσότερο: της δραστηριότητας της επιχείρησής του-συνολικά αφού αυτή έχει ανασταλεί με εντολή δημόσιας αρχής.

    Η απαγόρευση λειτουργίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων σημαίνει και αναστολή των συμβάσεων εργασίας. Με άλλα λόγια: η αναστολή των εργασιακών σχέσεων δεν εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη.

    Ο εργοδότης των συγκεκριμένων επιχειρήσεων δεν μπορεί να αξιοποιήσει, αυτονοήτως,  ούτε το μέτρο του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας. Η μόνη δυνατότητα που του παρέχεται είναι αυτή της μεταφοράς προσωπικού σε επιχείρηση εντός του ίδιου ομίλου.

    Η προβλεπόμενη από τον νόμο αναστολή των εργασιακών σχέσεων διαρκεί στην προκείμενη περίπτωση για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η εντολή της δημόσιας αρχής για απαγόρευση της συγκεκριμένης επιχειρηματικής δραστηριότητας.

    Υπό αναστολή τελούν όλες οι συμβάσεις εργασίας (αορίστου και ορισμένου χρόνου). Ειδικά για τις ορισμένου χρόνου, όταν λήγουν μετά την απαγόρευσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Οι συγκεκριμένες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μετά το πέρας του διαστήματος της αναστολής, συνεχίζονται για τον συμφωνηθέντα χρόνο που υπολείπεται (υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, Κεφ. Α.1. άρ. 1 παρ. 3).

     

    Η υποχρέωση του εργοδότη να μην καταγγείλει συμβάσεις εργασίας

    Κατά το χρονικό διάστημα της αναστολής, ο εργοδότης υποχρεούται, ρητά, να μην προβεί σε μειώσεις προσωπικού με καταγγελία των συμβάσεων εργασίας. Τυχόν παραβίαση της συγκεκριμένης απαγόρευσης επάγεται ακυρότητα μιας τέτοιας καταγγελίας (άρθρο 11.1. ΠΝΠ 20.03.20).

     

    Η αποζημίωση ειδικού σκοπού

    Η αναστολή των ανωτέρω συμβάσεων εργασίας, έχει ως αποτέλεσμα και την αναστολή των βασικών υποχρεώσεων των εμπλεκομένων. Πιο συγκεκριμένα, την παροχή εργασίας από τους εργαζόμενους και την καταβολή μισθού από τον εργοδότη. Κατ’ αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις γίνονται δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού των 800€ (άρ. 11.2.Α.α ΠΝΠ 20/3). Δικαιούχοι της είναι και όσοι παραιτήθηκαν ή απολύθηκαν (από τις επιχειρήσεις αυτές) από 01.03.2020 έως 20.03.2020.

    Δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού είναι και όσοι βρίσκονται σε άδεια άνευ αποδοχών. Οι συμφωνηθείσες άδειες άνευ αποδοχών, αίρονται αυτοδικαίως από τη δημοσίευση της ΚΥΑ (ήτοι από 28.03.20-υπ’ αριθμ. 12998/232/2020 ΚΥΑ, άρθρο 1 §4 Κεφ. Α.1.). Ως εκ τούτου, οι συμβάσεις των εργαζομένων, οι οποίοι μέχρι πρότινος βρίσκονταν σε άδεια άνευ αποδοχών αναστέλλονται και οι τελευταίοι δικαιούνται να λάβουν την αποζημίωση ειδικού σκοπού.

     

    2.3. Συμπέρασμα

    Η τύχη των εργασιακών σχέσεων στις επιχειρήσεις των οποίων η δραστηριότητα απαγορεύτηκε ή ανεστάλη με εντολή της δημόσιας αρχής είναι προδιαγεγραμμένη. Ο εργοδότης δεν έχει περιθώριο να λάβει αποφάσεις. Αντίθετα, στις επιχειρήσεις οι οποίες βάσει Κ.Α.Δ. υπάγονται στους πληττόμενους κλάδους, ο εργοδότης διαθέτει σημαντική πρωτοβουλία κινήσεων. Είναι αυτός που θα επιλέξει το μέτρο ή τα μέτρα στα οποία θα υπαχθεί η επιχείρησή του. Η ορθή, λοιπόν, επιλογή και η διορατική στρατηγική των κινήσεών του καθίσταται ζωτικής σημασίας.

     

    3. Όσον αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές

    3.1. Επιχειρήσεις πληττόμενων κλάδων

    Για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις προβλέπεται (υπ’ αριθμ. 13226/325/2020 ΥΑ):

    (α) Παράταση προθεσμίας καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών περιόδου απασχόλησης Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020 και για το διάστημα έως την αναστολή συμβάσεων εργασίας. Προϋποτίθεται δηλ. η χρήση του μέτρου της αναστολής συμβάσεων εργασίας. Οι εισφορές αυτές είναι δυνατό να καταβληθούν έως 30.9.2020 και έως 31.10.2020 αντίστοιχα.

    Σε περίπτωση που οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις αποφασίσουν την καταβολή επιπλέον ποσού σε εργαζόμενους των οποίων τις συμβάσεις έχουν αναστείλει οφείλουν τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές (βλ. ανωτέρω, υπό II.2.1.α.iii).

    Ομοίως, καταβάλλονται αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές και σε περίπτωση τηλεργασίας. Συγκεκριμένα όταν για κάλυψη πρόσκαιρων αναγκών  της επιχείρησης απασχολούνται (εργαζόμενοι των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή (βλ. ανωτέρω, υπό II.2.1α).

     (β) Τρίμηνη παράταση της προθεσμίας καταβολής δόσεων ενεργών ρυθμισμένων των επιχειρήσεων, οι οποίες ήταν απαιτητές στις 31.3.2020, καθώς και όλων των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ρύθμισης.

     

    3.2. Επιχειρήσεις τελούσες σε αναστολή-απαγόρευση λειτουργίας

    Για τις επιχειρήσεις που τελούν σε αναστολή η απαγόρευση λειτουργίας, κατόπιν απόφασης δημόσιας αρχής, προβλέπεται:

    (α) Παράταση προθεσμίας καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020. Είναι δυνατό να καταβληθούν έως 30.9.2020 και έως 31.10.2020 αντίστοιχα.

    (β) Τρίμηνη παράταση της προθεσμίας καταβολής δόσεων ενεργών ρυθμισμένων των επιχειρήσεων, οι οποίες ήταν απαιτητές στις 31.3.2020, καθώς και όλων των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ρύθμισης.

     

    3.3. Συμπέρασμα

    Οι ρυθμίσεις είναι, κατά βάση, κοινές και στις δύο κατηγορίες επιχειρήσεων όσον αφορά τη δυνατότητα αναστολής της εξόφλησης τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών και δόσεων προς ασφαλιστικά ταμεία. Συνιστούν, το δίχως άλλο, σημαντική διευκόλυνση.

     

    4. Όσον αφορά το Δώρο Πάσχα

    Παρέχεται διευκόλυνση (και στις δύο κατηγορίες επιχειρήσεων) για την καταβολή του αναλογούντος Δώρου Πάσχα (άρθρο 19 ΠΝΠ/30.03.20). Υποχρέωση εξόφλησης του: μέχρι την 30.6.20-το αργότερο. Σε περίπτωση αναστολής της σχέσης εργασίας, το τμήμα του που αναλογεί στον χρόνο της αναστολής βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

     

    5. Όσον αφορά την καταβολή μισθωμάτων

    5.1. Επιχειρήσεις πληττόμενων κλάδων

    Δεν προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις όσον αφορά την καταβολή μισθωμάτων. Σε περίπτωση που μισθώνουν ακίνητα, εξακολουθούν να καταβάλλουν, κανονικά, το συμφωνημένο μίσθωμα.

    5.2. Επιχειρήσεις τελούσες σε αναστολή-απαγόρευση λειτουργίας

    Προβλέπεται σημαντική διευκόλυνση για τις ανωτέρω επιχειρήσεις όταν μισθώνουν εγκαταστάσεις. Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις αυτές απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής του 40% του συνολικού μισθώματος για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο 2020 (αρ. 2 παρ. 1 ΠΝΠ/20.03.20). Η μερική μη καταβολή του μισθώματος δεν γεννά, αυτονοήτως, δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης εις βάρος του μισθωτή ούτε οποιαδήποτε άλλη αστική αξίωση.

    Η ανωτέρω απαλλαγή για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις ισχύει και στις περιπτώσεις leasing. Στις περιπτώσεις δηλ. παραχώρησης, έναντι μισθώματος, της χρήσης πράγματος (κινητού ή/και ακινήτου) στο πλαίσιο χρηματοδοτικής μίσθωσης (αρ. 2 παρ. 2 ΠΝΠ/20.03.20).

    5.3. Συμπέρασμα

    Η πρόβλεψη περί μερικής καταβολής μισθωμάτων επαγγελματικής μίσθωσης αποτελεί σημαντική ελάφρυνση για τις επιχειρήσεις των οποίων η δραστηριότητα απαγορεύθηκε προσωρινά ή ανεστάλη, κατόπιν εντολής δημόσιας αρχής.

     

    6. Όσον αφορά τον Φ.Π.Α. και τις βεβαιωμένες οφειλές

    6.1. Επιχειρήσεις πληττόμενων κλάδων

    Για τις ανωτέρω επιχειρήσεις προβλέπεται παράταση έως 31.8.20 της προθεσμίας καταβολής των βεβαιωμένων στις ΔΟΥ/Ελεγκτικά Κέντρα οφειλών από ΦΠΑ. Προβλέπεται επίσης αναβολή είσπραξης των, ήδη, ληξιπρόθεσμων (υπ’ αριθ. 1053 και 1054/21.3.20 ΥΑ).

    Η παράταση ή, κατά περίπτωση, η αναστολή παύει αυτοδικαίως όταν η επιχείρηση παραβιάσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις της. Όταν, δηλ., έχει προβεί σε αναστολή συμβάσεων εργασίας και, παρά την απαγόρευση, είτε προβεί σε καταγγελία συμβάσεων είτε δεν διατηρήσει τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας. Οι οφειλές, στην περίπτωση αυτή, βαρύνονται με τόκους και προσαυξήσεις-βάσει της αρχικής ημερομηνίας βεβαίωσης.

    6.2. Επιχειρήσεις τελούσες σε αναστολή-απαγόρευση λειτουργίας

    Ομοίως, και για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις προβλέπεται παράταση έως 31.8.20 της προθεσμίας καταβολής των βεβαιωμένων στις ΔΟΥ/Ελεγκτικά Κέντρα οφειλών από ΦΠΑ. Προβλέπεται επίσης, αντίστοιχα, αναβολή είσπραξη των ήδη ληξιπρόθεσμων.

    6.3. Συμπέρασμα

    Πρόκειται για μια ακόμη σημαντική ελάφρυνση και των δύο κατηγοριών επιχειρήσεων.

     

    7. Αναστολή προθεσμιών λήξης, εμφάνισης και πληρωμής αξιογράφων

    7.1. Για αμφότερες τις ανωτέρω κατηγορίες επιχειρήσεις προβλέπεται ότι από τις 30 Μαρτίου 2020 και μέχρι την 31η Μαΐου 2020 αναστέλλονται οι προθεσμίες λήξης, εμφάνισης και πληρωμής οφειλόμενων από αυτές αξιογράφων κατά εβδομήντα πέντε (75) ημέρες από την αναγραφόμενη ημερομηνία επί εκάστου αξιογράφου (αρ. 2 παρ. 1.α. ΠΝΠ/30.03.20).

    Αυτονοήτως, όμως, η πρόνοια αυτή δεν εμποδίζει τον υπόχρεο και τον δικαιούχο να συμφωνήσουν μεταξύ τους την απευθείας πληρωμή του αξιογράφου από τον υπόχρεο στον δικαιούχο στην αρχικά αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης.

    7.2. Πρόκειται για μια ακόμη σημαντική πρόνοια. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν προβλέψεις για τις επιταγές με ημερομηνία εκδόσεων το δεύτερο και τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου.

     

    8. Προσωρινό μέτρο κρατικής ενίσχυσης με τη μορφή επιστρεπτέας προκαταβολής

    8.1. Στις επιχειρήσεις που επλήγησαν οικονομικά εξαιτίας της πανδημίας, είναι δυνατό να να χορηγείται ενίσχυση επιστρεπτέα, εν όλω ή εν μέρει, με τη μορφή της «επιστρεπτέας προκαταβολής» (αρ. 1. παρ. 1 ΠΝΠ/30.03.20).

    8.2. Πρόκειται για μια ακόμη σημαντική πρόνοια οι λεπτομέρειες της οποίας πρόκειται να εξειδικευτούν με ΚΥΑ.

     

    Το μέλλον των ανωτέρω επιχειρήσεων δεν προδιαγράφεται, άνευ ετέρου, ευοίωνο. Αναπόφευκτοι οι παραλληλισμοί με την προ 10ετίας οικονομική κρίση (του 2009) αλλά και με την προ 90ετίας αντίστοιχα (του 1930).

    Σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων στοχεύει στην πρόσκαιρη(;) επούλωση των δεδομένων πληγών των επιχειρήσεων. Η παροχή τονωτικών ενέσεων που θα τις βοηθήσουν να επιβιώσουν και, γιατί όχι, «να αναγεννηθούν εκ της τέφρας τους» Απώτερος στόχος: η διάσωση πολύτιμων θέσεων εργασίας-βεβαίως και της εθνικής οικονομίας.

    Ο σκοπός μπορεί, ανενδοίαστα, να χαρακτηριστεί ιερός. Το δίχως άλλο (και) εθνικός.

    Η προσπάθεια δεν θα πρέπει, όμως, να παραμείνει σε επίπεδο νομοθετημάτων. Ούτε και σε επίπεδο προθέσεων.

    Η συμβολή στον κοινό στόχο αποτελεί ευθύνη του καθενός από εμάς.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 5 Απριλίου 2020.

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Η υποχρέωση διατήρησης των θέσεων εργασίας

    Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Η υποχρέωση διατήρησης των θέσεων εργασίας

    Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Η εξειδίκευση (και αντιφάσεις) της υποχρέωσης διατήρησης θέσεων εργασίας

    Με καταιγιστικούς ρυθμούς συνεχίζεται η έκδοση νομοθετικών κειμένων που σχετίζονται με την τρέχουσα πανδημία. Κεντρική στόχευση; Η υποστήριξη της επιβίωσης των επιχειρήσεων και η διασφάλιση θέσεων εργασίας. Με πρόσφατη αρθρογραφία μας επιχειρήσαμε την (απο)κωδικοποίηση των βασικότερων από αυτές.  Ήδη έχουμε μια νεότερη, συμπληρωματική και ξεχωριστά σημαντική, Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Εργασίας. Βασικό αντικείμενό της; Η διασφάλιση, και πάλι, των θέσεων εργασίας. Η λογική που τη διαπνέει είναι και εκείνη των προγενέστερων, σχετικών, νομοθετημάτων: «Σε βοηθώ να συνεχίσεις να υπάρχεις, υποχρεούσαι όμως να διασφαλίσεις τις θέσεις εργασίας της επιχείρησής σου».

    Πιο συγκεκριμένα:

    Εκδόθηκε η (πολυαναμενόμενη) υπ’ αριθμ.  13564/Δ1.4770/30.3.20 Απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (ΦΕΚ τ. Β’ 1161/3.4.20) με την οποία αποσαφηνίζονται κρίσιμα, ανοικτά μέχρι πρότινος, θέματα. Σημαντικότερο μέλημά της αποτελεί η απαγόρευση των απολύσεων.

     

    Ι. Απαγόρευση απολύσεων

    1. Ποιους καταλαμβάνει;

    Για τις επιχειρήσεις που έχει ανασταλεί/απαγορευθεί η λειτουργία τους με απόφαση Δημόσιας Αρχής ισχύει απαγόρευση απολύσεως ήδη από 18.3.2020 (άρθρο ενδέκατο §1 ΠΝΠ 20.3.20.

    Η  απαγόρευση απολύσεων  δεν καταλαμβάνει το σύνολο των υπολοίπων επιχειρήσεων. Εκείνες μόνον που έχουν χαρακτηριστεί ως πληττόμενες βάσει του κύριου (ή του δευτερεύοντος υπό προϋποθέσεις ΚΑΔ τους)-και  αξιοποιούν νομοθετικές ευχέρειες που έχουν παρασχεθεί στο πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας. Των ευχερειών, ειδικότερα:

    (α) της αναστολής συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους

    (β) της τηλεργασίας για (έως) το 10% των εργαζομένων των οποίων έχουν αναστείλει τη σύμβαση εργασίας τους

    (γ) του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας (μορφή εκ περιτροπής εργασίας) και

    (δ) της μεταφορά προσωπικού τους σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου

     

    2. Υποχρέωση διατήρησης «ίδιου αριθμού θέσεων εργασίας»; Τι περιλαμβάνει;

    2.1. Οι ανωτέρω (υπό 1) επιχειρήσεις  υποχρεούνται, για όσο χρόνο κάνουν χρήση του μέτρου να διατηρήσουν, τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας. Κι ακόμα περισσότερο: τους ίδιους εργαζόμενους και με τους ίδιους όρους εργασίας. Η συγκεκριμένη υποχρέωση εξειδικεύεται σε ρητή απαγόρευση καταγγελίας συμβάσεων εργασίας για το σύνολο του προσωπικού τους. Σε περίπτωση περίπτωση πραγματοποίησης μιας τέτοιας καταγγελίας, αυτή είναι άκυρη. Από τη συγκεκριμένη ρύθμιση εξαιρείται η λύση συμβάσεων εργασίας με οικειοθελή αποχώρηση και λόγω συνταξιοδότησης.

    2.2. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Έντονη ανασφάλεια δικαίου δημιουργείται από το γεγονός ότι μετά την ανωτέρω ΥΑ,  δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιον αριθμό θέσεων εργασίας είναι υποχρεωμένες να διατηρήσουν οι επιχειρήσεις που αναστέλλουν συμβάσεις εργασίας εργαζομένων τους στο πλαίσιο των συγκεκριμένων μέτρων.

    Ειδικότερα:

    Σύμφωνα με προγενέστερη ρύθμιση (άρθρο 1 §5 του κεφ. Α2 της υπ΄αριθμ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 1078/28-3-2020) οι επιχειρήσεις-εργοδότες που αναστέλλουν συμβάσεις εργασίας εργαζομένων τους για 45 ημέρες έχουν, επίσης, την υποχρέωση διατήρησης «ίδιου αριθμού θέσεων εργασίας». Στη έννοια «του ίδιου αριθμού θέσεων εργασίας» δεν περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου των οποίων η σύμβαση λήγει μετά τη έναρξη της αναστολής (βεβαίως και οι οικειοθελώς αποχωρούντες και οι συνταξιοδοτουμένοι)  .

    Αντίθετα, στην εισαγωγικώς αναφερόμενη ΥΑ στην έννοια «του ίδιου αριθμού θέσεων εργασίας» περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, των οποίων η σύμβαση λήγει μετά τη έναρξη της αναστολής συμβάσεων εργασίας συναδέλφων τους.

    Κι όλα τούτα, παρά το γεγονός πως και τα δυο νομοθετήματα μοιάζουν αλληλοεπικαλυπτόμενα. Μολονότι βέβαια θα μπορούσε να υποστηριχθεί η άποψη πως η πλέον πρόσφατη (και ειδικότερη) ΥΑ υπερισχεύει…

     

    3. Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ:

    Η ΠΝΠ/20.3.20 προέβλεπε (άρθρο ενδέκατο παρ.2.Α.γ): Οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που κάνουν χρήση της αναστολής των συμβάσεων εργασίας (μέρους ή του συνόλου) του προσωπικού τους, υποχρεούνται (μετά τη λήξη της αναστολής των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους), να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας για χρονικό διάστημα ίσο με εκείνο της αναστολής. Εν ολίγοις: Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δεν ήταν δυνατό να κάνουν απολύσεις: (α) για 45 ημέρες (ο χρόνος της αναστολής) και (β) για ακόμα 45 ημέρες.

    Η συγκεκριμένη απόφαση αναφέρεται σε απαγόρευση απολύσεων για το πρώτο 45ήμερο και όχι και για το επόμενο (45ήμερο). Είναι προφανές όμως πως, νομοθετικά, υπερισχύει η ρύθμιση της ΠΝΠ/20.3.20.

     

    ΙΙ. Αναλυτικότερα το περιεχόμενο της συγκεκριμένης ΥΑ

    1. Επιχειρήσεις που επιβάλλουν τηλεργασία στους εργαζομένους τους

      • Αφορά: Επιχειρήσεις-εργοδότες που λάβουν μονομερώς την απόφαση για τηλεργασία, όσον αφορά εργαζομένους τους για τους οποίους δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη ή συμφωνία.
      • Σε εφαρμογή: Της ευχέρειας που παρέχεται από την ΠΝΠ/11.3.20-άρθρο 4 §2-όπως ισχύει
      • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες, υποχρεούνται να υποβάλλουν, μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του μέτρου αυτού, στο ΕΡΓΑΝΗ.

     

    2. Επιχειρήσεις που απασχολούν με τηλεργασία (έως) το 10% των εργαζομένων τους των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή

      • Αφορά: Επιχειρήσεις-εργοδότες που (σωρευτικά):

    (α) ανήκουν στις πληττόμενες επιχειρήσεις [όπως προσδιορίζονται στο κεφάλαιο Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)] και για όσο χρόνο πλήττονται, υπαγόμενοι στους σχετικούς ΚΑΔ,

    (β) θα συμφωνήσουν με εργαζομένους τους των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τελούν σε αναστολή, την παροχή εργασίας με τηλεργασία-για την κάλυψη όμως πρόσκαιρων αναγκών της επιχείρησης.

    • Ισχύοντα:

    (α) Οι εργαζόμενοι με τους οποίους θα συμφωνηθεί η τηλεργασία, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι δυνατό να υπερβαίνουν, κατ’ ανώτατο όριο, το 10% των εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή.

    (β) Η παρ. 3 του άρθρου 4 του κεφαλαίου Α.2 της ανωτέρω (υπό 2.1.) κοινής υπουργικής απόφασης.

    • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες, υποχρεούνται να δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ την πρόσκαιρη αυτή τηλεργασία, πριν την έναρξη πραγματοποίησης της.

     

    3. Επιχειρήσεις που λειτουργούν με Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας

      • Αφορά Επιχειρήσεις-εργοδότες που (σωρευτικά):

    (α) ανήκουν στις πληττόμενες επιχειρήσεις [όπως προσδιορίζονται στο κεφάλαιο Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)] και για όσο χρόνο πλήττονται, υπαγόμενοι στους σχετικούς ΚΑΔ,

    (β) επιλέξουν να θέσουν σε εφαρμογή σύστημα εργασίας με προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας κατά το οποίο: α. με περίοδο αναφοράς τον μήνα, κάθε εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται κατ’ ελάχιστο δύο (2) εβδομάδες, συνεχόμενα ή διακεκομμένα, και β. ανά εβδομάδα εντάσσεται σε αυτόν τον τρόπο οργάνωσης τουλάχιστον το 50% του προσωπικού της επιχείρησης

    • Σε εφαρμογή: Του άρθρου ένατου παρ. 1, 2 της ΠΝΠ/20.3.2020 (ΦΕΚ Α ́ 68),
    • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες υποχρεούνται μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του ανωτέρω τρόπου εργασίας να το δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ.

     

    4. Επιχειρήσεις που έχουν αναστείλει συμβάσεις εργασίας κάποιων εργαζομένων και, κατά τα λοιπά, επιλέγουν λειτουργία με Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας ή μεταφοράς προσωπικού σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου

      • Αφορά:

    (α) επιχειρήσεις που ανήκουν στις πληττόμενες [όπως προσδιορίζονται στο κεφάλαιο Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)] και για όσο χρόνο πλήττονται, υπαγόμενοι στους σχετικούς ΚΑΔ,

    (β) έχουν αναστείλει τις συμβάσεις εργασίας κάποιων εργαζομένων τους και

    (γ) επιλέξουν, κατά τα λοιπά, (αξιοποιώντας) τη λειτουργία τους με Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας ή να μεταφέρουν κάποιους εργαζομένους τους σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου.

    • Σε εφαρμογή: Της παρ. 3 του άρθρου 1 του κεφαλαίου Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)
    • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες, υποχρεούνται μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του ανωτέρω τρόπου εργασίας να το δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ.

     

    5. Επιχειρήσεις που επιλέγουν τη μεταφορά εργαζομένων τους σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου

      • Αφορά:

    (α) Κάθε εργοδότη ο οποίος, στο πλαίσιο του ότι η επιχειρηματική δραστηριότητά του πλήττεται σημαντικά λόγω των αρνητικών συνεπειών του φαινομένου του κορωνοϊού-COVID 19, βάσει ΚΑΔ κύριας δραστηριότητας ή δευτερεύουσας βάσει των ακαθάριστων εσόδων έτους 2018, οριζόμενων από το Υπουργείο Οικονομικών ή του ότι τελεί υπό απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητάς του και

    (β), μεταφέρει προσωπικό από επιχείρηση του ομίλου σε επιχείρηση του ιδίου ομίλου, κατόπιν σχετικής μεταξύ τους συμφωνίας, και για όσο χρόνο υπάγεται στους σχετικούς ΚΑΔ

    • Σε εφαρμογή: του άρθρου δέκατου της από 20.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α ́ 68)
    • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες, υποχρεούνται μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του μέτρου αυτού της μεταφοράς να το δηλώσει στο ΕΡΓΑΝΗ.

     

    6. Επιχειρήσεις πληττόμενες που επιλέγουν λειτουργία με Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας ή μεταφορά προσωπικού σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου

      • Αφορά:

    (α) επιχειρήσεις που ανήκουν στις πληττόμενες [όπως προσδιορίζονται στο κεφάλαιο Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)] και για όσο χρόνο πλήττονται, υπαγόμενες στους σχετικούς ΚΑΔ,

    (β) επιλέξουν, κατά τα λοιπά, (αξιοποιώντας) τη λειτουργία τους με Προσωπικό Ασφαλούς Λειτουργίας ή να μεταφέρουν κάποιους εργαζομένους τους σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου,

    • Σε εφαρμογή: της παρ. 3 του άρθρου 1 του κεφαλαίου Α.2. της αρ. πρωτ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β’ 1078/28-3-2020)
    • Ενημέρωση ΕΡΓΑΝΗ: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις-εργοδότες, υποχρεούνται μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την εφαρμογή του μέτρου αυτού της μεταφοράς να το δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ.

    Όπως και εισαγωγικά αναφέρθηκε επιχειρήσαμε, με πρόσφατη αρθρογραφία μας, την αποκωδικοποίηση της πρόσφατης, πολυδαίδαλης και σχετικής με την πανδημία νομοθεσίας. Ενδεικτικά:

     

    Η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση έρχεται να καλύψει κάποια από τα υφιστάμενα (ήδη επισημασμένα στην ανωτέρω αρθρογραφία) κενά.

    Είναι αλήθεια πως δεν αποφεύγει τη δημιουργία νέων προβληματισμών. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως αποδεικνύεται συνεπής με την (ενδεδειγμένη) απόφαση και σταθερή πολιτική για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

    Πάντοτε χρήσιμων και, υπό τις παρούσες συνθήκες, για την «επόμενη μέρα» πολύτιμων.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • 10+20 απαντήσεις για την εργασία σε επιχειρήσεις που πλήττονται ή έχει ανασταλεί η λειτουργία τους

    10+20 απαντήσεις για την εργασία σε επιχειρήσεις που πλήττονται ή έχει ανασταλεί η λειτουργία τους

    Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Κρίσιμες απαντήσεις για τις εργασιακές σχέσεις σε επιχειρήσεις που πλήττονται ή έχει ανασταλεί η λειτουργία τους

    Ο κορωνοϊός συνεχίζει να αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του στη ζωή και την καθημερινότητά μας. Συνεχίζει να επιδρά, καταλυτικά, στη λειτουργία των επιχειρήσεων και στις εργασιακές τους σχέσεις. Ο νομοθέτης καταβάλλει εντονότατη προσπάθεια να προστατεύσει αμφότερες. Ιδιαίτερη πρόνοια δείχνει για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας (όπως σε προηγούμενη αρθρογραφία μας αναλύσαμε).

    Σε πρόσφατη επίσης αρθρογραφία μας (Κορωνοϊός και επιχειρήσεις: Ένας κι ένας δεκάλογοι για την λειτουργία τους και τις εργασιακές τους σχέσεις) επιχειρήσαμε την σύνοψη των βασικών στοιχείων της, πρόσφατης, σχετικής νομοθεσίας. Τα σχετικά όμως (κρίσιμα) νομοθετήματα διαδέχονται, με καταιγιστικούς ρυθμούς, το ένα το άλλο. Απολύτως πρόσφατο παράδειγμα η  υπ’αριθμ. 12998/232 ΚΥΑ (ΦΕΚ τ. Β/28.3.2020). Επιχειρείται, με αυτήν, η λήψη των κατάλληλων μέτρων για την υποστήριξη των εργασιακών σχέσεων. Στις  επιχειρήσεις που έχει ανασταλεί η λειτουργία τους αλλά και σ’ εκείνες που έχουν χαρακτηρισθεί (βάσει ΚΑΔ) ως πληττόμενες.

    Με το παρόν επιχειρούμε την αποκωδικοποίησή τους όσον αφορά, ακριβώς, τις εργασιακές σχέσεις.

    Στην πρώτη 10άδα ερωτοαπαντήσεων, που ακολουθεί, αναφερόμαστε στις εργασιακές σχέσεις, στις εταιρείες που η δραστηριότητά τους έχει ανασταλεί με εντολή δημόσιας αρχής.

    Στην δεύτερη 10άδα, αναφερόμαστε στις εργασιακές σχέσεις σε εκείνες τις εταιρείες που έχουν χαρακτηριστεί (βάσει ΚΑΔ) ως πληττόμενες.

     

    Α. Εργαζόμενοι σε εταιρείες που η δραστηριότητά τους έχει ανασταλεί με εντολή δημόσιας αρχής

    Ερώτημα 1ο: Ποιων επιχειρήσεων τους εργαζόμενους αφορούν τα συγκεκριμένα μέτρα;

    Εκείνων των οποίων απαγορεύτηκε η επιχειρηματική τους δραστηριότητα με εντολή δημόσιας αρχής

     

    Ερώτημα 2ο: (α) Οι εργαζόμενοι των συγκεκριμένων επιχειρήσεων οφείλουν να συνεχίσουν να παρέχουν εργασία; (β) Τι συμβαίνει με τις συμβάσεις εργασίας τους;

    (α) ΟΧΙ. Οι εργαζόμενοι δεν οφείλουν (και δεν μπορούν) να συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Η απαγόρευση της λειτουργίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων θεωρείται ότι συνιστά γεγονός ανωτέρας βίας.

    (β) Οι συμβάσεις εργασίας των συγκεκριμένων εργαζομένων τελούν σε αναστολή για όσο χρόνο ισχύει η εντολή της δημόσιας αρχής για απαγόρευση της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.

     

    Ερώτημα 3ο: Τι συμβαίνει με τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου;

    Οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες λήγουν μετά την απαγόρευση της λειτουργίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων τίθενται σε αναστολή. Μετά το πέρας της αναστολής, η σύμβαση εργασίας συνεχίζεται για τον χρόνο που υπολείπεται.

     

    Ερώτημα 4ο: Τι συμβαίνει με τις άδειες άνευ αποδοχών;

    Άδειες άνευ αποδοχών που έχουν συμφωνηθεί, μεταξύ εργαζομένων και των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, αίρονται αυτοδικαίως από 28.3.20. Οι συμβάσεις αυτών των εργαζομένων τελούν σε αναστολή και δικαιούνται την αποζημίωση ειδικού σκοπού (800€).

     

    Ερώτημα 5ο: Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις μπορούν να προβούν σε μείωση προσωπικού;

    ΝΑΙ-Μόνον εφόσον πρόκειται για οικειοθελείς αποχωρήσεις, λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου, συνταξιοδοτήσεις κλπ

    ΟΧΙ-εφόσον πρόκειται για καταγγελία των συμβάσεων εργασίας (αν, παρά ταύτα, λάβουν χώρα καταγγελίες, είναι άκυρες-άκυρες επίσης είναι και οι καταγγελίες συμβάσεων εργασίας που πραγματοποιήθηκαν από 18.3.2020 και εφεξής.

     

    Ερώτημα 6ο: Τι συμβαίνει με την “Αποζημίωση Ειδικού Σκοπού”;

    Η αποζημίωση ειδικού σκοπού ανέρχεται σε 800€. Όταν ένας εργαζόμενος έχει περισσότερους εργοδότες, επιλέγει έναν, προκειμένου να γίνει δικαιούχος της. Καλύπτει χρονικό διάστημα 45 ημερολογιακών ημερών. Είναι ακατάσχετη, αφορολόγητη και δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

    Για την καταβολή της, οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες υποχρεούνται να υποβάλουν, ηλεκτρονικά (στο Υπουργείο Εργασίας), υπεύθυνες δηλώσεις με συγκεκριμένο περιεχόμενο και στοιχεία. Σε περίπτωση παράλειψης της σχετικής υποχρέωσης από τους υπόχρεους εργοδότες προβλέπονται κυρώσεις. Συγκεκριμένα, κηρύσσονται έκπτωτοι από την υπαγωγή τους στα μέτρα αναστολής οφειλών δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής και κάθε είδους βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο.

     

    Ερώτημα 7ο: Υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή;

    ΝΑΙ – Στους εργαζόμενους των ανωτέρω επιχειρήσεων, παρέχεται πλήρης ασφαλιστική κάλυψη υπολογιζόμενη επί των ονομαστικών μισθών τους για χρονικό διάστημα 45 ημερών. Καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

     

    Ερώτημα 8ο: Παρέχονται διευκολύνσεις στους συγκεκριμένους εργαζόμενους σχετικά με οφειλές τους προς ασφαλιστικά ταμεία;

    ΝΑΙ – Οφειλές δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής προς ασφαλιστικά ταμεία  οι οποίες λήγουν την 31.3.2020, παρατείνονται μέχρι 30.6.20 χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.

     

    Ερώτημα 9ο: Προβλέπεται Παράταση Προθεσμιών Καταβολής Ασφαλιστικών Εισφορών;

    ΝΑΙ – Παρατείνεται η προθεσμία καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020 έως 30.9.2020 και 31.10.2020-αντίστοιχα. Παρατείνεται, για ένα τρίμηνο, η προθεσμία καταβολής δόσεων ενεργών ρυθμισμένων εργοδοτών-επιχειρήσεων οι οποίες ήταν απαιτητές στις 31.3.2020. Επίσης, και όλων των επομένων.

     

    Ερώτημα 10ο: Παρατείνεται Η Προθεσμία Καταβολής Του Δώρου Πάσχα;

    ΝΑΙ – Παρατείνεται μέχρι την 30.6.20. Σε περίπτωση αναστολής της σχέσης εργασίας, το τμήμα του που αναλογεί στον χρόνο της αναστολής βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

     

    Β. Εργαζόμενοι σε εταιρείες που η δραστηριότητά τους πλήττεται σημαντικά (βάσει ΚΑΔ) από τα έκτακτα μέτρα

    Ερώτημα 1ο: Ποιων επιχειρήσεων τους εργαζόμενους αφορούν τα συγκεκριμένα μέτρα;

    Εκείνων των οποίων επιχειρηματική δραστηριότητα πλήττεται σημαντικά, λόγω των αρνητικών συνεπειών πανδημίας, βάσει ΚΑΔ (κύριας και υπό προϋποθέσεις δευτερεύουσας δραστηριότητας) που ορίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών.

     

    Ερώτημα 2ο:  Έχουν την δυνατότητα οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις να αναστέλλουν τις συμβάσεις εργασίας του προσωπικού τους;

    ΝΑΙ – Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να αναστέλλουν τις συμβάσεις εργασίας, μέρους ή του συνόλου των κατά την 21.3.2020 εργαζομένων τους για συνεχόμενο χρονικό διάστημα σαράντα πέντε (45) ημερολογιακών ημερών.

     

    Ερώτημα 3ο:  Τι συμβαίνει με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου;

    Συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, που δεν έχουν λήξει μέχρι την 21.3.2020 είναι δυνατό (αλλά όχι υποχρεωτικό) να τίθενται σε αναστολή. Μετά το πέρας της αναστολής τους, συνεχίζονται για χρόνο ίσο με εκείνον που μεσολαβούσε από την έναρξη της αναστολής μέχρι τη λήξη τους.

     

    Ερώτημα 4ο:  Μπορεί να υπάρξει συνδυασμός αναστολής συμβάσεων, ορισμός προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας ή/και μεταφοράς προσωπικού σε επιχειρήσεις του ίδιου Ομίλου;

    Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δικαιούνται (και σωρευτικά): (α) να αναστέλλουν τις συμβάσεις κάποιων εργαζομένων, (β) να υπάγουν κάποιους στις ρυθμίσεις του προσωπικού ασφαλούς λειτουργίας (όμως κατ’ελάχιστον το 50% σε αυτήν την περίπτωση) και (γ) να μεταφέρουν κάποιους σε επιχειρήσεις εντός του ιδίου Ομίλου.

     

    Ερώτημα 5ο:  Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις μπορούν να προβούν σε απολύσεις;

    ΟΧΙ – Όταν οι ανωτέρω επιχειρήσεις αξιοποιήσουν την ευχέρεια που τους παρέχεται για αναστολή των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους, απαγορεύεται ρητά να προβούν σε καταγγελία των συμβάσεων εργασίας για το σύνολο του προσωπικού τους και, σε περίπτωση πραγματοποίησής της, αυτή είναι άκυρη.

     

    Ερώτημα 6ο:  Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση να διατηρούν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας;

    ΝΑΙ – Όταν οι ανωτέρω επιχειρήσεις αξιοποιήσουν την ευχέρεια που τους παρέχεται για αναστολή των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους. Υποχρεούνται, συγκεκριμένα, μετά τη λήξη του χρόνου της αναστολής των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους, να διατηρήσουν τις ίδιες θέσεις εργασίας. Αυτό σημαίνει πως, για χρονικό διάστημα ίσο με εκείνο της αναστολής (δηλαδή για 45 ημέρες), υποχρεούνται να έχουν τους κατά την 21.3.2020 εργαζόμενους (!) με τους ίδιους, μάλιστα, όρους εργασίας (!). Σημειώνεται πως στην έννοια του ιδίου αριθμού θέσεων εργασίας δεν συμπεριλαμβάνονται εκείνοι που παραιτούνται ή αποχωρούν λόγω συνταξιοδότησης. Δεν συμπεριλαμβάνονται, επίσης, οι εργαζόμενοι των οποίων η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου λήγει μετά τη λήξη της αναστολής.

     

    Ερώτημα 7ο:  Είναι υποχρεωτική η πλήρης και συνολική εφαρμογή του μέτρου της αναστολής των συμβάσεων εργασίας;

    ΟΧΙ – Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις μπορούν να εφαρμόζουν σταδιακά (έως 20.4.20 όμως) το μέτρο της αναστολής συμβάσεων εργασίας. Επίσης, να την εφαρμόζουν για διαφορετικό, κάθε φορά, αριθμό εργαζομένων.

     

    Ερώτημα 8ο: Τι είναι η αποζημίωση Ειδικού Σκοπού;

    Οι εργαζόμενοι των οποίων η σύμβαση εργασίας τελεί σε αναστολή, λόγω αξιοποίησης σχετικής ευχέρειας από πληττόμενες (βάσει ΚΑΔ) επιχειρήσεις, λαμβάνουν ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση, την αποζημίωση ειδικού σκοπού ύψους 800€. Οι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που επιλέγουν, αποκλειστικά, έναν από τους (τυχόν περισσότερους) εργοδότες τους, προκειμένου να γίνουν δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού.

    Η αποζημίωση ειδικού σκοπού καλύπτει χρονικό διάστημα 45 ημερολογιακών ημερών.

    Η αποζημίωση ειδικού σκοπού είναι ακατάσχετη, αφορολόγητη και δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

     

    Ερώτημα 9ο: Ποιο χρονικό διάστημα καλύπτει η αποζημίωση ειδικού σκοπού (800€) και ποιά είναι η διαδικασία καταβολής της;

    Η αποζημίωση ειδικού σκοπού καλύπτει χρονικό διάστημα 45 ημερολογιακών ημερών.

    Οι εργαζόμενοι και οι υπόχρεες επιχειρήσεις υποχρεούνται να υποβάλουν, ηλεκτρονικά (στο Υπουργείο Εργασίας), υπεύθυνες δηλώσεις με συγκεκριμένο περιεχόμενο και στοιχεία. Οι εργαζόμενοι από 1.4.20 έως 30.4.20. Οι επιχειρήσεις από 24.3.20 έως 20.4.20.

     

    Ερώτημα 10ο: Προβλέπονται Κυρώσεις Για Τις Επιχειρήσεις Που Δεν Θα Ακολουθήσουν Την Προκαθορισμένη Διαδικασία Για Τη Χορήγηση Της Αποζημίωσης Ειδικού Σκοπού;

    ΝΑΙ – Οι ανωτέρω επιχειρήσεις υποχρεούνται, κατά τα προαναφερθέντα (9ο Ερώτημα), να υποβάλλουν τις εκεί αναφερόμενες υπεύθυνες δηλώσεις. Η παράλειψη της υποβολής τους, επιφέρει σοβαρές κυρώσεις. Συγκεκριμένα: Οι μη συμμορφούμενες επιχειρήσεις κηρύσσονται έκπτωτες από την υπαγωγή τους στα μέτρα αναστολής οφειλών δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής και κάθε είδους βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο.

     

    Ερώτημα 11ο: Υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή;

    ΝΑΙ – Στους εργαζόμενους των ανωτέρω επιχειρήσεων, παρέχεται πλήρης ασφαλιστική κάλυψη υπολογιζόμενη επί των ονομαστικών μισθών τους για χρονικό διάστημα 45 ημερών. Καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

     

    Ερώτημα 12ο: Παρατείνονται Οι Προθεσμίες Καταβολής Ασφαλιστικών Εισφορών;

    ΝΑΙ-Υπό την προϋπόθεση ότι οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις θα επιλέξουν την αναστολή κάποιων συμβάσεων εργασίας τους:

    (α) Παρατείνεται η προθεσμία καταβολής των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020 έως 30.9.2020 και 31.10.2020-αντίστοιχα και

    (β) Παρατείνεται, για ένα τρίμηνο, η προθεσμία καταβολής δόσεων ενεργών ρυθμισμένων εργοδοτών-επιχειρήσεων οι οποίες ήταν απαιτητές στις 31.3.2020. Επίσης, και όλων των επομένων.

     

    Ερώτημα 13ο: Παρατείνεται Η Προθεσμία Καταβολής Του Δώρου Πάσχα;

    ΝΑΙ-Παρατείνεται μέχρι την 30.6.20. Σε περίπτωση αναστολής της σχέσης εργασίας, το τμήμα του που αναλογεί στον χρόνο της αναστολής βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

     

    Ερώτημα 14ο: Οι ανωτέρω επιχειρήσεις δικαιούνται τις προβλεπόμενες διευκολύνσεις  ακόμα κι όταν δεν ασκήσουν το δικαίωμα αναστολής συμβάσεων εργασίας εργαζομένων τους;

    ΝΑΙ – Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις- εργοδότες δικαιούνται να κάνουν (ή και να μην κάνουν) χρήση του μέτρου αναστολής των συμβάσεων εργασίας εργαζομένων τους. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που επιλέξουν να μην υιοθετήσουν το συγκεκριμένο μέτρο, υπάγονται στα μέτρα αναστολής οφειλών δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής και κάθε είδους βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο.

     

    Ερώτημα 15ο: Παρέχονται διευκολύνσεις στους συγκεκριμένους εργαζόμενους σχετικά με οφειλές τους προς ασφαλιστικά ταμεία;

    ΝΑΙ – Οφειλές δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής προς ασφαλιστικά ταμεία  οι οποίες λήγουν την 31.3.2020, παρατείνονται μέχρι 30.6.20 χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.

     

    Ερώτημα 16ο: Οι εργαζόμενοι με τηλεργασία δικαιούνται αποζημίωση ειδικού σκοπού

    ΟΧΙ – Εργαζόμενοι με τηλεργασία (μια πολύτιμη, ιδίως τώρα, μορφή εξαρτημένης εργασίας, την οποία αναλύσαμε σε προηγούμενη αρθρογραφία) στις ανωτέρω επιχειρήσεις δεν είναι δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού.

     

    Ερώτημα 17ο: Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δικαιούνται να καταβάλλουν επιπρόσθετα χρήματα στους δικαιούχους αποζημίωσης ειδικού σκοπού;

    ΝΑΙ – Οι συγκεκριμένες, πληττόμενες, επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα να καταβάλλουν στους, δικαιούχους αποζημίωσης ειδικού σκοπού, εργαζόμενούς τους, επιπλέον (αυτής) ποσό. Το ποσό αυτό συνιστά οικειοθελή παροχή («εξ ελευθεριότητας»). Μπορεί να ανέρχεται, κατ’ ανώτατο όριο,  στο ποσό των μικτών καταβαλλόμενων αποδοχών τους. Οι ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στο επιπλέον αυτό ποσό καλύπτονται από τον εργοδότη.

     

    Ερώτημα 18ο: Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δικαιούνται να απασχολήσουν εργαζόμενούς τους για τους οποίους επέλεξαν την αναστολή των συμβάσεων εργασίας τους;

    ΝΑΙ – Οι προαναφερθείσες-πληττόμενες επιχειρήσεις δικαιούνται να αξιοποιήσουν τις υπηρεσίες εργαζομένων τους, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τους τελούν σε αναστολή (και είναι δικαιούχοι αποζημίωσης ειδικού σκοπού). Η παροχή εργασίας λαμβάνει χώρα -κατόπιν συμφωνίας με τον εργαζόμενο- αποκλειστικά με τηλεργασία. Αφορά, αποκλειστικά επίσης, πρόσκαιρες ανάγκες της επιχείρησης. Δηλώνεται στο ΕΡΓΑΝΗ πριν την έναρξη πραγματοποίησής της.

    Σημαντικό: Προκειμένου να μην υπάρξει καταστρατήγηση του μέτρου προβλέπεται πως: (α) το συγκεκριμένο μέτρο «μπορεί να τύχει εφαρμογής μόνο σε ποσοστό 10%, κατ’ ανώτατο όριο, επί των εργαζομένων της επιχείρησης των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε αναστολή» και (β) πριν την έναρξη της συγκεκριμένης τηλεργασίας, ο εργοδότης υποχρεούται να κάνει τη σχετική δήλωση στο ΕΡΓΑΝΗ.

    Στον συγκεκριμένο (τηλε)εργαζόμενο οφείλονται αμοιβές αναλογικά, με βάση τις μικτές αποδοχές. Το ποσό των καταβλητέων αποδοχών έχει ως ανώτατο όριο το ύψος των αποδοχών για την νομίμως παρεχόμενη εργασία του μετά την αφαίρεση του ποσού της δικαιούμενης αποζημίωσης ειδικού σκοπού.

    Οι ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στο επιπλέον αυτό ποσό καλύπτονται από τον εργοδότη.

     

    Ερώτημα 19ο: Ποια τα μέτρα στήριξης εργαζομένων σε ατομικές επιχειρήσεις, επιστήμονες-ελεύθερους επαγγελματίες και ελεύθερους επαγγελματίες-επιτηδευματίες;

    (α) Εργαζόμενοι τους οποίους αφορά

    Τους εργαζόμενους με εξαρτημένη εργασία σε ατομικές επιχειρήσεις, τους επιστήμονες-ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, οικονομολόγους/λογιστές, ερευνητές, εκπαιδευτικούς) και τους ελεύθερους επαγγελματίες/επιτηδευματίες (όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους).

    (β) Αποζημίωση ειδικού σκοπού

    Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είναι δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού (800€), εφόσον τεθούν σε αναστολή οι συμβάσεις εργασίας από τους ανωτέρω (πληττόμενους με βάση ΚΑΔ) εργοδότες τους. Η συγκεκριμένη αποζημίωση ειδικού σκοπού είναι (επίσης) ακατάσχετη, αφορολόγητη και δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

     (γ) Διαδικασία

    Η διαδικασία απόληψης της αποζημίωσης ειδικού σκοπού (800€) και οι λοιπές προβλέψεις είναι αυτές που ανωτέρω (12ο Ερώτημα) αναφέρονται.

     

    Ερώτημα 20ο: Υπάρχουν άλλοι δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού;

    (α) Εργαζόμενοι τους οποίους αφορά

    Είναι οι (πρώην) εργαζόμενοι με εξαρτημένη εργασία σε επιχειρήσεις:

    (i) των οποίων η δραστηριότητα έχει ανασταλεί με απόφαση δημόσιας αρχής ή εναλλακτικά,

    (ii) οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί, βάσει ΚΑΔ,  ως πληττόμενες. Για να καταστούν όμως δικαιούχοι οι συγκεκριμένοι (πρώην) εργαζόμενοι θα πρέπει, επιπρόσθετα, η σύμβαση εργασίας τους να έχει λυθεί από 1.3.2020 έως και 20.3.2020, είτε με οικειοθελή αποχώρηση, είτε με καταγγελία, εφόσον, όμως, δεν έχουν άλλη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας σε άλλον εργοδότη.

     (β) Αποζημίωση ειδικού σκοπού

    Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είναι δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού (800€). Η συγκεκριμένη αποζημίωση ειδικού σκοπού είναι (επίσης) ακατάσχετη, αφορολόγητη και δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

     (γ) Διαδικασία

    Η διαδικασία απόληψης της αποζημίωσης ειδικού σκοπού (800€) και οι λοιπές προβλέψεις είναι αυτές που ανωτέρω (Ερωτήματα Α.9 και Β.12 ) αναφέρονται.

     

    Η ανωτέρω ΚΥΑ εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση απολύτως πρόσφατης, νομοθεσίας. Κεντρική στόχευσή της αποτελεί η υποβοήθηση της επιβίωσης των επιχειρήσεων. Η ανάσχεση απολύσεων και  η διάσωση πολύτιμων θέσεων εργασίας.

    Τα (νομοθετικά) κενά δεν καλύπτονται στο σύνολό τους.

    Ούτε οι ασάφειες.

    Ούτε οι προβληματισμοί εκείνων που καλούνται να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν κρίσιμα νομοθετικά κείμενα.

    Η συγκεκριμένη ΚΥΑ, εντούτοις, αποτελεί ένα, ακόμα, σημαντικό εργαλείο στον αγώνα για την επιβίωση των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.

    Ένα σημαντικό εργαλείο που θα βοηθήσει στην ταχύτερη μετάβαση στην «επόμενη», ευελπιστούμε ηλιόλουστη, μέρα…

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Κορωνοϊός: αόρατος(;) εχθρός των θέσεων εργασίας

    Κορωνοϊός: αόρατος(;) εχθρός των θέσεων εργασίας

    Κορωνοϊός: αόρατος(;) εχθρός των θέσεων εργασίας (:μέτρα αποτροπής των απολύσεων)

    I. ΠΡΟΟΙΜΙΟ

    1. Η πανδημία COVID-19 βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

    Το πέρας της δεν είναι, ουδέ καθ’ υπόθεση, ορατό.

    Η παγκόσμια κρίση υγείας είναι, για όλους μας, πρωτόγνωρη. Θα οδηγήσει, κατ’ αναπόδραστη συνέπεια την παγκόσμια οικονομία σε ύφεση. Βεβαίως και την εθνική.

    Η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων βιώνει τις δραματικές συνέπειες της πανδημίας. Οι επιχειρηματίες (κι εκείνοι που έχουν αντίστοιχες ευθύνες) αναζητούν (απεγνωσμένα κάποιες φορές) λύσεις επιβίωσης.

    Η σημαντικότερη πρόκληση που έχουμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε είναι η διασφάλιση της ζωής και της υγείας.

    Αμέσως μετά: η επιβίωση της εθνικής οικονομίας, των επιχειρήσεων. Τελευταία, δυστυχώς, στη σειρά: η επιβίωση των εργασιακών σχέσεων.

    Στη χώρα μας, από την επιβεβαίωση των πρώτων, ακόμα, κρουσμάτων, επικράτησε σημαντική αναταραχή (ακριβέστερα: πανικός) στην αγορά εργασίας.

    2. Το διοικητικό μέτρο της αναστολής λειτουργίας επιχειρήσεων (:αναγκαίο για την αποφυγή διασποράς του ιού) συνοδεύτηκε, κατ’ αναπόδραση συνέπεια, με σωρεία απολύσεων.

    Ο Μάρτιος παρουσιάζει, ήδη, αρνητικό ισοζύγιο όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Κατά την κυβέρνηση, οι απολύσεις ξεπέρασαν τις 40.000 στις δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου. Κατά την αντιπολίτευση τις 110.000. Οι αριθμοί είναι δραματικά υψηλοί.

    Η ανάσχεση του φαινομένου αποτελεί εθνική ανάγκη. Για την επίτευξη της ανάσχεσης αναγκαία υπήρξε η νομοθετική παρέμβαση. Εξεδόθη η από 20.3.2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ τ. Α 68/20.3.2020)-Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης των συνεπειών του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, τη στήριξη της κοινωνίας και τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της αγοράς… Η συγκεκριμένη ΠΝΠ προσθέτει, μεταξύ άλλων, νέες ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις. Εισάγει μέτρα αποτροπής των απολύσεων και αναστολής των σχέσεων εργασίας.

    3. Τα συγκεκριμένα μέτρα (αποτροπής των απολύσεων και αναστολής των σχέσεων εργασίας) αφορούν:

    (α) Τις επιχειρήσεις των οποίων απαγορεύτηκε προσωρινά η λειτουργία τους.

    (β) Τις επιχειρήσεις, οι οποίες υπάγονται στους (κατά το Υπουργείο Οικονομικών) κλάδους που πλήττονται σημαντικά από την πανδημία.

    Η ανωτέρω ΠΝΠ μας έχει ήδη απασχολήσει σε προηγούμενη αρθρογραφία μας (:«Κορωνοϊός και επιχειρήσεις: ο δεύτερος δεκάλογος για τη λειτουργία τους και τις εργασιακές σχέσεις»).

    Αναγκαία όμως μοιάζει μια ειδικότερη ματιά στην προσπάθεια να περισωθούν όσον το δυνατό περισσότερες θέσεις εργασίας.

    Προς όφελος της εθνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων. Βεβαίως των εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου

     

    II. ΤΑ ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ ΜΕΤΡΑ

    1. Οι εργασιακές σχέσεις στις επιχειρήσεις που τελούν σε αναστολή της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας (με απόφαση δημόσιας αρχής)

    (α) Η αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων

    Επιχειρήσεις που ανήκουν σε συγκεκριμένους κλάδους που τέθηκαν σε καθεστώς προσωρινής απαγόρευσης ή αναστολής της λειτουργίας με απόφαση της διοικητικής Αρχής (ενδ. φροντιστήρια, ιδ. σχολεία, καταστήματα λιανεμπορίου).

    Το οικονομικό τους πλήγμα αδιαμφισβήτητο.

    Η πρώτη (εύλογη) σκέψη εκείνων που είχαν την ευθύνη τους, η άμβλυνση των οικονομικών επιπτώσεων. Η συρρίκνωση δαπανών. Ιδίως του μισθολογικού κόστους.

    (β) Η απαγόρευση (και ακυρότητα) των απολύσεων

    Προκειμένου να τεθεί ανάχωμα στις απολύσεις νομοθετήθηκε η απαγόρευσή τους στις επιχειρήσεις των οποίων η λειτουργία ανεστάλη.

    Στην ανωτέρω (υπό I) αναφερόμενη ΠΝΠ προβλέφθηκε, συγκεκριμένα, πως: «Οι επιχειρήσεις-εργοδότες, που τελούν σε αναστολή της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, κατόπιν εντολής δημόσιας αρχής, και για όσο χρονικό διάστημα διαρκούν τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊου COVID-19, υποχρεούνται να μην προβούν σε μειώσεις προσωπικού με καταγγελία των συμβάσεων εργασίας» (άρ. 11 παρ. 1 εδ. α΄).

    Σε περίπτωση, μάλιστα, μη συμμόρφωσης και, παρά ταύτα, καταγγελίας συμβάσεων εργασίας (από μέρους των συγκεκριμένων επιχειρήσεων), προβλέφθηκε η ακυρότητα τους (άρθρο 11 § 1 εδ. β΄). Η ακυρότητα των απολύσεων είναι αναδρομική. Αφορά κι εκείνες που έλαβαν χώρα, αναδρομικά, από 18 Μαρτίου.

    (γ) Το «αντίδωρο» για την απαγόρευση των απολύσεων

    Ως αντιστάθμισμα της ανωτέρω (υπό β) απαγόρευσης απολύσεων, οι προαναφερθείσες επιχειρήσεις δεν οφείλουν μισθολογικές παροχές κατά το χρόνο αναστολής της λειτουργίας τους.

    Οι εργαζόμενοί τους, αντίθετα, καθίστανται δικαιούχοι έκτακτης (κρατικής) οικονομικής ενίσχυσης ύψους 800€ (:αποζημίωση ειδικού σκοπού).

    2. H λειτουργία επιχειρήσεων με προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας

    Το μέτρο της λειτουργίας με προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας είναι ακόμα ένα μέτρο για την αποτροπή των απολύσεων. Αφορά (σύμφωνα με την απο 20.3.2020 ΠΝΠ) το σύνολο των επιχειρήσεων. Διαρροές από το Υπουργείο Εργασίας αφήνουν να εννοηθεί πως στην ΥΑ που θα ρυθμίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του θα περιοριστεί το εύρος εφαρμογής του. Συγκεκριμένα: μόνο στις επιχειρήσεις που εντάσσονται στη λίστα του Υπουργείου με τους πληττόμενους κλάδους δραστηριότητας. Πρόκειται για απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες (και ως εκ τούτου εβδομάδες) τον μήνα, μέσω της εναλλαγής ημερών (ή πλήρων εβδομάδων) εργασίας και μη εργασίας, κατόπιν απόφασης του εργοδότη. Ως προς τη σύλληψή του, επομένως, ομοιάζει με το μέτρο της μονομερούς επιβολής συστήματος εκ περιτροπής εργασίας. Ωστόσο, οι προβλεπόμενες στην ΠΝΠ (άρθρο 9) προϋποθέσεις εφαρμογής διακρίνουν σε σημαντικό βαθμό το συγκεκριμένο μέτρο από εκείνο της μονομερώς επιβαλλόμενης εκ περιτροπής εργασίας.

    Συγκεκριμένα, οι προϋποθέσεις εφαρμογής αφορούν: (α) Την ελάχιστη δυνατή κατά μήνα απασχόληση των εργαζομένων. (β) Τον ελάχιστο αριθμό εργαζομένων στους οποίους μπορεί να επιβληθεί το μέτρο. (γ) Την ανώτατη χρονική διάρκεια εφαρμογής του μέτρου.

    Συγκεκριμένα:

    (α) Ο εργαζόμενος, ο οποίος θα συμπεριληφθεί στο προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας πρέπει να απασχολείται κατ’ ελάχιστο δύο (2) εβδομάδες ανά μήνα. Συνεχόμενα ή διακεκομμένα.

    (β) Στον ανωτέρω τρόπο οργάνωσης της λειτουργίας της επιχείρησης πρέπει να ενταχθεί, τουλάχιστον, το 50% του προσωπικού της επιχείρησης. Επομένως, η επιχείρηση θα πρέπει να απασχολεί, με  πλήρη απασχόληση, εκείνους που δεν έχουν ενταχθεί στο συγκεκριμένο μέτρο. Ο ακριβής χρόνος οργάνωσης εργασίας είναι δυνατό να καθορίζεται ανά εβδομάδα)

    (γ) Η εφαρμογή του μέτρου της λειτουργίας μιας επιχείρησης με προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας δεν μπορεί να είναι αέναη. Το συγκεκριμένο μέτρο θα εφαρμόζεται μέχρι την 20.9.20, κατ’ ανώτατο όριπ.

    Παράλληλα, ο εργοδότης βαρύνεται με δύο υποχρεώσεις.

    Η πρώτη αφορά τη γνωστοποίηση της επιβολής του μέτρου στο ΕΡΓΑΝΗ. Απολογιστικά στο τέλος κάθε μήνα.

    Η δεύτερη όμως είναι και η σημαντικότερη. Ο εργοδότης που θα επιλέξει να εφαρμόσει τη λειτουργίας της επιχείρησής του με προσωπικό ασφαλούς λειτουργίας υποχρεούται να διατηρήσει τον πλήθος των εργαζομένων του.

    Λεπτομέρειες αναμένεται να προσδιορισθούν με έκδοση απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

     

    3. Η μεταφορά προσωπικού σε επιχειρήσεις εντός του ιδίου ομίλου

    Αποτελεί ένα, επιπρόσθετο, μέτρο στο πλαίσιο της (εθνικής) προσπάθειας αποτροπής των απολύσεων.

    Σύμφωνα με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, η επιχείρηση δικαιούται να μεταφέρει προσωπικό της σε άλλη επιχείρηση του ίδιου Ομίλου (στον οποίο ανήκει). Το μέτρο αυτό, μολονότι νεοεισαχθέν, είχε εντούτοις, ήδη, απασχολήσει τη νομολογία. Ο ΑΠ αποδέχθηκε ως δυνατή την απασχόληση εργαζομένου και σε άλλες εταιρείες του ίδιου Ομίλου. Και τούτο, ανεξάρτητα με το ποια εταιρεία του Ομίλου αυτού είναι εργοδότης. Το συγκεκριμένο θέμα μας είχε απασχολήσει σε παλαιότερη αρθρογραφία μας (:η απασχόληση εργαζομένων σε εταιρείες του ίδιου Ομίλου)

    Με το άρθρο 10 της ΠΝΠ της 20.3.20 προβλέπεται (και ρητά) η δυνατότητα μεταφοράς προσωπικού σε επιχειρήσεις εντός τους ίδιου Ομίλου. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη έχει περιορισμένη εφαρμογή. Αφορά, συγκεκριμένα:

    (α) Τις επιχειρήσεις που η δραστηριότητά τους έχει πληγεί από την πανδημία Covid-19

    (β) Τις επιχειρήσεις των οποίων η λειτουργία έχει ανασταλεί από τις αρμόδιες αρχές στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της πανδημίας

    Η ΠΝΠ επιβάλλει συγκεκριμένες υποχρεώσεις στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις.

    Η πρώτη αφορά την έγγραφη, μεταξύ τους, συμφωνία.

    Η δεύτερη να διατηρήσουν, συνολικά, τον ίδιο αριθμό εργαζομένων που απασχολούσαν πριν από τη μεταφορά.

    Λεπτομέρειες αναμένεται να προσδιορισθούν μέσω των Υπουργικών Αποφάσεων που θα εκδοθούν.

     

    4. Οι εργασιακές σχέσεις στις επιχειρήσεις που πλήττονται (σημαντικά) εξαιτίας της πανδημίας

    (α) Οι πληττόμενοι κλάδοι και η ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων

    Στις 20 Μαρτίου, το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε τους Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας (Κ.Α.Δ.) των κλάδων που πλήττονται από την εξάπλωση του κορωνοϊού.  Ήδη η σχετική λίστα συνεχώς διευρύνεται.

    Μολονότι, οι επιχειρήσεις αυτές επιτρέπεται να λειτουργούν, δυστυχώς, δεδομένων των συνθηκών, υπολειτουργούν. Προκειμένου να αποφευχθούν οι απολύσεις, εξαιτίας της μείωσης της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, προβλέφθηκε και για τις επιχειρήσεις αυτές η δυνατότητα αναστολής των συμβάσεων εργασίας μέρους ή του συνόλου του προσωπικού τους. Συγκεκριμένα:

    (β) Η αναστολή των συμβάσεων εργασίας και οι συναφείς υποχρεώσεις του εργοδότη

    (i) Τα επιμέρους χαρακτηριστικά της αναστολής της σύμβασης εργασίας

    Πρόκειται για ένα μέτρο που συναντάται, για πρώτη φορά, στην ελληνική έννομη τάξη. Προσομοιάζει με την άδεια άνευ αποδοχών. Ωστόσο, δεν θίγει κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, για το διάστημα διάρκειάς του (καθώς ο χρόνος αυτός φαίνεται να συνυπολογίζεται, λ.χ., στον χρόνο προϋπηρεσίας και συνταξιοδότησης). Ως ανώτατη διάρκεια του μέτρου ορίζεται, εν προκειμένω, ο ένας μήνας. Είναι δυνατή όμως η παράτασή της (κατόπιν έκδοσης ΚΥΑ).

    (ii) Η δυνατότητα της επιλογής

    Οι πληττόμενες επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ή όχι την αναστολή των συμβάσεων εργασίας (μέρους ή του συνόλου) του προσωπικού τους. Αν όμως την επιλέξουν, απαγορεύεται ρητά η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας. Και, μάλιστα, για το σύνολο του προσωπικού τους.

    (iii) Η αδυναμία και ακυρότητα των απολύσεων

    Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης και, παρά ταύτα, καταγγελίας συμβάσεων εργασίας (από μέρους των συγκεκριμένων επιχειρήσεων), προβλέφθηκε η ακυρότητα τους.

    (iv) Η διατήρηση των θέσεων εργασίας

    Πέραν της απαγόρευσης της καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας στις επιχειρήσεις που θα επιλέξουν το μέτρο της αναστολής, επιβάλλεται μια ακόμη, σημαντική πράγματι, υποχρέωση. Η ΠΝΠ ορίζει πως «…υποχρεούνται μετά τη λήξη του χρόνου της αναστολής των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους, να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας για χρονικό διάστημα ίσο με εκείνο της αναστολής». Με άλλα λόγια: ακόμα κι αν προβούν οι ανωτέρω επιχειρήσεις σε απόλυση εργαζομένουθα πρέπει να προσλάβουν άλλον εργαζόμενο στη θέση του. Κι αυτό για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή και για άλλο τόσο ακόμα.

    Αντίστοιχα, σε περίπτωση λήξης της διάρκειας σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου (και ως εκ τούτου αυτοδίκαιης λύσης της), δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε θα πρέπει η σύμβαση αυτή να ανανεωθεί είτε να προσληφθεί άλλος εργαζόμενος στη θέση εκείνου του οποίου η σύμβαση έληξε.

    (v) Η αποζημίωση ειδικού σκοπού

    Οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων που θα κάνουν χρήση της δυνατότητας αναστολής των συμβάσεων εργασίας καθίστανται και αυτοί δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού.

    Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ.  13031/Δ1.4551 ΥΑ (ΦΕΚ 994/23-3-2020) οι εργοδότες που θα προβούν στη δήλωση στο ΕΡΓΑΝΗ των εργαζομένων των οποίων η σύμβαση τελεί σε αναστολή θα πρέπει να δηλώνουν  ότι έχει ανασταλεί η κύρια επιχειρηματική τους δραστηριότητα (!). Και τούτο παρά το γεγονός πως η συγκεκριμένη προϋπόθεση δεν προκύπτει από την σχετική ΠΝΠ. Θέλουμε να πιστεύουμε πως πρόκειται, προφανώς, για ατυχή διατύπωση.

     

    III. Και οι, ήδη, διενεργηθείσες απολύσεις;

    Το κύρος των απολύσεων που έλαβαν χώρα έως 17/3/2020, δεν θίγεται. Ωστόσο, οι απολυμένοι (ή παραιτηθέντες) εργαζόμενοι, εντός του διαστήματος από 1 έως 20 Μαρτίου, δικαιούνται την αποζημίωση ειδικού σκοπού (αρ. 11 παρ. 2.Β. περ. β ΠΝΠ της 20.3.20).

     

    IV. Η αποζημίωση ειδικού σκοπού και οι υποχρεώσεις του εργοδότη

    (i) Η αποζημίωση ειδικού σκοπού και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της

    Η αναστολή λειτουργίας των επιχειρήσεων και η αναστολή των συμβάσεων εργασίας δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα στις εργασιακές σχέσεις. Για λόγους ανωτέρας βίας, δεν υπάρχει παροχή υπηρεσιών από τον εργαζόμενο. Κατ’ επέκταση δεν μπορεί να υπάρχει και η αντιπαροχή (μισθός από τον εργοδότη). Προβλέφθηκε, κατ΄ ανάγκη, η καταβολή στους εργαζομένους μιας έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης. Πρόκειται για την «αποζημίωση ειδικού σκοπού». Το ύψος της ανέρχεται στα 800€ και καλύπτει  χρονικό διάστημα 45 ημερών.

    Η δαπάνη για την καταβολή της ανωτέρω αποζημίωσης καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ομοίως και η ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων (αρ. 11 παρ. 2.Β. περ. ε΄ ΠΝΠ της 20.3.20).

    Σημαντικό επίσης να σημειωθεί πως η αποζημίωση ειδικού σκοπού είναι ακατάσχετη και αφορολόγητη. Επίσης: δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

    (ii) Οι (συναφείς) υποχρεώσεις των εργοδοτών

    Οι Α.Π.Δ. των εργαζομένων, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τελούν σε αναστολή, υποβάλλονται από τον εργοδότη. Η δαπάνη της πλήρους ασφαλιστικής τους κάλυψης υπολογίζεται επί των ονομαστικών μισθών τους.

    Προκειμένου ο εργαζόμενος να λάβει την αποζημίωση ειδικού σκοπού, πρέπει ο εργοδότης να ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, όπως αυτή προβλέπεται στην ΠΝΠ (αρ. 11 παρ. 2.γ. περ. α΄, β΄, γ΄, δ΄) και στην υπ’ αριθμ.   13031/Δ1.4551 ΥΑ (ΦΕΚ 994/23-3-2020).

    Συγκεκριμένα, ο εργοδότης υποχρεούται να υποβάλει υπεύθυνη δήλωση στο ΕΡΓΑΝΗ, με την οποία δηλώνει τους εργαζόμενους των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τελούν σε αναστολή: (α) είτε λόγω απαγόρευσης της λειτουργίας της επιχείρησης με εντολή δημόσιας αρχής, (β) είτε λόγω της χρήσης της δυνατότητας αναστολής των συμβάσεων εργασίας από την πληττόμενη επιχείρηση.

    Επιπλέον, στην υπεύθυνη δήλωση ο εργοδότης υποχρεούται να συμπεριλάβει και εκείνους τους εργαζομένους των οποίων η σύμβαση εργασίας έχει λυθεί από 1 έως 20.3.20. Όπως αναλύθηκε ήδη, η πρόνοια της ΠΝΠ, εν προκειμένω, αφορά συμβάσεις που λύθηκαν: (α) είτε κατόπιν καταγγελίας εκ μέρους του εργοδότη, (β) είτε λόγω οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζομένου.

    Ο εργοδότης υποχρεούται, εντός της ημέρας υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης, να τη γνωστοποιήσει στον εργαζόμενο. Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά. Περιλαμβάνει, σε κάθε περίπτωση, τον αριθμό πρωτοκόλλου καταχώρισης της πράξης τους στο ΕΡΓΑΝΗ.

    (iii) H παραβίαση των υποχρεώσεων του εργοδότη

    Η μη υποβολή της ανωτέρω υπεύθυνης δήλωσης από τον υπόχρεο εργοδότη δεν στερείται σοβαρών, βλαπτικών, συνεπειών. Συγκεκριμένα, ο εργοδότης που δεν προβαίνει στην προβλεπόμενη υποβολή υπεύθυνης δήλωσης θα αποκλείεται από την υπαγωγή του στα μέτρα αναστολής οφειλών δόσεων ή ρυθμίσεων ή διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής και κάθε είδους βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο.

     

    V. Εν κατακλείδι

    Η δεκαετία της οικονομικής κρίσης επέφερε βαρύ πλήγμα στην επιχειρηματικότητα.

    Οι επιχειρήσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν μια νέα κρίση.

    Πιθανότατα βαθύτερη.

    Ευελπιστούμε βραχύβια.

    Οι εργασιακές σχέσεις δοκιμάζονται εκ νέου.

    Η πολιτεία πράττει, επί του παρόντος-έστω ατελώς, το καθήκον της. Προστατεύει, σε σημαντικό βαθμό, τους εργαζόμενους. Συνδράμει κάποιες από τις πληγείσες επιχειρήσεις.

    Η πανδημία συνδέεται, κατ’ αναπόδραστη συνέπεια, με οικονομική ύφεση. Τη βιώνουμε ήδη. Ευελπιστούμε (κι αυτή) βραχύβια.

    Η προστασία των εργασιακών σχέσεων (αργά ή γρήγορα) θα υποχωρήσει. Και πρέπει να υποχωρήσει. Ας είναι η απόλυση το τελευταίο μέτρο που οι εργοδότες θα υιοθετήσουν. Τα πάντα ηπιότερα μέτρα συνεχίζουν, αδιάλειπτα, να ισχύουν.

    Πάντα οι εργοδότες μπορούν να κάνουν κι άλλες, πριν την απόλυση, επιλογές: (α) τη μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης (β) τη συμφωνία (ή επιβολή) εκ περιτροπής εργασίας (γ) τη συμφωνία (ή επιβολή) διαθεσιμότητας.

    Και, σίγουρα, αυτές που ανωτέρω αναλύθηκαν.

    Το αρνητικό ισοζύγιο εργασίας του Μαρτίου ας ελπίσουμε πως θα αποτελέσει μικρή (πικρή) παρένθεση.

    Προς όφελος της εθνικής οικονομίας και της ανάπτυξης.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 29 Μαρτίου 2020.

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Ένας κι Ένας… Δεκάλογοι για την λειτουργία τους και τις εργασιακές τους σχέσεις

    Κορωνοϊός και Επιχειρήσεις: Ένας κι Ένας… Δεκάλογοι για την λειτουργία τους και τις εργασιακές τους σχέσεις

    Κορωνοϊός και επιχειρήσεις: ένας + ένας Δεκάλογοι για τη λειτουργία τους και τις εργασιακές τους σχέσεις (:«κακοτοπιές» και «business opportunities»)

    Οι νομοθετικές ρυθμίσεις οι σχετικές με την πανδημία είναι πυκνές. Παρέχουν ευχέρειες. Eγκυμονούν κινδύνους.

    Το πρώτο «κύμα» των σχετικών ρυθμίσεων περιλαμβάνει, κατά βάση, τις από 11.3.20 ΠΝΠ και από 14.3.20 ΠΝΠ. Εξεδόθη, ήδη, και η από 20.3.2020 ΠΝΠ.

    Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις (εξαιτίας της πανδημίας) είναι πολλά και ποικίλα. Ιδίως τα σχετικά με το μισθολογικό κόστος και τη διαχείριση των εργασιακών σχέσεων.

    Για τη διαχείριση της κρίσης απαιτείται ενημέρωση, ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις των ειδικών και νηφαλιότητα.

    Την αξιοποίηση των ευχερειών και άμβλυνση των σχετικών κινδύνων επιχειρούμε με το παρόν.

     

    Τα ΔΕΚΑ, περισσότερο πρόσφατα, ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ (:ΠΝΠ της 20.3.20)

    Ερώτημα 1ο: Είναι επιτρεπτή η απόλυση εργαζομένων αυτή την περίοδο;

    ΟΧΙ-(όταν πρόκειται για επιχειρήσεις που τελούν σε αναστολή της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας κατόπιν εντολής δημόσιας αρχής)

    ΝΑΙ-(στις λοιπές επιχειρήσεις)

     

    Ερώτημα 2ο: Είναι εφικτή η αναστολή της εργασιακής σχέσης;

    Οι (πληττόμενες από την πανδημία) επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να αναστέλλουν μονομερώς τις συμβάσεις εργασίας εργαζομένων τους. Δεν δικαιούνται να προχωρήσουν σε απολύσεις κατά το χρόνο της αναστολής. Στη συνέχεια: υποχρεούνται να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας.

     

    Ερώτημα 3ο: Είναι εφικτή η λειτουργία της επιχείρησης με προσωπικό «ασφαλούς λειτουργίας»;

    ΝΑΙ

    (Αφορά όλες τις επιχειρήσεις. Επιβάλλεται μονομερώς. Κάθε εργαζόμενος πρέπει να απασχολείται τουλάχιστον για δύο εβδομάδες ανά μήνα).

     

    Ερώτημα 4ο: Είναι επιτρεπτή η μεταφορά προσωπικού σε επιχειρήσεις του ιδίου ομίλου;

    Η νομολογία είχε, ήδη,  δώσει τη δέουσα λύση για την απασχόληση εργαζομένων σε Όμιλο Εταιρειών) Η λύση αυτή συνεχίζει να ισχύουν για όλες τις επιχειρήσεις.

    Η συγκεκριμένη όμως ρύθμιση αφορά, ειδικά, τις πληγείσες επιχειρήσεις. Δικαιούνται να μεταφέρουν προσωπικό σε άλλη επιχείρηση του ίδιου Ομίλου. Απαιτείται: έγγραφη, μεταξύ τους, συμφωνία. Επίσης: διατήρηση, συνολικά, του ίδιου αριθμού εργαζομένων που απασχολούνταν πριν από τη μεταφορά.

     

    Ερώτημα 5ο: Ποια η τύχη των (κοινών) μισθωμάτων και μισθωμάτων leasing που καταβάλλoυν οι επιχειρήσεις για τους εργαζομένους τους (και τις ίδιες);

    Το συγκεκριμένο μέτρο αφορά τις επιχειρήσεις εκείνες των οποίων η λειτουργία έχει ανασταλεί ή απαγορευθεί λόγω της πανδημίας.

    Απαλλάσσονται από το 40% του καταβλητέου, για τις ίδιες, μισθώματος  για Μάρτιο και Απρίλιο 2020. Τα αντίστοιχα ισχύουν και για την περίπτωση των μισθωμάτων (κοινών και leasing)  που καταβάλλoυν προς όφελος εργαζομένων τους.

     

    Ερώτημα 6ο: Ποια φυσικά πρόσωπα συνδεόμενα με επιχειρήσεις ωφελούνται από την αναστολή εξόφλησης οφειλών προς το Δημόσιο;

    Για τους εργαζόμενοους και εκμισθωτές ακινήτων επιχειρήσεων που επλήγησαν οικονομικά από την πανδημία, ισχύει αναστολή είσπραξης των βεβαιωμένων οφειλών και των σχετικών δόσεων.

     

    Ερώτημα 7ο: Ποιοι οι δικαιούχοι εργαζόμενοι της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης; Ποιες οι σχετικές υποχρεώσεις των εργοδοτών;

    Οι εργαζόμενοι των οποίων η σύμβαση εργασίας: (α) τελεί σε αναστολή ή (β) έχει λυθεί με καταγγελία ή οικειοθελή αποχώρηση από 1.3.2020 έως 20.3.2020 δικαιούνται έκτακτη οικονομική ενίσχυση ως αποζημίωση ειδικού σκοπού.

     

    Ερώτημα 8ο: Τι συμβαίνει με τους ( απολύτως αναγκαίους) ιατρούς εργασίας;

    Οι παρούσες (απολύτως επιτακτικές) ανάγκες μας επαναφέρουν στη λογική. Διευρύνεται σημαντικά ο αριθμός των δικαιουμένων να ορισθούν ως ιατροί εργασίας.

     

    Ερώτημα 9ο: Αναμένονται περαιτέρω μέτρα στήριξης των ελευθέρων επαγγελματιών, αυταπασχολουμένων και ιδιοκτητών ατομικών επιχειρήσεων;

    ΝΑΙ-Προβλέπεται η έκδοση σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων

     

    Ερώτημα 10ο:  Με ποιον τρόπο στηρίζονται οι άνεργοι;

    Η διάρκεια των επιδομάτων ανεργίας παρατείνεται έως 31.5.2020.

     

    Τα ΔΕΚΑ επόμενα, (κρίσιμα πάντως) ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ (:ΠΝΠ της 11.3.20 και της 14.3.20)

    Ερώτημα 11ο: Τι είναι η «άδεια ειδικού σκοπού»;

    Οι εργαζόμενοι γονείς (με ανήλικα τέκνα έως το επίπεδο της βασικής εκπαίδευσης) δικαιούνται, υπό προϋποθέσεις, άδεια απουσίας από την εργασία τους.

     

    Ερώτημα 12ο: Μπορεί να επιβληθεί μονομερώς από τον εργοδότη «τηλεργασία» για τους εργαζόμενους της επιχείρησης του;

    Ναι. Η τηλεργασία αποδεικνύεται, υπό τις παρούσες συνθήκες, ιδιαίτερα χρηστική.

     

    Ερώτημα 13ο: Μπορεί ο εργοδότης να υποχρεώσει τον εργαζόμενο να λάβει την κανονική του άδεια ή να τον θέσει (υποχρεωτικά) σε άδεια άνευ αποδοχών;

    Όχι.

     

    Ερώτημα 14ο: Μπορεί ο εργαζόμενος αυτοβούλως να απουσιάσει από την εργασία του επειδή φοβάται ότι μπορεί να κολλήσει τον ιό;

    Όχι.

     

    Ερώτημα 15ο: Τι πρέπει να πράξει ο Εργοδότης σε περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος εμφανίζει τα συμπτώματα της COVID-19;

    Ο εργοδότης  υποχρεούται να αποδεχθεί την απουσία του εργαζομένου εφόσον ευθυγραμμίζεται με σχετικές οδηγίες του ΕΟΔΥ.  Οι αποδοχές καταβάλλονται κανονικά.

     

    Ερώτημα 16ο: Τι πρέπει να κάνει ο εργοδότης για τις έγκυες εργαζόμενες; Για τους εργαζομένους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες;

    Ο εργοδότης υποχρεούται να τους προτρέψει να παραμείνουν στο σπίτι τους. Οι αποδοχές καταβάλλονται κανονικά.

     

    Ερώτημα 17ο: Ποιες είναι οι βασικές υποχρεώσεις των εργοδοτών;

    Ο εργοδότης υποχρεούται να εξασφαλίζει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.

    Στις βασικές υποχρεώσεις του συμπεριλαμβάνονται η επικαιροποίηση της Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου, η ενημέρωση των εργαζομένων για την κίνδυνο λοίμωξης από τον κορωνοϊό και τα μέτρα πρόληψης και προστασίας, η λήψη μέτρων περιβαλλοντικής και ατομικής υγιεινής, η χορήγηση κατάλληλων μέσων ατομικής προστασίας στους εργαζόμενους.

     

    Ερώτημα 18ο: Ποιες υποχρεώσεις των εργοδοτών έχουν ανασταλεί σχετικά με το ωράριο εργασίας των εργαζομένων;

    Έχει ανασταλεί η υποχρέωση της (εκ των προτέρων) καταχώρησης στο «ΕΡΓΑΝΗ» κάθε τροποποίησης ωραρίου ή οργάνωσης του χρόνου εργασίας. Επίσης της υπερεργασίας και της νόμιμης υπερωρίας.

     

    Ερώτημα 19ο: Έχουν ανασταλεί οι υποχρεώσεις των εργοδοτών για καταβολή οφειλομένων στο Δημόσιο και στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς;

    Αναμένεται η έκδοση των αναγκαίων Υπουργικών Αποφάσεων στη βάση σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης.

     

    Ερώτημα 20ο: Ποια μέτρα μπορεί/πρέπει να λάβει ο εργοδότης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης που δημιουργείται από τα νέα δεδομένα;

    Πριν τις απολύσεις ας διερευνηθεί η αξία άλλων, ηπιότερων, μέτρων. Ενδεχομένως και συνδυασμός τους. Μεταξύ αυτών:

    (α) η μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης

    (β) η συμφωνία (ή επιβολή) εκ περιτροπής εργασίας

    (γ) η συμφωνία (ή επιβολή) διαθεσιμότητας

    Ήδη όμως έχει θεσμοθετηθεί και το μέτρο της αναστολής της εργασιακής σχέσης (Ερώτημα 2ο). Πέραν αυτών πάντα ισχύει η δυνατότητα χορήγησης κανονικής άδειας ή άδειας άνευ αποδοχών (υπό την προϋπόθεση, πάντα, της συναίνεσης του εργαζομένου)

     

    Εν κατακλείδι

    Η πολιτεία οφείλει να παρακολουθεί τις (απρόβλεπτες ακόμα) εξελίξεις. Έχει αποδείξει (τουλάχιστον σε νομοθετικό επίπεδο) πως το πράττει.

    Η συμμόρφωση με τις κατευθυντήριες οδηγίες του ΕΟΔΥ (πρέπει επιτέλους να) αποτελεί τη βασική προτεραιότητα όλων μας.

    Κι όσον αφορά τους επιχειρηματίες;

    Οφείλουν να ενημερώνονται για το περιεχόμενο της πλημμυρίδας των νομοθετικών ρυθμίσεων. Να (ανα)προσαρμόζουν την επιχειρηματική τους στρατηγική.

    Η επιλογή των κατάλληλων μέτρων για τη διαχείριση του (ανελαστικού) μισθολογικού κόστους, δεν αποδεικνύεται εύκολη υπόθεση.

    Τα εργαλεία είναι διαθέσιμα. Οι απολύσεις ή η τηλεργασία δεν είναι τα μόνα.

    Σε εμάς εναπόκειται η επιλογή και ερμηνεία των περισσότερο κατάλληλων μέτρων για κάθε επιχείρηση. Η προσεκτική εφαρμογή τους

    Εκείνο που προέχει είναι η ανθρώπινη ζωή.

    Αμέσως μετά: Η διασφάλιση της επιβίωσης των επιχειρήσεων-γεγονός αναγκαίο για την (αξιοπρεπή) επιβίωση (και) των ανθρώπων.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

     

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

  • Τηλεργασία: μια σύγχρονη και, υπό προϋποθέσεις, πολύτιμη μορφή εργασίας

    Τηλεργασία: μια σύγχρονη και, υπό προϋποθέσεις, πολύτιμη μορφή εργασίας

    I. Προοίμιο

    (1) Αρχές 1ης, π.Χ., χιλιετίας: Έκανε την εμφάνισή της η γαλέρα. Βασικό μέσο προώθησής της, τα κουπιά. Παρέμεινε σε χρήση μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι σε όλους μας γνωστές οι (κινηματογραφικά αναπαραχθείσες) εικόνες των δεκάδων κωπηλατών που, με συντονισμένες ενέργειές τους, κινούσαν τα τεράστια, για την εποχή τους, πλοία.

    Όλοι μαζί. Ταυτόχρονα. Μέσα στη γαλέρα.

    Μπορούμε να διατηρήσουμε, σχετική, βεβαιότητα πως κανένας από τους κωπηλάτες (:ελεύθερος ή δούλος) δεν θα σκεφτόταν τότε να προσφέρει εξ αποστάσεως τις υπηρεσίες του.

    (2) Αρχές 20ού, μ.Χ., αιώνα: Ο Henry Ford υιοθετεί στο εργοστάσιό του στο Detroit, το 1914, μια καινοτομία: τη γραμμή παραγωγής. Στη γραμμή παραγωγής απασχολείται, ταυτόχρονα, ομοιογενές εργατικό δυναμικό. Η εργασία τους συνίστατο σε επιμέρους απλές και επαναλαμβανόμενες κινήσεις, οι οποίες εξυπηρετούσαν τη μαζική παραγωγή.

    Όλοι μαζί. Ταυτόχρονα. Μέσα στο εργοστάσιο.

    Μπορούμε, και στην προκειμένη περίπτωση, να διατηρήσουμε, σχετική, βεβαιότητα πως κανένας από τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο του Ford δεν θα σκεφτόταν, επίσης, να προσφέρει εξ αποστάσεως τις υπηρεσίες του.

    (3) 11 Μαρτίου 2020: Ο Π.Ο.Υ. κηρύσσει ως πανδημία τη λοίμωξη COVID-19 που προέρχεται από τον Κορωνοϊό-2019 SARS-CoV-2. Οι επιχειρήσεις επιβάλλεται να συνεχίσουν να λειτουργούν. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να κινδυνεύουν. (Ούτε όμως και να καταστούν κρίκος της αλυσίδας διάδοσής της). Αναζητήθηκε ο τρόπος παροχής, εξ αποστάσεως, των υπηρεσιών των εργαζομένων. Η εμπειρία, ήδη, υφίστατο. Η τηλεργασία γίνεται ευρύτατα γνωστή και ευρύτερα αξιοποιήσιμη…

     

    ΙΙ. Η εμφάνιση του εργατικού δικαίου και οι επιμέρους μορφές εργασίας

    Η εκβιομηχάνιση αποτέλεσε, αδιαμφισβήτητα, λόγο εμφάνισης του Εργατικού Δικαίου. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή του (φαίνεται πως) διαδραμάτισε το φορντικό μοντέλο παραγωγής. (Αυτό δηλ. που θεσπίστηκε από τον προαναφερθέντα Henry Ford).

    Οι περιγραφές στο προοίμιο του παρόντος μοιάζουν αναντίστοιχες με όσα σήμερα συμβαίνουν. Η βιομηχανική παραγωγή φαίνεται να εκτοπίζεται, ταχύτατα, από κλάδους  παροχής  υπηρεσιών.

    Ευέλικτες μορφές εργασίας κερδίζουν, σταθερά, έδαφος έναντι της παραδοσιακής «σύμβασης εξαρτημένης εργασίας-πλήρους απασχόλησης, αορίστου χρόνου». Δεν είναι ασυνήθης η σύναψη συμβάσεων μερικής απασχόλησης ή/και ορισμένου χρόνου. Ούτε και η σύναψη συμβάσεων εκ περιτροπής εργασίας.

    Η ανάπτυξη της τεχνολογίας αποδεικνύεται, ολοένα και περισσότερο, αλματώδης. Νέες μορφές εργασίας παρουσιάζονται συναρτημένες με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Απασχολούν με αυξανόμενη ένταση, εργαζομένους κι επιχειρήσεις. Βεβαίως και το νομικό κόσμο. Το  outsourcing,  το  networking, το crowdsourcing και το telecommuting αποτελούν πραγματικότητα. Τη συγκεκριμένη πραγματικότητα δεν είναι δυνατό να αγνοούμε. Αντίθετα οφείλουμε να αξιοποιήσουμε. Και πλέον, εξαιτίας της κρίσιμης κατάστασης που διαβιούμε, καλούμαστε να αξιοποιήσουμε άμεσα.

     

    ΙΙΙ. Ο κορωνοϊός και η τηλεργασία…

    Η τηλεργασία βρίσκεται, τις τελευταίες μέρες, σε πρώτο πλάνο. Και στη χώρα μας.

    Δημοσιεύθηκε, ήδη, η  από 11 Μαρτίου 2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία αφορά στα «Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοϊού COVID-19 και της ανάγκης περιορισμού της διάδοσής του».

    Η ΠΝΠ προβλέπει ότι: «Ο εργοδότης δύναται με απόφασή του να καθορίζει ότι η εργασία που παρέχεται από τον εργαζόμενο στον προβλεπόμενο από την ατομική σύμβαση τόπο εργασίας, θα πραγματοποιείται με το σύστημα της εξ αποστάσεως εργασίας Μάλιστα, παρέχει τη δυνατότητα παράτασης του χρόνου εφαρμογής του ανωτέρω έκτακτου και προσωρινού μέτρου, «με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας» (άρθρο 4 παρ. 2), ήτοι και μετά τις 10.04.2020.

    Η τηλεργασία εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της παροχής εργασίας εξ αποστάσεως. Επιμέρους μορφή της αποτελεί η τηλεργασία κατ’ οίκον. Μέσω αυτού του τρόπου παροχής εργασίας, λοιπόν, επιτυγχάνεται διττός σκοπός: (i) Η δυνατότητα παραμονής των εργαζομένων στο σπίτι. (ii) Η συνέχιση της απασχόλησης του εργαζομένου.

    Σε καταστάσεις έκτακτες (όπως, λ.χ., αυτή που, λόγω του κορωνοϊού διαβιούμε) επιτυγχάνεται: η συνέχιση παροχής των υπηρεσιών του εργαζομένου, η διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησης-εργοδότη,  η άρση (ή, έστω, μείωση) της οικονομικής ζημίας αμφότερων.

     

    ΙV. Η τηλεργασία (teleworking) και οι επιμέρους μορφές της.

    Η τηλεργασία μπορεί να λάβει τη μορφή πλήρους ή μερικής απασχόλησης. Αξιοποιεί την πληροφορική και τις επικοινωνίες. Καθιστά εφικτή την παροχή των υπηρεσιών του εργαζόμενου σε τόπο διαφορετικό από αυτόν του εργοδότη του.

    Η τηλεργασία εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Επιμέρους μορφές της προσδιορίζονται (και) από τον τόπο παροχής της. Με βάση το συγκεκριμένο κριτήριο, συναντώνται –μεταξύ άλλων- οι εξής μορφές τηλεργασίας:

    (α) Τηλεργασία κατ’ οίκον (Home-Βased teleworκ): Όπως, ήδη, ανωτέρω (υπό III) αναλύθηκε, εξαιτίας των έκτακτων αναγκών που προέκυψαν λόγω της πανδημίας, αποτελεί τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο παροχής εργασίας. Θα τολμούσαμε μάλιστα να προσθέσουμε: και τον πλέον συνήθη σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρόκειται για την κύρια και πλέον διαδεδομένη μορφή τηλεργασίας. Αντιμετωπίζεται ως μετεξέλιξη της παραδοσιακής, κατ’ οίκον, εργασίας. Ο  τηλεργαζόμενος, στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιεί το σπίτι του ως κύρια έδρα για την παροχή της εργασίας του. Το σπίτι του αντί των εγκαταστάσεων του εργοδότη του.

    Σημαντικό όμως είναι να επισημάνουμε πως η ευθύνη του εργοδότη για την επέλευση εργατικού ατυχήματος δεν αίρεται στην περίπτωση της τηλεργασίας κατ’ οίκον. Στο πλαίσιο αυτό,  αναγκαίο είναι να ληφθεί από μέρους του εργαζομένου δήλωσή του σχετικά με την ασφάλεια της εκτέλεσης της εργασίας του από το σπίτι (του). Ένα  σχετικό έγγραφο «Δηλώσεων» θα πρέπει να υπογραφεί από τον εργαζόμενο και να υποβληθεί στον εργοδότη.

    (β) Κινητή Τηλεργασία (Μobile Teleworking): Ο τηλεργαζόμενος δεν έχει, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μία σταθερή βάση εργασίας-λ.χ. το σπίτι του. Μετακινείται σε διάφορους τόπους/εγκαταστάσεις, οι οποίοι και αποτελούν τον τόπο παροχής της εργασίας του (λ.χ. η παροχή από μέρους του εργαζόμενου-λογιστή αντίστοιχων υπηρεσιών στις εγκαταστάσεις των πελατών της εργοδότριας (λογιστικής) επιχείρησης. Πρόκειται για μορφή τηλεργασίας εξαιρετικά διαδεδομένη στις Η.Π.Α. Αρχίζει ήδη να αναπτύσσεται και στη χώρα μας.

    (γ) Τηλεκέντρα (Telecentres): Πρόκειται για μικρές μονάδες εργασίας-χώρους με κατάλληλο εξοπλισμό για τη διεκπεραίωση της αναγκαίας εργασίας. Τα τηλεκέντρα ανήκουν στην εργοδότρια επιχείρηση. Αποτελούν μικρότερες εκμεταλλεύσεις, μακριά από τις κεντρικές  εγκαταστάσεις της εργοδότριας επιχείρησης και κοντά στον τόπο κατοικίας των εργαζομένων. Στα τηλεκέντρα, περισσότεροι τηλεργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν την εργασία τους.

    (δ) Λειτουργική Μετεγκατάσταση (Functional Relocation): Πρόκειται για ολόκληρα τμήματα επιχείρησης, τα οποία αποσπώνται από τις κεντρικές της εγκαταστάσεις. Τα τμήματα αυτά εγκαθίστανται σε ξεχωριστή τοποθεσία. Ωστόσο, οι τηλεργαζόμενοι έχουν άμεση πρόσβαση στα συστήματα της εταιρείας. Παρουσιάζουν σημαντική ομοιότητα με τα τηλεκέντρα. Βασική τους, όμως, διαφορά αποτελεί το γεγονός ότι τα τηλεκέντρα μπορούν να αφορούν εργαζομένους από διάφορα τμήματα της επιχείρησης. Αντίθετα, η λειτουργική μετεγκατάσταση αφορά στην απόσπαση ολόκληρου τμήματος (ή ολόκληρων τμημάτων) μιας επιχείρησης και στο σύνολο των εργαζομένων του τμήματος αυτού. Παράδειγμα λειτουργικής μετεγκατάστασης μπορεί να αποτελέσει το Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών μιας επιχείρησης. Δεν είναι μάλιστα σπάνιο φαινόμενο να βρίσκεται σε χώρο εκτός των κεντρικών της εγκαταστάσεων.

    (ε) Τηλεκατοικίες (Telecottages): Η συγκεκριμένη μορφή πρωτοεμφανίστηκε στις Σκανδιναβικές Χώρες. Οι τηλεκατοικίες προσομοιάζουν στα τηλεκέντρα. Παρουσιάζουν, ωστόσο, μια ουσιώδη διαφορά. Οι χώροι παροχής τηλεργασίας ανήκουν στις τοπικές κοινότητες κι όχι σε κάποια επιχείρηση, παρέχοντας δημόσια πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ευρύτερο σκοπό τους αποτελεί η εκπαίδευση κατοίκων απομακρυσμένων περιοχών.

     

    V. Πλεονεκτήματα της τηλεργασίας

    Δεν τίθενται ερωτηματικά όσον αφορά τη σημασία και τις θετικές συνέπειες της τηλεργασίας.

    Σε περιόδους κρίσης μάλιστα όπως η παρούσα, οι θετικές συνέπειες περισσεύουν. Ενδεικτικά:  στη δημόσια υγεία, στην οικονομία βεβαίως και στην επιχείρηση.  Ακόμα όμως και υπό ομαλές συνθήκες, η τηλεργασία προσφέρει, αναντίρρητα, πλήθος πλεονεκτημάτων. Τα πλεονεκτήματα αυτά αφορούν στον εργαζόμενο, τον εργοδότη, ακόμα και το κοινωνικό σύνολο. Συνοπτικά:

    (α) Ως προς τον εργαζόμενο: Η τηλεργασία βοηθά τους εργαζομένους να οργανώνουν οι ίδιοι τον χρόνο εργασίας τους. Να προστατεύουν την προσωπική τους υγεία. Να εξοικονομούν τον χρόνο και το κόστος των μετακινήσεών τους προς (και από) τον χώρο εργασίας τους. Αποτελεί ευκαιρία (επαν)ένταξης στην αγορά εργασίας ατόμων με σοβαρές οικογενειακές υποχρεώσεις ή με προβλήματα υγείας. Αποτελεί επίσης σημαντικό όπλο για την (επαν)ένταξη στη αγορά εργασίας ατόμων με ειδικές ανάγκες. Επιπρόσθετα: την άρση των σχετικών διακρίσεων σε βάρος τους.

    (β) Ως προς τον εργοδότη: Η τηλεργασία αποτελεί σημαντικό εργαλείο για τη μείωση του κόστους της επιχείρησης. Όσον αφορά, κυρίως, τη δημιουργία και συντήρηση των αναγκαίων εγκαταστάσεων. Περαιτέρω ο εργοδότης, μέσω της τηλεργασίας, διευρύνει τον αριθμό των επιλέξιμων υποψηφίων εργαζομένων του. Ο τόπος διαμονής τους δεν αποτελεί κώλυμα για την τηλεργασία. Επίσης: στο πλαίσιο της (συνήθους) παροχής εργασίας οι απουσίες δεν είναι ασύνηθες φαινόμενο. Κάποιες από αυτές συνδέονται με λόγους αντικειμενικούς (λ.χ. απεργίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή ελαφρά ασθένεια). Στο πλαίσιο της τηλεργασίας τέτοιου είδους δυσκολίες δεν συνιστούν λόγο για μη παροχή εργασίας. Ο εργοδότης μπορεί επίσης να προσβλέπει σε αυξημένη παραγωγικότητα του εργαζόμενου καθώς η εργασία παρέχεται από το οικείο περιβάλλον της κατοικίας του.

    (γ) Ως προς το κοινωνικό σύνολο: Η μείωση των μετακινήσεων των εργαζομένων, σαφώς και επιδρά ευνοϊκά στο περιβάλλον. Επιπλέον, η τηλεργασία μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη απομακρυσμένων περιοχών. Η αστικοποίηση για επαγγελματικούς λόγους, αυτονοήτως μειώνεται μέσω της τηλεργασίας. Τέλος: προστατεύει τη δημόσια υγεία.

     

    VΙ.  Μειονεκτήματα της τηλεργασίας

    Η τηλεργασία δεν παρουσιάζει, όπως είναι φυσικό, μόνον πλεονεκτήματα. Κάποια από τα μειονεκτήματά της:

    (α) Ως προς τον εργαζόμενο: Όταν ο χώρος κατοικίας ταυτίζεται με εκείνον της εργασίας ο τηλεργαζόμενος απομονώνεται, κατά βάση, έναντι των συναδέλφων του. Και, ευρύτερα, έναντι του κοινωνικού συνόλου. Η επαγγελματική του ζωή παρεισφρύει έντονα στην ιδιωτική του ζωή καταλύοντας τα ενδιάμεσα όρια. Επίσης: ο τηλεργαζόμενος βρίσκεται σε διαρκή βάση (δυνητικά) στη διάθεση του εργοδότη του. Η δυνατότητα συλλογικής οργάνωσης και δράσης των τηλεργαζομένων υποχωρεί.

    (β) Ως προς τον εργοδότη: Όταν η εργασία δεν παρέχεται στις εγκαταστάσεις του εργοδότη, ο τελευταίος χάνει σημαντικές περιοχές ελέγχου. Η δυνατότητα ελέγχου του εργαζόμενου περιορίζεται στο αποτέλεσμά της. Επίσης: τα δεδομένα της επιχείρησης, τα οποία είναι αναγκαίο να χρησιμοποιήσει ο τηλεργαζόμενος, διαχέονται εκτός των ασφαλών, εσωτερικών, δικτύων της επιχείρησης. Με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Τέλος, ο εργοδότης φέρει την υποχρέωση υποστήριξης του τεχνικού εξοπλισμού σε απροσδιόριστα μεγάλο γεωγραφικό εύρος.

     

    VΙΙ. Το νομικό καθεστώς της τηλεργασίας

    Θα ανέμενε κανείς μια ολοκληρωμένη νομοθετική ρύθμιση για την αντιμετώπιση της τηλεργασίας. Αυτό, εντούτοις, δεν συμβαίνει. Οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις είναι ατελείς.

    1. Η πρόνοια της ΕΕ για την τηλεργασία: Η υπογραφή συμφωνίας-πλαίσιο

    (α) Οι ευρωπαϊκές χώρες, επιχειρώντας να προσαρμοστούν στις εξελίξεις, προχώρησαν στις 16.07.2002 σε υπογραφή συμφωνίας-πλαισίου για την τηλεργασία. Μέσω της συμφωνίας αυτής επιδιώχθηκε η κάλυψη του νομοθετικού κενού για το συγκεκριμένο είδος εργασίας. Επίσης, ο (συναφής) εκσυγχρονισμός του εργατικού δικαίου. Και τούτο, γιατί η τηλεργασία είχε ήδη αξιολογηθεί ως μέσο εκσυγχρονισμού της οργάνωσης εργασίας. Επιδιώχθηκε, μέσω της συγκεκριμένης συμφωνίας-πλαισίου, η συμφιλίωση της ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής των τηλεργαζομένων. Η παροχή μεγαλύτερης αυτονομίας κατά την εργασία τους.

    Ωστόσο, η συμφωνία-πλαίσιο για την τηλεργασία δεν έλαβε τη μορφή Οδηγίας. Η εφαρμογή της αφέθηκε στην πρωτοβουλία των επιμέρους κοινωνικών εταίρων, τις επιλογές, τις διαδικασίες και τις ειδικές πρακτικές κάθε χώρας. Η χώρα μας δεν επέλεξε να απέχει. Η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή συμφωνία-πλαίσιο ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη ως  προσάρτημα της από 12.04.2006 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ).

    (β) Στις προβλέψεις της συμφωνίας-πλαισίου, συμπεριλήφθη από τους κοινωνικούς εταίρους ένας ορισμός της τηλεργασίας. Μάλλον (και όχι με αρνητική χροιά) ευρύς! Κατά τον ορισμό αυτό, «τηλεργασία είναι μια μορφή οργάνωσης ή/και εκτέλεσης εργασίας που χρησιμοποιεί τεχνολογίες πληροφορικής, βάσει μιας σύμβασης ή σχέσης εργασίας, όπου μια εργασία που θα μπορούσε επίσης να εκτελεστεί στις εγκαταστάσεις του εργοδότη εκτελείται κανονικά εκτός αυτών των εγκαταστάσεων» (άρθρο 2). Καθίσταται σαφές πως η τηλεργασία γίνεται αποδεκτή ως σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.

    Οι κοινωνικοί εταίροι θέλησαν να επισημάνουν τον οικειοθελή χαρακτήρα της τηλεργασίας (άρθρο 3). Η σύμβαση αυτή μπορεί να συνάπτεται (αρχικά ή επιγενομένως) σε εκούσια, μόνον, βάση. Και τούτο αφού πρώτα παρασχεθούν, εγγράφως, οι απαραίτητες πληροφορίες για τον τρόπο παροχής της εργασίας στον τηλεργαζόμενο.

    (γ) Η ανωτέρω συμφωνία-πλαίσιο περιέχει, επιπρόσθετα, προβλέψεις που αφορούν:

    1. i. Την εξίσωση και διασφάλιση των δικαιωμάτων των τηλεργαζόμενων με εκείνα των συγκρίσιμων εργαζομένων. (Ως συγκρίσιμοι εργαζόμενοι νοούνται εκείνοι που βρίσκονται μέσα στις εγκαταστάσεις της εργοδότριας επιχείρησης-άρθρο 4). Επίσης, στην εξασφάλιση ίσων επαγγελματικών ευκαιριών μεταξύ των συγκεκριμένων δύο ομάδων εργαζομένων (άρθρο 10).
    2. ii. Την προστασία των δεδομένων την επιχείρησης. Ο εργοδότης οφείλει να παρέχει τις αναγκαίες, σχετικές, ενημερώσεις στον τηλεργαζόμενο. Ενδεικτικά, για τους περιορισμούς στη χρήση του διαδικτύου, του εξοπλισμού και των εργαλείων πληροφορικής. Επίσης για τις κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης (άρθρο 5).

    iii. Την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων (άρθρο 6).

    1. iv. Την υποχρέωση του εργοδότη να παρέχει, με δικές του δαπάνες, κατάλληλη τεχνική υποστήριξη στον τηλεργαζόμενο. Την υποχρέωση επιμέλειας του τηλεργαζόμενου όσον αφορά τον εξοπλισμό που του παρέχει ο εργοδότης (άρθρο 7). Την πρόνοια για τη λήψη της κατάλληλης κατάρτισης όσον αφορά τη χρήση του παρεχόμενου εξοπλισμού (άρθρο 10).
    2. v. Την προστασία της υγείας και επαγγελματικής ασφάλειας του τηλεργαζομένου (άρθρο 8).
    3. vi. Την αυτονομία του τηλεργαζομένου να καθορίζει την οργάνωση του χρόνου εργασίας του εντός του πλαισίου της ισχύουσας νομοθεσίας, των συλλογικών συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας της εκάστοτε επιχείρησης (άρθρο 9).

    vii Τη διασφάλιση, εκ μέρους του εργοδότη, της λήψης μέτρων για την αποφυγή της απομόνωσης του προσωπικού του (άρθρο 9).

    viii. Την διασφάλιση των συλλογικών δικαιωμάτων και της συλλογικής δράσης των τηλεργαζομένων (άρθρο 11).

    2. Οι εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις

    (α) Το τεκμήριο της εξαρτημένης εργασίας

    Στη χώρα μας, νομοθετική μνεία στην τηλεργασία συναντάται στον ν. 2639/1998. Το άρθρο 1 του νόμου αυτού τιτλοφορείται: «ειδικές μορφές απασχόλησης». Εκεί προβλέπεται ότι: «Η συμφωνία μεταξύ εργοδότη και απασχολούμενου για παροχή υπηρεσιών ή έργου, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, ιδίως στις περιπτώσεις αμοιβής κατά μονάδα εργασίας (φασόν), τηλεργασίας, κατ` οίκον απασχόλησης, τεκμαίρεται ότι υποκρύπτει σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, εφόσον η εργασία παρέχεται αυτοπροσώπως, αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη για εννέα (9) συνεχείς μήνες».

    (β) Η αυτοτελής νομοθετική ρύθμιση της τηλεργασίας

    Η τηλεργασία γνώρισε αυτοτελή εθνική νομοθετική ρύθμιση, ως είδος απασχόλησης, με το άρθρο 5 του ν. 3846/2010. Ο εθνικός νομοθέτης επιχείρησε την εξειδίκευση ορισμένων προβλέψεων της ευρωπαϊκής συμφωνίας-πλαισίου.

    Ως προς την υποχρέωση πληροφόρησης του εργαζομένου από τον εργοδότη, προβλέφθηκε ότι: «ο εργοδότης όταν καταρτίζει σύμβαση εργασίας για τηλεργασία, υποχρεούται να παραδίδει γραπτώς στον εργαζόμενο, μέσα σε οκτώ (8) ημέρες, το σύνολο των πληροφοριών που αναφέρονται στην εκτέλεση της εργασίας» (καθήκοντα, αμοιβή, ωράριο, ανάληψη του κόστους εξοπλισμού και αποκατάστασης βλαβών από τον εργοδότη κ.λπ.). Μάλιστα, ο νομοθέτης προέβη και σε μια καινοτομία, προβλέποντας ότι «αν στη σύμβαση περιέχεται συμφωνία για τηλε-ετοιμότητα ορίζονται τα χρονικά της όρια και οι προθεσμίες ανταπόκρισης του μισθωτού.». (Τα περί ετοιμότητας μας έχουν, ήδη, απασχολήσει σε προηγούμενη αρθρογραφία μας).

    O νομοθέτης αναγνώρισε τις δυσχέρειες στη μετάβαση από το καθεστώς της κοινής εργασίας στην τηλεργασία. Αναγνώρισε, στο πλαίσιο αυτό, δικαίωμα υπαναχώρησης τόσο στον εργαζόμενο όσο και στον εργοδότη. Τους παρέσχε τρίμηνη περίοδο προσαρμογής. Αναγνώρισε σε αμφότερους το δικαίωμα επανόδου στο προηγούμενο καθεστώς εργασίας, εντός του συγκεκριμένου τριμήνου, με τήρηση 15πενθήμερης προθεσμίας.

    Ο εθνικός νομοθέτης έθεσε όμως δύο, ακόμη, υποχρεώσεις στον εργοδότη: i. Την υποχρέωση ανάληψης κάθε συναφούς κόστους του μισθωτού (ειδικότερα των τηλεπικοινωνιών) και, επιπρόσθετα, Ii. Την υποχρέωση έγγραφης πληροφόρησης του τηλεργαζομένου, εντός 2 μηνών από τη σύναψη της σύμβασης εργασίας, για τους εκπροσώπους του. Δηλαδή, πρέπει να του παράσχει τα στοιχεία επικοινωνίας εκείνων, οι οποίοι εκπροσωπούν τα εργατικά δικαιώματα του προσωπικού εντός της επιχείρησης. (Και τούτο προκειμένου να παρασχεθεί μια επιπλέον διασφάλιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των τηλεργαζομένων).

    Τελευταίο εθνικό νομοθέτημα με αναφορά στην τηλεργασία η απολύτως πρόσφατη, από 11.3.2020, ΠΝΠ-ανωτέρω υπό ΙΙΙ. Η εν λόγω ΠΝΠ, μολονότι δεν προβαίνει σε εξειδίκευση του περιεχομένου της τηλεργασίας, αναδεικνύει εντούτοις την αξία και χρηστικότητά  της.

     

    VΙΙI. Τηλεργασία και εξαρτημένη εργασία

    Για την εφαρμογή των (προστατευτικών) διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας που αφορούν την τηλεργασία προϋποτίθεται, αυτονοήτως, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας. Οι συναφείς με την εξαρτημένη εργασία (παραδοσιακές) θεωρίες εξάρτησης και τα σχετικά κριτήρια αναπτύχθηκαν με γνώμονα το καθεστώς «κανονικής εργασίας». Δεν ήταν δυνατό να ληφθούν υπόψη επιγενόμενες μορφές απασχόλησης-όπως η τηλεργασία. Οι σχετικές νομοθετικές πρόνοιες καθίστανται στην προκειμένη περίπτωση, σχεδόν, ανεφάρμοστες.

    Ο τόπος, ο τρόπος και ιδίως ο χρόνος εργασίας εναπόκεινται, εκ των πραγμάτων και σε σημαντικό βαθμό, στην πρωτοβουλία του τηλεργαζομένου. Η κρατούσα θεωρία της προσωπικής εξάρτησης φαίνεται να φθίνει. Το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη μοιάζει ανεπαρκές (κριτήριο) για τον χαρακτηρισμό της παρεχόμενης τηλεργασίας ως εξαρτημένης εργασίας.

    Αντίθετα, ο επιχειρηματικός κίνδυνος εμφανίζεται ως ασφαλέστερο κριτήριο. Στην περίπτωση που τον επιχειρηματικό κίνδυνο φέρει ο εργοδότης, η τηλεργασία καταλήγει μορφή εξαρτημένης εργασίας. Αν τον φέρει ο παρέχων την υπηρεσία τότε θα μιλούσαμε, ασφαλέστερα, για αυτοαπασχόληση. Αυτονοήτως και για μη εφαρμογή, στην περίπτωση αυτή, των διατάξεων του εργατικού δικαίου.

    Αναγκαία, και εν προκειμένω, η έλλειψη προσκόλλησης σε παρωχημένες αντιλήψεις. Αναγκαία επίσης η κατανόηση των εξελίξεων και η προσαρμογή (και) του Εργατικού Δικαίου σε αυτές.

     

    ΙΧ. Εν κατακλείδι

    Είναι αναγκαίο να αποκολληθούμε από αντιλήψεις που πηγαίνουν πίσω τρεις χιλιάδες ή περισσότερα χρόνια (η περίπτωση, λ.χ., των κωπηλατών της γαλέρας). Ακόμα κι από αντιλήψεις της προηγούμενης εκατονταετίας (λ.χ. το φορντικό μοντέλο παραγωγής).

    Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες. Δεν είναι δυνατό να τις αγνοήσουμε.

    Η τηλεργασία παρέχει, ως μορφή εξαρτημένης εργασίας, σημαντικές ευκαιρίες σε εργαζομένους και εργοδότες. (Ακόμα και σε περιβάλλον πανδημίας από τη λοίμωξη COVID-19). Σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ή/και εκτός αυτής) η συγκεκριμένη, ευέλικτη, μορφή απασχόλησης γνωρίζει, ήδη, σημαντική άνθιση.

    Προκειμένου να αξιοποιηθεί περαιτέρω ο συγκεκριμένος θεσμός στη χώρα μας θα πρέπει να αρθούν προβληματισμοί και επιφυλάξεις. Η διασφάλιση των συμφερόντων των εμπλεκομένων (:εργαζόμενου και εργοδότη) θα συμβάλει προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της τηλεργασίας επίσης.

    Η θέσπιση επαρκούς ρυθμιστικού πλαισίου μοιάζει ανάγκη αδίρητη.

    Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο πως η άρση της ανασφάλειας δικαίου θα συνδράμει στην άρση υφιστάμενων αγκυλώσεων.

    Βεβαίως και στην ανάπτυξη.

    stavros-koumentakis

    Σταύρος Κουμεντάκης
    Managing Partner

    Υ.Γ. Συνοπτική έκδοση του άρθρου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στις 22 Μαρτίου 2020.

    Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά (ούτε και έχει σκοπό να αποτελέσει) νομική συμβουλή. Μια τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατό να παρασχεθεί μόνον από αρμόδιο δικηγόρο ο οποίος θα λάβει υπόψη του το σύνολο των δεδομένων που θα του εκθέσετε για την υπόθεσή σας. Αναλυτικά.

Η περιοχή αυτή είναι καταχωρημένη στο wpml.org ως περιοχή ανάπτυξης. Μεταβείτε σε τοποθεσία παραγωγής με κλειδί στο remove this banner.